ਪਰੰਪਰਾਵਾਂ ਸਾਨੂੰ ਦੱਸਦੀਆਂ ਹਨ
ਕਿ ਮੁਹੰਮਦ ਨੇ ਸੰਭੋਗ ਕਰਨ ਦੀ ਕਲਪਨਾ ਕੀਤੀ ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ। ਇੱਕ ਹਦੀਸ ਵੀ ਹੈ ਜੋ
ਦਰਸਾਉਂਦੀ ਹੈ ਕਿ ਉਸਨੇ ਆਪਣੀਆਂ ਪਤਨੀਆਂ ਨਾਲ ਸੰਭੋਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਪਰ ਸਿਰਫ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ
"ਪ੍ਰਾਪਤ" ਕੀਤਾ ਸੀ। ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਜਾਂਦਾ ਸੀ, ਕਦੇ-ਕਦੇ ਸਾਰੀਆਂ ਨੌਂ ਨੂੰ, ਇੱਕ ਰਾਤ
ਵਿੱਚ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਪੂਰਵ-ਖੇਡ ਵਿੱਚ ਰੁੱਝ ਜਾਂਦਾ ਸੀ, ਪਰ ਸੰਭੋਗ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ। ਆਇਸ਼ਾ ਨੇ
ਕਿਹਾ, "ਤੁਹਾਡੇ ਵਿੱਚੋਂ ਕੋਈ ਵੀ ਪੈਗੰਬਰ ਦਾ ਸੰਜਮ ਨਹੀਂ ਰੱਖਦਾ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਆਪਣੀਆਂ ਪਤਨੀਆਂ
ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ, ਪਰ ਸੰਭੋਗ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ" ਆਇਸ਼ਾ ਸਿਰਫ਼ ਇੱਕ ਬੱਚਾ ਸੀ। ਉਹ ਸ਼ਾਇਦ
ਨਹੀਂ ਜਾਣਦੀ ਸੀ ਕਿ ਉਸ ਦਾ ਮਸ਼ਹੂਰ ਬੁਢਾਪਾ ਪਤੀ ਸੰਜਮ ਨਹੀਂ ਵਰਤ ਰਿਹਾ ਸੀ; ਉਹ ਬਸ ਇਹ ਨਹੀਂ ਕਰ
ਸਕਦਾ ਸੀ। ਇਹ ਤੱਥ ਕਿ ਉਹ ਇੱਕ ਪਤਨੀ ਤੋਂ ਦੂਜੀ ਪਤਨੀ ਨੂੰ ਛੂਹਦਾ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ
ਸੀ, ਇਸ ਗੱਲ ਦਾ ਸਬੂਤ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਸੈਕਸ ਦਾ ਭੁੱਖਾ ਸੀ। ਇਕ ਹੋਰ ਥਾਂ 'ਤੇ ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ, "ਮੈਂ ਕਦੇ
ਵੀ ਪੈਗੰਬਰ ਦੀ ਅਵਰਤ (ਜਨਨ ਅੰਗ) ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਦੇਖਿਆ ਜਾਂ ਦੇਖਿਆ." ਮੈਂ ਇਹ ਫੈਸਲਾ ਕਰਨ ਲਈ ਪਾਠਕ
'ਤੇ ਛੱਡਦੀ ਹਾਂ ਕਿ ਕਿਉਂ। ਇਸ ਦਾ ਇਹ ਮਤਲਬ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਮੁਹੰਮਦ ਨੂੰ ਅਟੁੱਟ ਜਿਨਸੀ ਲਾਲਸਾ
ਨਹੀਂ ਸੀ। ਉਹ ਸੈਕਸ ਦੀ ਮੰਗ ਕਰਨ ਦਾ ਕੋਈ ਵੀ ਮੌਕਾ ਨਹੀਂ ਗੁਆਏਗਾ। ਉਸ ਦੀ ਸੈਕਸ ਦੀ ਭੁੱਖ ਹੀ
ਦੱਸਦੀ ਹੈ ਕਿ ਉਸ ਦੇ ਹਰਮ ਵਿਚ ਇੰਨੀਆਂ ਔਰਤਾਂ ਹੋਣ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਉਹ ਰਿਹਾ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਿਆ।
ਇੱਕ ਹਦੀਸ ਹੈ ਜੋ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਬਾਨੀ ਜੌਨ ਦੇ ਕਸਬੇ 'ਤੇ ਛਾਪਾ ਮਾਰਿਆ, ਤਾਂ ਜੌਨੀਆ
ਨਾਮ ਦੀ ਇੱਕ ਜਵਾਨ ਕੁੜੀ, ਉਸਦੀ ਗਿੱਲੀ ਨਰਸ ਦੇ ਨਾਲ, ਉਸਦੇ ਕੋਲ ਲਿਆਂਦੀ ਗਈ। ਪੈਗੰਬਰ ਨੇ ਉਸ
ਨੂੰ ਕਿਹਾ, "ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਮੈਨੂੰ ਦੇ ਦਿਓ।" (ਅੱਜ ਦੀ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿੱਚ: ਮੈਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਸੈਕਸ
ਕਰਨ ਦਿਓ।) ਕੁੜੀ ਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ, "ਕੀ ਇੱਕ ਰਾਜਕੁਮਾਰੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਇੱਕ ਆਮ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਸੌਂਪ
ਸਕਦੀ ਹੈ?" ਮੁਹੰਮਦ ਨੇ ਫਿਰ ਉਸ ਨੂੰ ਮਾਰਨ ਲਈ ਆਪਣਾ ਹੱਥ ਉਠਾਇਆ। ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ, "ਮੈਂ ਤੁਹਾਡੇ
ਤੋਂ ਅੱਲ੍ਹਾ ਦੀ ਸ਼ਰਨ ਲੈਂਦੀ ਹਾਂ."
ਇਸ 'ਤੇ ਮੁਹੰਮਦ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਕੁੱਟਿਆ ਨਹੀਂ ਅਤੇ ਪਲ-ਪਲ ਦੇ ਦੋਸ਼ 'ਤੇ ਕਾਬੂ ਪਾ ਕੇ, ਉਸਨੇ ਇਕ
ਚੇਲੇ ਨੂੰ ਲੜਕੀ ਨੂੰ ਦੋ ਚਿੱਟੇ ਲਿਨਨ ਦੇ ਕੱਪੜੇ ਦੇਣ ਦਾ ਹੁਕਮ ਦਿੱਤਾ। ਸਪੱਸ਼ਟ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੇ
ਪੀੜਤਾਂ ਲਈ ਤੋਹਫ਼ੇ ਵਜੋਂ ਉਹ ਕੱਪੜੇ ਨਹੀਂ ਲਿਆਇਆ ਸੀ। ਇਹ ਉਹ ਕੱਪੜੇ ਸਨ ਜੋ ਉਸ ਨੇ ਇਸੇ ਕੁੜੀ
ਤੋਂ ਜਾਂ ਸ਼ਾਇਦ ਉਸ ਦੇ ਕਬੀਲੇ ਦੀ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਕੁੜੀ ਤੋਂ ਚੋਰੀ ਕੀਤੇ ਸਨ।
ਜੌਨੀਆ ਦੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਗਿੱਲੀ ਨਰਸ ਵੀ ਸੀ। ਇਹ ਸਾਨੂੰ ਦੱਸਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਸਿਰਫ਼ ਇੱਕ ਬੱਚਾ ਸੀ. ਇਹ
ਤੱਥ ਕਿ ਉਸਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ, ਅਜਿਹੇ ਦਲੇਰ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ, "ਕੀ ਇੱਕ ਰਾਜਕੁਮਾਰੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਇੱਕ
ਆਮ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਸੌਂਪ ਦੇਵੇਗੀ?" ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਲਈ ਜਿਸ ਕੋਲ ਉਸਨੂੰ ਮਾਰਨ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਸੀ, ਇੱਕ ਹੋਰ
ਸੁਰਾਗ ਹੈ ਜੋ ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਬੱਚਾ ਸੀ।
ਇਸ ਹਦੀਸ ਦੇ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਅਨੁਵਾਦਕ ਨੇ ਬਰੈਕਟ ਵਿੱਚ (ਵਿਆਹ ਵਿੱਚ) ਸ਼ਬਦ ਪਾਇਆ ਹੈ। "ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ
ਮੈਨੂੰ (ਵਿਆਹ ਵਿੱਚ) ਦੇ ਦਿਓ।" ਇਹ ਸ਼ਬਦ ਮੂਲ ਲਿਖਤ ਵਿੱਚ ਮੌਜੂਦ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਅਰਬੀ ਟੈਕਸਟ ਹੱਬਾ
ਨਫਸਿਕਾ ਲੀ ਪੜ੍ਹਦਾ ਹੈ। 'ਹੱਬਾ' ਸ਼ਬਦ ਕਦੇ ਵੀ ਵਿਆਹ ਲਈ ਨਹੀਂ ਵਰਤਿਆ ਜਾਂਦਾ।
ਹਦੀਸ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਮੁਹੰਮਦ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਮਾਰਨ ਲਈ ਆਪਣਾ ਹੱਥ ਚੁੱਕਿਆ ਤਾਂ ਜੋ ਉਹ ਸ਼ਾਂਤ ਹੋ
ਸਕੇ। ਅਨੁਵਾਦਕ ਮੁਹੰਮਦ ਦੀ ਕਾਰਵਾਈ ਦੀ ਅਣਉਚਿਤਤਾ ਨੂੰ ਨੋਟਿਸ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਹੜਤਾਲ ਸ਼ਬਦ ਦਾ
ਅਨੁਵਾਦ "ਪੈਟ" ਵਜੋਂ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਵਰਤਿਆ ਗਿਆ ਅਰਬੀ ਸ਼ਬਦ ਆਹਵਾ ਹੈ। ਇਹ ਹਵਾ ਤੋਂ ਬਣਿਆ ਹੈ। ਇਸਦਾ
ਅਰਥ ਹੈ ਹੇਠਾਂ ਝਪਟਣਾ, ਅਚਾਨਕ ਹੇਠਾਂ ਝੁਕਣਾ, ਥੱਪੜ ਨਹੀਂ। ਜੌਨੀਆ ਨੇ ਕਿਉਂ ਕਿਹਾ "ਮੈਂ ਤੁਹਾਡੇ
ਤੋਂ ਅੱਲ੍ਹਾ ਦੀ ਸ਼ਰਨ ਲੈਂਦੀ ਹਾਂ" ਜੇ ਮੁਹੰਮਦ ਜੋ ਕੁਝ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਉਹ ਉਸ ਨੂੰ ਨਰਮੀ ਨਾਲ ਥੱਪ
ਰਿਹਾ ਸੀ?
ਕੁਰਾਨ ਅਤੇ ਹਦੀਸ ਦੀ ਹਿੰਸਾ ਨੂੰ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਮਝਣਾ ਲਗਭਗ ਅਸੰਭਵ ਹੈ ਜੋ ਸਿਰਫ ਉਹਨਾਂ ਦੇ
ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਅਨੁਵਾਦਾਂ 'ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਅਨੁਵਾਦਕਾਂ ਨੇ ਆਪਣੀ ਹਿੰਸਾ ਨੂੰ ਛੁਪਾਉਣ ਲਈ ਕਠੋਰ
ਸ਼ਬਦਾਂ ਨੂੰ ਹਲਕੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਨਾਲ ਬਦਲਣ ਦੀ ਪੂਰੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਹੈ। ਮੁਹੰਮਦ ਦੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ
ਪੜ੍ਹਦੇ ਸਮੇਂ, ਉਸਦੇ ਪੈਰੋਕਾਰਾਂ ਦੁਆਰਾ ਲਿਖੀਆਂ ਗਈਆਂ, ਇੱਕ ਨੂੰ ਸੱਚਾਈ 'ਤੇ ਜਾਣ ਲਈ ਲਾਈਨਾਂ
ਵਿਚਕਾਰ ਪੜ੍ਹਨਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ।
ਮੁਹੰਮਦ ਦੀ ਨਪੁੰਸਕਤਾ ਬਾਰੇ ਇਹ ਸਾਰੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਅਟਕਲਾਂ ਹਨ, ਤੁਸੀਂ ਕਹਿੰਦੇ ਹੋ। ਇੱਥੇ ਇੱਕ
ਹਦੀਸ ਹੈ ਜੋ ਇਸ ਬਾਰੇ ਕੋਈ ਸ਼ੱਕ ਨਹੀਂ ਛੱਡਦੀ. ਇਬਨ ਸਾਦ ਨੇ ਆਪਣੇ ਅਧਿਆਪਕ ਅਲ ਵਕੀਦੀ ਦਾ ਹਵਾਲਾ
ਦਿੱਤਾ: "ਅੱਲ੍ਹਾ ਦੇ ਪੈਗੰਬਰ ਕਹਿੰਦੇ ਸਨ ਕਿ ਮੈਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਸੀ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਕੋਲ
ਸੰਭੋਗ ਕਰਨ ਦੀ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਤਾਕਤ ਹੈ। ਫਿਰ ਅੱਲ੍ਹਾ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਪਕਾਏ ਹੋਏ ਮਾਸ ਦੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਘੜਾ
ਭੇਜਿਆ। ਇਸ ਤੋਂ ਖਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਜਦੋਂ ਵੀ ਮੈਂ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਤਾਕਤ
ਮਿਲੀ।”
ਤੁਸੀਂ ਘੋੜੇ ਦੇ ਮੂੰਹੋਂ ਸੁਣਿਆ ਸੀ। ਇਹ ਹੁਣ ਤੁਹਾਡੇ 'ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕੀ ਇਸ ਪਰੀ
ਕਹਾਣੀ 'ਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਨਾ ਹੈ ਕਿ ਅੱਲ੍ਹਾ ਆਪਣੇ ਪਸੰਦੀਦਾ ਨਬੀ ਦੀਆਂ ਜਿਨਸੀ ਵਿਗਾੜਾਂ ਬਾਰੇ
ਇੰਨਾ ਚਿੰਤਤ ਸੀ ਕਿ ਉਸਨੇ ਉਸਦੀ ਨਪੁੰਸਕਤਾ ਨੂੰ ਠੀਕ ਕਰਨ ਲਈ ਉਸਨੂੰ ਮਾਸ ਦਾ ਇੱਕ ਘੜਾ ਭੇਜਿਆ,
ਜਾਂ ਇਹ ਸਿੱਟਾ ਕੱਢਣਾ ਕਿ ਸਾਡੇ ਮੇਗਲੋਮੈਨਿਕ ਪੁਰਸ਼ ਸ਼ਾਵਿਨਿਸਟ ਪੈਗੰਬਰ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ.
ਉਹ ਅਰਬ ਜੋ ਕਾਮੁਕ ਸ਼ਕਤੀ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਮਰਦਾਨਗੀ ਦਾ ਪ੍ਰਤੀਕ ਮੰਨਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਇਸ ਬਾਰੇ ਲਗਾਤਾਰ
ਸ਼ੇਖੀ ਮਾਰਦੇ ਹਨ, ਉਹ ਸਿਰਫ਼ ਆਪਣੀ ਨਪੁੰਸਕਤਾ ਨੂੰ ਛੁਪਾਉਣ ਲਈ ਗੈਸਕੋਨੇਡਿੰਗ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ।
ਅੱਲ੍ਹਾ ਨੇ ਉਸ ਦੇ ਮਾਈਗਰੇਨ ਦਾ ਇਲਾਜ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਭੇਜਿਆ? ਆਇਸ਼ਾ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਸਨੇ ਕਦੇ ਵੀ
ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਅੱਲ੍ਹਾ ਦੇ ਮੈਸੇਂਜਰ ਤੋਂ ਵੱਧ ਦੁਖੀ ਨਹੀਂ ਦੇਖਿਆ। ਅੱਲ੍ਹਾ ਆਪਣੇ ਨਬੀ ਦੇ ਸਿਰ ਦਰਦ
ਬਾਰੇ ਘੱਟ ਪਰਵਾਹ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ, ਪਰ ਉਹ ਆਪਣੀ ਨਪੁੰਸਕਤਾ ਨੂੰ ਠੀਕ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ੇਸ਼
ਪਕਵਾਨ ਪਕਾਏਗਾ ਅਤੇ ਇਸ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਮਹਾਂ ਦੂਤ ਦੁਆਰਾ ਉਸ ਕੋਲ ਭੇਜੇਗਾ? ਕੀ ਮੁਹੰਮਦ ਦੀ ਸੈਕਸ
ਲਾਈਫ ਉਸਦੀ ਸਿਹਤ ਨਾਲੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਸੀ? ਕੀ ਅੱਲ੍ਹਾ ਨੇ ਆਪਣੇ ਨਬੀ ਦੇ ਸਿਰ ਦੀ ਬਜਾਏ
ਉਸ ਦੇ ਸੈਕਸ ਦੀ ਪਰਵਾਹ ਕੀਤੀ ਸੀ?
ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਚੇਲਿਆਂ ਨੂੰ ਕਿਹਾ, “ਗੈਬਰੀਏਲ ਮੇਰੇ ਲਈ ਭੋਜਨ ਦਾ ਇੱਕ ਛੋਟਾ ਜਿਹਾ ਘੜਾ ਲਿਆਇਆ। ਮੈਂ
ਉਸ ਭੋਜਨ ਤੋਂ ਖਾਧਾ ਅਤੇ ਚਾਲੀ ਬੰਦਿਆਂ ਦੀ ਜਿਨਸੀ ਸ਼ਕਤੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ।” ਉਸਨੇ ਚਾਲੀ ਬੰਦਿਆਂ
ਦੀ ਤਾਕਤ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ ਪਰ ਉਹ ਸਿਰਫ ਆਪਣੀਆਂ ਪਤਨੀਆਂ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਨਾ ਹੀ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਇੰਝ
ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਸਾਰੀ ਤਾਕਤ ਉਸ ਦੀਆਂ ਉਂਗਲਾਂ ਵਿੱਚ ਚਲੀ ਗਈ ਸੀ।
ਮੈਨੂੰ ਲਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਮੰਨਣਾ ਵਧੇਰੇ ਤਰਕਪੂਰਨ ਹੈ ਕਿ ਮੁਹੰਮਦ ਨੇ ਆਪਣੀ ਨਪੁੰਸਕਤਾ ਨੂੰ ਛੁਪਾਉਣ
ਲਈ ਇਹ ਕਹਾਣੀਆਂ ਘੜੀਆਂ ਹਨ। ਇੱਕ ਨਾਰਸੀਸਿਸਟ, ਅਜਿਹੀ ਯਾਦਗਾਰੀ ਹਉਮੈ ਦੇ ਨਾਲ, ਸੰਭਾਵਤ ਤੌਰ 'ਤੇ
ਨਪੁੰਸਕ ਨਹੀਂ ਦੇਖਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਇੱਕ ਸਮਾਜ ਵਿੱਚ ਵੀਰਤਾ ਨੂੰ ਮਨੁੱਖ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ
ਉੱਚਾ ਗੁਣ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ।
ਉਤਸੁਕਤਾ ਨਾਲ, ਜਿਸ ਦਿਨ ਇਬਰਾਹਿਮ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ, ਮੁਹੰਮਦ ਮਸਜਿਦ ਗਿਆ ਅਤੇ ਨਮਾਜ਼ ਅਦਾ ਕਰਨ
ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਸਾਰੇ ਵਿਸ਼ਿਆਂ, ਵਿਭਚਾਰ ਅਤੇ ਵਿਭਚਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਉਡੀਕਣ ਵਾਲੀ ਸਜ਼ਾ ਬਾਰੇ ਉਪਦੇਸ਼
ਦਿੱਤਾ।
ਉਸ ਨੇ ਪਲਪਿਟ ਤੋਂ ਚੀਕਿਆ, “ਹੇ ਮੁਹੰਮਦ ਦੇ ਪੈਰੋਕਾਰ! ਅੱਲ੍ਹਾ ਦੁਆਰਾ! ਅੱਲ੍ਹਾ ਤੋਂ ਵੱਧ ਗੈਰਾ
ਵਾਲਾ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਗੁਲਾਮ, ਮਰਦ ਜਾਂ ਮਾਦਾ ਵਿਭਚਾਰ ਕਰਨ ਤੋਂ ਮਨ੍ਹਾ ਕੀਤਾ
ਹੈ। ਹੇ ਮੁਹੰਮਦ ਦੇ ਪੈਰੋਕਾਰ! ਅੱਲ੍ਹਾ ਦੁਆਰਾ! ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਉਹ ਜਾਣਦੇ ਹੋ ਜੋ ਮੈਂ ਜਾਣਦਾ ਹਾਂ
ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਹੱਸੋਗੇ ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਰੋਵੋਗੇ।”
ਘੇਰਾ ਸ਼ਰਮ ਅਤੇ ਸਨਮਾਨ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਹੈ. ਜਦੋਂ ਤੁਹਾਡੀ ਜਾਇਦਾਦ ਜਾਂ ਤੁਹਾਡੇ ਮਹਿਰਮ (ਪਵਿੱਤਰ,
ਨਜ਼ਦੀਕੀ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰ) ਦੀ ਉਲੰਘਣਾ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਤੁਹਾਡਾ ਗੈਰਾ ਜ਼ਖਮੀ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਜੇ
ਤੁਸੀਂ ਕਿਸੇ ਮੁਸਲਮਾਨ ਦੀ ਪਤਨੀ, ਭੈਣ ਜਾਂ ਧੀ ਨੂੰ ਛੂਹਦੇ ਹੋ, ਦੇਖਦੇ ਹੋ ਜਾਂ ਫਲਰਟ ਕਰਦੇ ਹੋ,
ਤਾਂ ਉਸ ਦਾ ਘੀਆ ਜ਼ਖਮੀ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਨੂੰ ਬਹਾਲ ਕਰਨ ਲਈ, ਉਸ ਨੂੰ ਬਦਲਾ ਲੈਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।
ਜੇ ਉਸ ਕੋਲ ਬਹੁਤ ਸਾਰਾ ਘੀਆ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਮਾਰ ਸਕਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰਾਂ ਨੂੰ
ਵੀ ਮਾਰ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਤਾਂ ਹੀ ਉਸ ਦੀ ਇੱਜ਼ਤ ਬਹਾਲ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਜਿਹੜਾ ਬਦਲਾ ਨਹੀਂ ਲੈਂਦਾ, ਉਹ ਹੈ
ਜਿਸ ਕੋਲ ਕੋਈ ਸ਼ਰਮ ਜਾਂ ਸ਼ਰਮ ਨਹੀਂ।
ਨੋਟ ਕਰੋ ਕਿ ਮੁਹੰਮਦ ਅੱਲ੍ਹਾ ਦੇ ਗੈਰਾ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਜੇ ਅੱਲ੍ਹਾ ਦੀ ਕੋਈ ਔਰਤ
ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰ ਨਹੀਂ ਹੈ ਤਾਂ ਉਸ ਦਾ ਘਿਰਾਓ ਕਿਵੇਂ ਜ਼ਖਮੀ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ? ਇਹ ਦੇਖਣਾ ਔਖਾ ਨਹੀਂ ਹੈ
ਕਿ ਮੁਹੰਮਦ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਅੱਲ੍ਹਾ ਨਾਲ ਪਛਾਣਿਆ. ਉਹ ਆਪਣੇ ਹੀ ਘੇਰੇ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਉਸਨੂੰ ਮਾਰੀਆ 'ਤੇ ਸ਼ੱਕ ਸੀ ਅਤੇ ਇਹ ਉਸਦੇ ਲਈ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੇ ਬੱਚੇ ਦੇ ਅੰਤਮ ਸੰਸਕਾਰ ਵਿੱਚ
ਵਿਭਚਾਰੀਆਂ ਦੀ ਸਜ਼ਾ ਬਾਰੇ ਇਹ ਅਗਨੀ ਅਤੇ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਅਣਉਚਿਤ ਉਪਦੇਸ਼ ਦੇ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਅੱਲ੍ਹਾ
ਮੁਹੰਮਦ ਦੀ ਬਦਲੀ ਹਉਮੈ ਸੀ। ਉਸ ਨੇ ਕਿਹਾ, "ਮੈਨੂੰ ਨਰਕ ਦੀ ਅੱਗ ਦਿਖਾਈ ਗਈ ਹੈ ਅਤੇ ਮੈਂ ਅੱਜ ਜੋ
ਨਜ਼ਾਰਾ ਦੇਖਿਆ ਹੈ, ਉਸ ਤੋਂ ਭੈੜਾ ਅਤੇ ਭਿਆਨਕ ਦ੍ਰਿਸ਼ ਮੈਂ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਦੇਖਿਆ।"
ਕੀ ਉਹ ਮਾਰੀਆ ਦੇ ਕੰਨਾਂ ਲਈ ਇਹ ਉਪਦੇਸ਼ ਬੋਲ ਰਿਹਾ ਸੀ? ਆਪਣੇ ਪੁੱਤਰ ਦੇ ਅੰਤਿਮ ਸੰਸਕਾਰ ਵਿੱਚ
ਉਹ ਵਿਭਚਾਰ ਅਤੇ ਨਰਕ ਦੀ ਗੱਲ ਕਿਉਂ ਕਰੇ?
The traditions tell us that
Muhammad imagined having sex when he didn’t. There is also a hadith that shows
he did not have intercourse with his wives, but only “fondled” them. He would
visit them, sometimes all nine of them, in one night and would engage in
foreplay with them, but not in intercourse. Aisha said, “None of you have the
self-control of the Prophet for he could fondle his wives, but not have
intercourse”311 Aisha was only a child. She probably did not know that her
illustrious aging husband was not exercising self-control; he simply couldn’t do
it. The fact that he would go from one wife to another touching and fondeling
them is evidence enough that he was sex starved. In another place she said, “I
never looked or saw the awrat (genitalia) of the Prophet.”312 I leave it to the
reader to decide why. This does not mean that Muhammad did not have an
insaciable sexual craving. He would not miss any opportunity to solicit sex. His
apetite for sex only reveals that despite so many women in his harem, he could
not get released.
There is a hadith that says when he raided the town of Bani Jaun, a young girl
called Jauniyya, was brought to him, accompanied by her wet nurse. The Prophet
said to her, “Give yourself to me.” (In today’s parlance: Let me have sex with
you.) The girl retorted, “Can a princess give herself to an ordinary man?”
Muhammad then raised his hand to strike her. She exclaimed, “I seek refuge with
Allah from you.”313
Upon this Muhammad did not beat her and while overcomed by momentary guilt, he
ordered a follower to give the girl two white linen dresses. Obviously he had
not brought those dresses along as gifts for his victims. They were the dresses
he had stolen from this very girl or perhaps another girl of her tribe.
Jauniyya was accompanied by a wet nurse. This tells us that she was just a
child. The fact that she responded, in such an audacious way, “would a princess
give herself to an ordinary man?” to a man who had the power to kill her is
another clue that was only a child.
The English translator of this hadith inserted the word (in marriage) in
parenthesis. “Give yourself to me (in marriage).” This word does not exist in
the original text. The Arabic text reads habba nafsika li. The word ‘habba’ is
never used for marriage.
The hadith says Muhammad raised his hand to strike her so that she might become
tranquil. The translator notices the inappropriateness of Muhammad’s action and
translates the word strike as “pat.” The Arabic word used is ahwa. It derives
from hawa. It means to pounce down, to swoop down suddenly, not patting. Why did
Jauniyya exclaim “I seek refuge with Allah from you” if all Muhammad was doing
was gently patting her?
It is almost impossible to fully grasp the violence of the Quran and the hadith
relying only on their English translations. The translators have done their best
to substitute harsh words with mild ones to camouflage their violence. When
reading the stories of Muhammad, written by his followers, one has to read
between the lines to get at the truth.
All this talk about Muhammad’s impotence is speculation, you say. Here is one
hadith that leaves no doubt about it. Ibn Sa’d quotes his teacher al Waqidi:
“The prophet of Allah used to say that I was among those who have little
strength for intercourse. Then Allah sent me a pot with cooked meat. After I ate
from it, I found strength any time I wanted to do the work.”314
You heard it from the mouth of the horse. It is up to you now to decide whether
to believe the fairy tale that Allah was so concerned about his favorite
prophet’s sexual vagaries that he sent him a pot of meat to cure his impotence,
or to conclude that our megalomaniac male chauvinist prophet, like most Arabs
who consider sexual power to be the symbol of their manhood and constantly boast
about it, was merely gasconading to hide his impotence. Why Allah did not send a
cure for his migraines? Aisha said she never saw anyone suffer more pain than
the Messenger of Allah. Allah could not care less about his prophet’s headaches,
but he would cook a special dish and rush it to him via his Archangel to cure
his impotence? Was Muhammad’s sex life more important then his health? Did Allah
care more about his prophet’s erection than he did for his head?
He told his followers, “Gabriel brought me a small pot of food. I ate from that
food and gained the sexual strength of forty men.”315 He gained the strength of
forty men but all he could do was to fondle his wives. Looks like all that
strength went to his fingers.
I think it is more logical to assume that Muhammad fabricated these stories to
conceal his impotence. A narcissist, with such a monumental ego, could not
possibly be seen as impotent, especially in a society were virility was regarded
as man’s highest virtue.
Curiously, on the day that Ibrahim died, Muhammad went to the mosque and after
praying, delivered a sermon on, of all topics, adultery and the punishment that
awaits the adulterers.
He bellowed from the pulpit, “O followers of Muhammad! By Allah! There is none
who has more ghaira than Allah as He has forbidden that His slaves, male or
female commit adultery. O followers of Muhammad! By Allah! If you knew that
which I know you would laugh little and weep much.”316
Ghaira is sense of shame and honor. Your ghaira can be injured when your
property or your mahram (sacred, a close kin) is violated. If you touch, look at
or flirt with a Muslim’s wife, sister, or daughter, his ghaira is injured. To
restore it, he must take revenge. If he has a lot of ghaira, he may kill you and
also kill his female kin. Only then his honor can be restored. One who does not
retaliate, is one who has no ghaira or shame.
Note that Muhammad is talking about Allah’s ghaira. If Allah does not have a
female relative, then how can his ghaira become injured? It’s not hard to see
that Muhammad identified himself with Allah. He was talking about his own
ghaira. He was suspicious of Mariyah and it is for her that he was delivering
this fiery and completely inappropriate sermon about the chastisement of
adulterers, in her child’s funeral. Allah was Muhammad’s alter ego. He said, “I
have been shown the Hellfire and I never saw a worse and horrible sight than the
sight I have seen today.”317
Was he uttering this sermon for the ears of Mariyah? Why in the funeral of his
son should he talk about adultery and hellfire?
