ਤੁਹਾਡਾ ਆਪਣਾ ਪੰਨਾ (This is your own page)

Comments (1245)

Topic: Tuhada Apna

Sort

First < 29 30 31 32 33 > Last

Dalvinder Singh Grewal (Ludhiana, India)

ਜੁੜਿਆਂ ਦੇ ਭਾਗ ਖੁਲ੍ਹਦੇ
ਡਾ: ਦਲਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਗ੍ਰੇਵਾਲ
ਵਿਛੁੜੇ ਨੇ ਖਾਕ ਰੁਲਦੇ, ਜੁੜਿਆਂ ਦੇ ਭਾਗ ਖੁਲ੍ਹਦੇ।
ਹੋਵੇ ਜੇ ਮਿਹਰ ਤੇਰੀ, ਸੁਕੇ ਵੀ ਫਲਦੇ ਫੁਲਦੇ।
ਹੈ ਕੌਣ ਤੇਰੇ ਵਰਗਾ? ਥਾਹ ਤੇਰੀ ਕੌਣ ਜਾਣੇ?
ਲ਼ੱਭਣ ਜੋ ਨਿਕਲੇ, ਆਖਿਰ, ਜੰਗਲ-ਪਹਾੜ ਰੁਲਦੇ।
ਇਹ ਭਟਕਣਾਂ ਨਾਂ ਮੁੱਕੇ, ਨਾ ਸਮਝ ਆਵੇ ਤੇਰੀ,
ਜੋ ਜਾਣ ਲੈਂਦੇ ਤੈਨੂੰ, ਉਹ ਤਾਂ ਬੋਲਣਾ ਵੀ ਭੁਲਦੇ।
ਅਪਣੀ ਪਛਾਣ ਔਖੀ, ਨਾ ਸਮਝ ਹੋਵੇ ਮਾਇਆ,
ਅੰਦਰ ਤੇ ਬਾਹਰ ਇੱਕੋ, ਵਿੱਚੋਂ ਹੀ ਭੇਦ ਖੁਲ੍ਹਦੇ।
ਵਾਹ!ਕਿਰਤ ਤੇਰੀ ਅਚਰਜ, ਵਿਚ ਸਜਿਆ ਆਪ ਤੂੰ ਹੀ,
ਸਭ ਚਲਦੇ ਚਲਦੇ ਨਿਕਲੇ, ਕੁਝ ਮਸਤ ਕੁਝ ਨੇ ਘੁਲਦੇ।
ਰੱਖ ਮਿਹਰ ਮੇਰੇ ਸਾਈਆਂ, ਰੱਖ ਜੋੜ ਅਪਣੇ ਚਰਨੀਂ,
ਇਹ ਸਾਹ ਨਾਂ ਸਾਂਭ ਹੁੰਦੇ, ਪਲ ਪਲ ਨੇ ਜਾਂਦੇ ਡੁਲ੍ਹਦੇ।
ਵਿਛੁੜੇ ਨੇ ਖਾਕ ਰੁਲਦੇ, ਜੁੜਿਆਂ ਦੇ ਭਾਗ ਖੁਲ੍ਹਦੇ।
ਹੋਵੇ ਜੇ ਮਿਹਰ ਤੇਰੀ, ਸੁਕੇ ਵੀ ਫਲਦੇ ਫੁਲਦੇ।

ਏਕੰਕਾਰ
ਡਾ: ਦਲਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਗ੍ਰੇਵਾਲ
ਏਕੰਕਾਰ, ਧੰਨ ਨਿਰੰਕਾਰ।
ਸਤਿਨਾਮ ਜੀ, ਸਤਿ ਕਰਤਾਰ।
ਸਾਰੇ ਜੱਗ ਦਾ ਕਰਤਾ ਜੋ,
ਵਿਸ਼ਵ ਦਾ ਹੈ ਉਹ ਹੀ ਆਧਾਰ।
ਸਾਰੀ ਵਸਤ ਦਾ ਰਚਿਤਾ ਹੈ,
ਜੋ ਪਾਇਆ ਸੋ ਏਕਾ ਵਾਰ।
ਹੁਕਮ ਉਦ੍ਹੇ ਵਿਚ ਸਾਰੇ ਨੇ,
ਉਸਦੀ ਨਜ਼ਰੇ ਹਰ ਆਕਾਰ।
ਚਲੋ-ਚਲੀ ਦਾ ਸਿਸਟਮ ਵਾਹ!
ਹਰ ਕੋਈ ਏਥੇ ਚੱਲਣਹਾਰ।
ਇਕੋ ਸੱਚ ਜੋ, ਉਹ ਹੀ ਸੱਚ,
ਦੁਨੀਆਂ ਝੂਠੀ ਬਿਨਸਨਹਾਰ।
ਬਿੰਦੂ ਜੀਵ ਕੀ ਜਾਣੇ ਸੱਚ,
ਪਾਵੇ ਕੀਕੂੰ ਪਾਰਾਵਾਰ?
ਰੱਖੀਂ ਮਿਹਰ ਇਹੋ ਅਰਜ਼ੋਈ,
ਦੇ ਦੇ ਇੱਕੋ ਨਾਮ ਆਧਾਰ।
ਏਕੰਕਾਰ, ਧੰਨ ਨਿਰੰਕਾਰ।
ਸਤਿਨਾਮ ਤੂੰ ਸਤਿ ਕਰਤਾਰ।

21st April 2017 7:50pm

NARENDRA PAL SINGH SALUJA (raipur cg, India)

ਬਹੁਤ ਵਧਿਆ

21st April 2017 9:53pm

NARENDRA PAL SINGH SALUJA (raipur cg, India)

ਇਸ ਤਰਾਂ ਦੀ ਦੁਸਰੀ ਪਂਕਤੀ ਦੇਖੋ ।
ਨਾਨਕ ਸਾਚੁ ਕਹੈ ਬੇਨੰਤੀ ਮਨੁ ਮਾਂਜੈ ਸਚੁ ਸੋਈ ॥੪॥੧॥ {ਪੰਨਾ 687-688}
ਮਨੁ ਮਾਂਜੈ ਸਚੁ ਸੋਈ ॥੪॥੧॥
ਮਨੁ ਹਰ ਅਲਗ ਵਿਆਪਕ ਤੇ ਵਯਕਤੀਗਤ ਮਨ
ਸਚੁ ਹਰ ਅਲਗ ਵਿਆਪਕ ਤੇ ਵਯਕਤੀਗਤ ਸਚ
ਕਿਉਕੀਂ ਮੰਨੁ ਧੋਵਹੁ ਸਬਦਿ ਲਾਗਹੁ ਹਰਿ ਸਿਉ ਰਹਹੁ ਚਿਤੁ ਲਾਇ ॥
ਮੰਨੁ ਧੋਵਹੁ ਸਬਦਿ ਲਾਗਹੁ ਵਿਆਪਕ ਤੇ ਵਯਕਤਿਗਤ ਮੰਨ ਵਿਆਪਕ ਤੇ ਵਯਕਤਿਗਤ ਕ੍ਰਿਯਾ ਧੋਵਹੁ ਵਿਆਪਕ ਤੇ ਵਯਕਤਿਗਤ ਸਬਦ ਵਿਚ ਵਿਆਪਕ ਤੇ ਵਯਕਤਿਗਤ ਕ੍ਰਿਯਾ ਲਾਗਹੁ
ਸਬਦਿ ਅਲਗ ਅਲਗ ਸਬਦ( ਵਿਚਾਰ) ਵਿਚ
ਚੂੰਕਿ ਹਰ ਅਲਗ ਮਨ (ਮਨੁ) ਹਰ ਅਲਗ ਸਬਦ (ਸਬਦੁ) ਕੇ ਦੁਆਰਾ ਸਾਫ ਹੋਤਾ ਹੈ ਇਸਲਿਏ
ਕਰਮ ਸਿੰਘ ਦਾ ਮਨ ਜਿਸ ਅਲਗ ਸਬਦ(ਵਿਚਾਰ) ਦੇ ਨਾਲ ਸਾਫ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਵਹ ਸਿਰਫ ਕਰਮ ਸਿੰਘ ਦਾ ਸਚ ਹੈ ।
ਪਰਮ ਸਿੰਘ ਦਾ ਮਨ ਜਿਸ ਅਲਗ ਸਬਦ(ਵਿਚਾਰ) ਦੇ ਨਾਲ ਸਾਫ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਵਹ ਸਿਰਫ ਪਰਮ ਸਿੰਘ ਦਾ ਸਚ ਹੈ ।
ਚਰਣ ਸਿੰਘ ਦਾ ਮਨ ਜਿਸ ਅਲਗ ਸਬਦ(ਵਿਚਾਰ) ਦੇ ਨਾਲ ਸਾਫ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਵਹ ਸਿਰਫ ਚਰਣ ਸਿੰਘ ਦਾ ਸਚ ਹੈ।
ਮਾਨ ਸਿੰਘ ਦਾ ਮਨ ਜਿਸ ਅਲਗ ਸਬਦ(ਵਿਚਾਰ) ਦੇ ਨਾਲ ਸਾਫ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਵਹ ਸਿਰਫ ਮਾਨ ਸਿੰਘ ਦਾ ਸਚ ਹੈ ।
ਸਾਮ ਸਿੰਘ ਦਾ ਮਨ ਜਿਸ ਅਲਗ ਸਬਦ(ਵਿਚਾਰ) ਦੇ ਨਾਲ ਸਾਫ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਵਹ ਸਿਰਫ ਸਾਮ ਸਿੰਘ ਦਾ ਸਚ ਹੈ ।
ਫੌਜਾ ਸਿੰਘ ਦਾ ਮਨ ਜਿਸ ਅਲਗ ਸਬਦ (ਵਿਚਾਰ) ਦੇ ਨਾਲ ਸਾਫ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਵਹ ਸਿਰਫ ਫੌਜਾ ਸਿੰਘ ਦਾਂ ਸਚ ਹੈ ।
*
*
*
ਹਰ ਕਿਸੀ ਦਾ ਮਨ ਜਿਸ ਅਲਗ ਅਲਗ ਸਬਦ(ਵਿਚਾਰ) ਦੇ ਨਾਲ ਸਾਫ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਵਹ ਹਰ ਕਿਸੀ ਦਾ ਅਪਨਾ ਅਪਨਾ ਅਲਗ ਅਲਗ ਸਚ ਹੈ । ਅਪਨੇ ਅਪਨੇ ਅਲਗ ਅਲਗ ਸਚ ਵਾਸਤੇ ਸਬਦ ਸਚੁ ਵਰਤਿਆ ਗਿਯਾ ਹੈ।ਜੋ ਵਿਆਪਕ ਤੇ ਵਯਕਤੀਗਤ ਹੈ ।
ਹਰ ਬੰਦਾ ਜਦ ਅਪਨੇ ਅਪਨੇ ਹਰ ਦਾ ਪਾਲਨ ਕਰਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਉਸਦੇ ਵਾਸਤੇ ਹਰਿ ਹਰਿ ਸਬਦ ਦਾ ਪ੍ਰਯੋਗ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ।ਪਹਲਾ ਹਰਿ ਉਸਕੇ ਅਪਨੇ ਅਲਗ ਗੁਰ ਸਬਦ (ਵਿਚਾਰ) ਕੇ ਲਿਯੇ ਦੁਸਰਾ ਹਰਿ ਉਸਕੇ ਅਪਨੇ(ਅਲਗ) ਲਿਯੇ ਹੈ।
ਸੂਤ੍ਰ ਹੁਕਮਿ ਸਾਰੇ ਵਖ ਵਖ ਬੰਦੇ ਅਪਨੇ ਅਪਨੇ ਅਲਗ ਅਲਗ ਹੁਕਮ (ਹੁਕਮੁ) ਦਾ ਅਲਗ ਅਲਗ ਪਾਲਨ ਕਰਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਉਨਾ ਵਾਸਤੇ ਸ਼ਬਦ ਹੁਕਮਿ ਵਰਤਿਆ ਗਿਆ ਹੈ।ਅਪਨੇ ਅਪਨੇ ਵਖ ਵਖ ਹੁਕਮ (ਹੁਕਮੁ) ਵਿਚ।

ਯਹੀ ਹਰਿ ਹੈ । ਯਹ ਸ਼ਬਦ ਵਿਆਪਕ ਤੇ ਵਯਕਤੀਗਤ ਹੈ।
ਹਰਿ ਆਪੇ ਸਬਦੁ ਸੁਰਤਿ ਧੁਨਿ ਆਪੇ ॥ {ਪੰਨਾ 165}
ਹਰਿ ਆਪੇ ਸਬਦੁ ਯਹ ਪੰਕਤੀ ਉਪਰੋਕਤ ਗਲ ਦੀ ਪੁਸਟੀ ਕਰਦੀ ਹੈ।
ਜਿਨ ਸਬਦਿ ਗੁਰੂ ਸੁਣਿ ਮੰਨਿਆ ਤਿਨ ਮਨਿ ਧਿਆਇਆ ਹਰਿ ਸੋਇ ॥ {ਪੰਨਾ 27-28
ਜਿਨ ਜਿਸ ਵਯਕਤੀ ਨੇ
ਸਬਦਿ (ਹਰ ਅਲਗ )ਵਯਕਤੀਗਤ ਗੁਰ ਸਬਦ (ਵਿਚਾਰ) ਕੋ
ਗੁਰੂ ਗੁਰ ਔਰ ਗੁਰੁ ਕੇ ਦੁਆਰਾ
ਸੁਣਿ (ਹਰ ਅਲਗ) ਨੇ ਵਯਕਤੀਗਤ ਸੁਂਣ ਕੇ
ਮੰਨਿਆ (ਹਰ ਅਲਗ) ਵਯਕਤੀਗਤ ਕੋ ਮਾਨ ਲਿਯਾ ਹੈ
ਤਿਨ ਮਨਿ ਉਸ ਹਰ ਅਲਗ ਵਯਕਤੀਗਤ ਮਨ ਵਿਚ
ਧਿਆਇਆ (combination ) ਵਾਲੀ ਕ੍ਰਿਯਾ
ਹਰਿ ਹਰ ਅਲਗ ਹਰ ਵਿਚ
ਸੋਇ ਹਰ ਅਲਗ ਕ੍ਰਿਆ
ਜਿਸ ਵਯਕਤੀ ਨੇ ਅਪਨੇ ਹਰ ਅਲਗ ਵਯਕਤੀਗਤ ਗੁਰ ਸਬਦ ਕੋ (ਸਬਦਿ) ਗੁਰੂ (ਗੁਰ ਔਰ ਗੁਰੁ )ਕੇ ਦੁਆਰਾ ਅਲਗ ਅਲਗ ਸੁਣ ਕੇ (ਸੁਣਿ) ਅਲਗ ਅਲਗ ਮਾਨ ਲਿਯਾ ਹੈ ਔਰ ਉਸੇ (ਸਬਦਿ) ਹਰ ਅਲਗ ਮਨ ਵਿਚ ਧਿਆਇਆ (combination ਵਾਲੀ ਕ੍ਰਿਯਾ) ਹੈ ਹੀ ਉਸਕਾ ਅਪਨਾ ਅਪਨਾ ਅਲਗ ਅਲਗ ਵਿਆਪਕ ਤੇ ਵਯਕਤੀਗਤ ਹਰਿ ਹੈ ।
ਜੋ ਗੁਰੁ ਕਹੈ ਸੋਈ ਭਲ ਮਾਨਹੁ ਹਰਿ ਹਰਿ ਕਥਾ ਨਿਰਾਲੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ
ਜੋ ਵਿਆਪਕ ਤੇ ਵਯਕਤੀਗਤ ਹਰ ਅਲਗ ਗੁਰ (ਗੁਰੁ) ਨੇ ਹਰ ਅਲਗ ਕੋ ਕਹ ਰਹੈਂ ਹੈ ੳਸੇ ਅਲਗ ਅਲਗ ਮਾਨਨਾ (ਮਾਨਹੁ) ਹੈ ਯਹੀ ਹਰਿ ਹਰਿ ਕਥਾ ਨਿਰਾਲੀ ਹੈ । ਯਹਾਂ ਪਰ ਹਰ ਅਲਗ ਨੇ ਹਰ ਅਲਗ ਕਾ ਪਾਲਨ ਕਰਨਾ ਹੈ।
ਗੁਰੁ ਬਾਣੀ ਕਹੈ ਸੇਵਕੁ ਜਨੁ ਮਾਨੈ ਪਰਤਖਿ ਗੁਰੂ ਨਿਸਤਾਰੇ ॥੫॥ਪੰਨਾ 982
ਵਿਆਪਕ ਤੇ ਵਯਕਤੀਗਤ ਹਰ ਅਲਗ ਗੁਰ(ਗੁਰੁ) ਨੇ ਬਾਣੀ ਕੇ ਦੁਆਰਾ ਜੋ ਅਲਗ ਅਲਗ ਕਹ ਰਹੈਂ ਹੈ ੳਸੇ ਹਰ ਅਲਗ ਸੇਵਕ (ਸੇਵਕ) ਤੇ ਹਰ ਅਲਗ ਜਨ (ਜਨੁ) ਨੇ ਅਲਗ ਅਲਗ ਮਾਨੇ (ਮਾਨੈ) ਅਲਗ ਅਲਗ ਸਾੱਛਾਤ ਰੂਪ ਵਿਚ (ਪਰਤਖਿ) ਗੁਰੂ( ਗੁਰ ਔਰ ਗੁਰੁ ) ਕੇ ਦੁਆਰਾ ਨਿਸਤਾਰੇ ਜਾਵੇਗੇਂ। ਪਰਤੁੰ
ਮੈ ਮੂਰਖ ਹਰਿ ਹਰਿ ਜਪੁ ਪੜਿਆ ॥੧॥ {ਪੰਨਾ 163-164}
ਔਰ ਮੈ ਮੂਰਖ ਹੂੰ ਜੋ ਇਸੇ ਹਰਿ ਹਰਿ ਜਪੁ ਪੜ ਰਹਾਂ ਹੂੰ । ਤੋਤਾ ਰਟੰਤ ਕਰ ਰਹਾ ਹੂੰ
ਸਰਬ ਧਰਮ ਮਹਿ ਸ੍ਰੇਸਟ ਧਰਮੁ॥ ਹਰਿ ਕੋ ਨਾਮੁ ਜਪਿ ਨਿਰਮਲ ਕਰਮੁ॥ (ਪੰਨਾ ਨੰ: 266)
ਮਹਿ ਵਿਆਪਕ ਤੇ ਵਯਕਤੀਗਤ ਹਰ ਅਲਗ ਕ੍ਰਿਯਾ
ਧਰਮੁ ਵਿਆਪਕ ਤੇ ਵਯਕਤੀਗਤ ਹਰ ਕਾ ਅਲਗ ਧਰਮ
ਸਭ ਧਰਮ ਵਿਚ
ਕਰਮ ਸਿੰਘ ਕੇ ਲਿਯੇ ਕਰਮ ਸਿੰਘ ਕਾ ਵਯਕਤੀਗਤ ਧਰਮ ਸ੍ਰੇਸਟ ਹੈ
ਪਰਮ ਸਿੰਘ ਕੇ ਲਿਯੇ ਪਰਮ ਸਿੰਘ ਕਾ ਵਯਕਤੀਗਤ ਧਰਮ ਸ੍ਰੇਸਟ ਹੈ
ਚਰਣ ਸਿੰਘ ਕੇ ਲਿਯੇ ਚਰਣ ਸਿੰਘ ਕਾ ਵਯਕਤੀਗਤ ਧਰਮ ਸ੍ਰੇਸਟ ਹੈ
ਮਾਨ ਸਿੰਘ ਕੇ ਲਿਯੇ ਮਾਨ ਸਿੰਘ ਕਾ ਵਯਕਤੀਗਤ ਧਰਮ ਸ੍ਰੇਸਟ ਹੈ
ਸਾਮਸਿੰਘ ਕੇ ਲਿਯੇ ਸਾਮ ਸਿੰਘ ਕਾ ਵਯਕਤੀਗਤ ਧਰਮ ਸ੍ਰੇਸਟ ਹੈ
ਫੌਜਾ ਸਿੰਘ ਕੇ ਲਿਯੇ ਫੌਜਾ ਸਿੰਘ ਕਾ ਵਯਕਤੀਗਤ ਧਰਮ ਸ੍ਰੇਸਟ ਹੈ
*
*
*ਹਰ ਕਿਸੀ ਕੇ ਲਿਯੇ ਉਸਕਾ ਅਪਨਾ ਅਪਨਾ ਅਲਗ ਅਲਗ ਵਯਕਤੀਗਤ ਧਰਮ ਹੀ ਸ੍ਰੇਸਟ ਹੈ।
ਇਸੀਲਿਯੇ ਅਗਲੀ ਪੰਕਤੀ ਵਿਚ ਹਰਿ ਕੋ ਨਾਮੁ ਸਬਦ ਆਯਾ ਹੈ ਹਰਿ ਕਾ ਮਤਲਬ ਹਰ ਕਿਸੀ ਕਾ ਅਪਨਾ ਅਪਨਾ ਅਲਗ ਅਲਗ ਵਯਕਤੀਗਤ ਨਿਰਮਲ ਹਰ ਅਲਗ ਕਰਮ (ਕਰਮੁ)
ਹਰਿ ਕੋ ਨਾਮੁ ਜਪਿ ਨਿਰਮਲ ਕਰਮੁ॥
ਹਰਿ ਆਪੇ ਠਾਕੁਰੁ ਹਰਿ ਆਪੇ ਸੇਵਕੁ ਜੀ ਕਿਆ ਨਾਨਕ ਜੰਤ ਵਿਚਾਰਾ ॥੧॥ {ਪੰਨਾ 10}
ਹਰਿ ਸਬਦ ਆਪੇ ਗੁਰੁ ਚੇਲਾ ਹੈ ।
ਗੁਰਬਾਣੀ ਵਿਚ ਜਿਥੇ ਹਰਿ ਹਰਿ ਸਬਦ ਆਯਾ ਹੈ ਪਹਲਾ ਹਰਿ ਠਾਕੁਰ ਵਾਸਤੇ ਦੁਸਰਾ ਹਰਿ ਸੇਵਕ ਵਾਸਤੇ ਹੈ।
ਹਰਿ ਹਰਿ ਸਬਦ ਯਮਕ ਅਲੰਕਾਰ ਹੈ ਪਹਲਾ ਹਰਿ ਠਾਕੁਰ ਕੇ ਲਿਯੇ ਹੈ ਦੁਸਰਾ ਹਰਿ ਸੇਵਕ ਕੇ ਲਿਯੇ ਹੈ।

18th April 2017 1:00am

NARENDRA PAL SINGH SALUJA (raipur cg, India)

ਅੇਥੇ ਆਪਾਂ ਦੇਖਾਂਗੇ ਕੀ ਦੋ ਔਕੰੜ ਵਾਲੇ ਸਬਦ ਮਿਲਕੇ ਕਿਸ ਤਰਾਂ ਹਰਿ ਹਰਿ ਸਬਦ ਬਨਾਂਦੇ ਹਨ।
ਸ਼ਵਾਲ ਤੀਸਰਾ ਅਗਰ ਹਰ ਅਲਗ ਅਲਗ ਵਯਕਤੀ ਨੂ ਅਲਗ ਅਲਗ ਖਾਣ ਵਾਲੇ ਪਦਾਰਥ ਖਾਨ ਵਾਸਤੇ ਮਨਾ ਕਰਨਾ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਉਸਨੂ ਭਾਸਾ ਵਿਚ ਕਿਸ ਤਰਹਾ ਲਿਖਿਆ ਜਾਵੇਗਾ ?
ਉਤਰ ਜਿਤੁ ਖਾਧੈ ਤਨੁ ਪੀੜੀਐ ਮਨ ਮਹਿ ਚਲਹਿ ਵਿਕਾਰ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ {ਪੰਨਾ 16-17}
ਉਪਰੋਤ ਪੰਕਤੀ ਵਿਚ ਜਿਤੁ ਤੇ ਤਨੁ ਸ਼ਬਦ ਦੇ ਅਰਥ ਵਿਆਪਕ ਤੇ ਵਯਕਤੀਗਤ ਹਨ। ਮਹਿ ਤੇ ਚਲਹਿ ਸਬਦ ਸਰਵਨਾਮ (ਮਨ) ਦੀ ਵਿਆਪਕ ਤੇ ਵਯਕਤੀਗਤ ਅਰੱਥ ਦੇਨ ਵਾਲੀ ਕ੍ਰਿਯਾ ਹਨ । ਏਥੇ ਕਿਸੀ ਵੀ ਇਕ ਖਾਣ ਵਾਲਾ ਪਦਾਰਥ ਨਹੀਂ ਦਸਿਆ ਹੈ ਬਲਕਿ ਜਿਤੁ ਖਾਧੈ ਸ਼ਬਦ ਪ੍ਰਯੋਗ ਕੀਤਾ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿਚ ਸੰਸਾਰ ਦੇ ਸਾਰੇ ਖਾਣ ਵਾਲੇ ਅਲਗ ਅਲਗ ਪਦਾਰਥ ਆ ਜਾਦੇਂ ਹਨ। ਚੂੰਕਿ ਇਸ ਵਿਚ ਸਾਰੇ ਖਾਨੇ ਵਾਲੇ ਪਦਾਰਥ ਆ ਜਾਦੇਂ ਹਨ ਇਸਲਿਏ ਕ੍ਰਿਯਾ ਖਾਧੈ ਬਹੁ ਵਚਨ ਦੀ ਲਗਦੀ ਹੈ। ਚੂੰਕਿ ਇਸ ਵਿਚ ਸਾਰੇ ਖਾਨੇ ਵਾਲੇ ਪਦਾਰਥ ਆ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਇਸਲਿਯੇ ਯਹ ਵਿਆਪਕ ਹੈ ਇਨਮੇ ਸੇ ਕੋਇ ਏਕ ਯਾ ਕੁਛ ਪਦਾਰਥ ਹੈ ਜੋ ਵਯਕਤੀਗਤ ਕੇ ਅਤੰਰਗਤ ਆ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਜੋ ਕਿ ਹਰ ਬੰਦੇ ਵਾਸਤੇ ਅਲਗ ਅਲਗ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
ਤਨੁ ਸ਼ਬਦ ਦੇ ਅੰਤਰਗਤ ਸੰਸਾਰ ਦੇ ਸਾਰੇ ਅਲਗ ਅਲਗ ਤਨ ਆ ਜਾਦੇਂ ਹਨ। ਚੂੰਕਿ ਇਸ ਵਿਚ ਸਾਰੇ ਤਨ ਆ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਐਸ ਕਰਕੇ ਕ੍ਰਿਯਾ ਪੀੜੀਐ ਬਹੁ ਵਚਨ ਦੀ ਲਗਦੀ ਹੈ ।ਇਨਮੇ ਸੇ ਕੋਇ ਇਕ ਤਨ ਯਾ ਕੁਛ ਤਨ । ਇਸ ਤਰਹ ਇਸ ਪੰਕਤੀ ਦੇ ਹਰ ਬੰਦੇ ਵਾਸਤੇ ਅਲਗ ਅਲਗ ਅਰੱਥ ਨਿਕਲਦੇ ਹਨ ਜੋ ਕਿ ਇਸ ਤਰਹ ਹਨ।
ਭਟਾ ਖਾਣ ਦੇ ਨਾਲ ਚਰਮ ਰੋਗੀ ਤਨ ਕਰਮ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਤਕਲੀਫ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਸਿਰਫ ਤੇ ਸਿਰਫ ਕਰਮ ਸਿੰਘ ਦੇ ਮਨ ਵਿਚ ਹੀ ਵਿਕਾਰ ਚਲਦੇ ਹਨ।
ਦੁਧ ਪੀਣ ਦੇ ਨਾਲ ਦਸਤ ਰੋਗੀ ਤਨ ਪਰਮ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਪੀੜਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਸਿਰਫ ਤੇ ਸਿਰਫ ਪਰਮ ਸਿੰਘ ਦੇ ਮਨ ਵਿਚ ਹੀ ਵਿਕਾਰ ਚਲਦੇ ਹਨ।
ਮੀਠਾ ਖਾਣ ਦੇ ਨਾਲ ਸੁਗਰ ਰੋਗੀ ਤਨ ਚਰਨ ਸਿੰਘ ਨੁ ਤਕਲੀਫ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਸਿਰਫ ਤੇ ਸਿਰਫ ਚਰਨ ਸਿੰਘ ਦੇ ਮਨ ਵਿਚ ਹੀ ਵਿਕਾਰ ਚਲਦੇ ਹਨ।
ਮੁਸੰਬੀ ਖਾਣ ਦੇ ਨਾਲ ਟੀ ਬੀ ਰੋਗੀ ਤਨ ਮਾਨ ਸਿੰਘ ਨੁ ਤਕਲੀਫ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਸਿਰਫ ਤੇ ਸਿਰਫ ਮਾਨ ਸਿੰਘ ਦੇ ਮਨ ਵਿਚ ਹੀ ਵਿਕਾਰ ਚਲਦੇ ਹਨ।
ਆਮ ਖਾਣ ਦੇ ਨਾਲ ਏਸੀਡਿਟੀ ਰੋਗੀ ਤਨ ਸਾਮ ਸਿੰਘ ਨੁ ਤਕਲੀਫ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਸਿਰਫ ਤੇ ਸਿਰਫ ਸਾਮ ਸਿੰਘ ਦੇ ਮਨ ਵਿਚ ਹੀ ਵਿਕਾਰ ਚਲਦੇ ਹਨ।
ਆਇਸਕਰੀਮ ਖਾਣ ਦੇ ਨਾਲ ਕਫ ਰੋਗੀ ਤਨ ਫੌਜਾ ਸਿੰਘ ਨੁ ਤਕਲੀਫ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਸਿਰਫ ਸਿਰਫ ਫੌਜਾ ਸਿੰਘ ਦੇ ਮਨ ਵਿਚ ਹੀ ਵਿਕਾਰ ਚਲਦੇ ਹਨ।
*
*
*
*
15

ਇਸਤਰਾਂ ਆਪਾਂ ਨੇ ਦੇਖਿਆ ਕੀ ਉਪਰ ਲਿਖੀ ਪੰਕਤੀ ਦਾ ਤਨ ਕਰਮ ਸਿੰਘ ਵਾਸਤੇ ਭਟਾ ਪਰਮ ਸਿੰਘ ਵਾਸਤੇ ਦੁਧ ਚਰਨ ਸਿੰਘ ਵਾਸਤੇ ਮੀਠਾ ਮਾਨ ਸਿੰਘ ਵਾਸਤੇ ਮੁਸੰਬੀ ਸਾਮ ਸਿੰਘ ਵਾਸਤੇ ਆਮ ਫੌਜਾ ਸਿੰਘ ਵਾਸਤੇ ਆਇਸਕਰੀਮ ਨੁਕਸਾਨ ਦਾਯਕ ਹਨ। ਸਾਰੇ ਖਾਣ ਵਾਲੇ ਪਦਾਰਥ ਵਿਆਪਕ ਹੈ।ਹਰ ਬੰਦੇ ਦੇ ਵਖਰੇ ਵਖਰੇ ਖਾਨ ਵਾਲੇ ਪਦਾਰਥ ਜਿਸ ਦੇ ਨਾਲ ਹਰ ਉਸ ਵਿਸੇਸ ਅਲਗ ਬੰਦੇ ਨੂੰ ਹੀ ਤਕਲੀਫ ਹੁੰਦੀਂ ਹੈ ੳਸਦਾ ਵਯਕਤੀਗਤ ਹੈ। ਖਾਨੇ ਵਾਲੇ ਸਾਰੇ ਅਲਗ ਅਲਗ ਪਦਾਰਥ ਭਟਾ ਦੁਧ ਮੀਠਾ ਮੁਸਮਬੀ ਆਮ ਆੲਸਕਰੀਮ * * * * * ਅਲਗ ਅਲਗ ਤਨ ਕ੍ਰਮਸ਼ ਕਰਮ ਸਿੰਘ ਪਰਮ ਸਿੰਘ ਚਰਨ ਸਿੰਘ ਮਾਨ ਸਿੰਘ ਸਾਮ ਸਿੰਘ * * * * ਨੂ ਨੁਕਸਾਨ ਪਹੁਚਾਦੇਂ ਹਨ।ਹਰ ਅਲਗ ਪਦਾਰਥ ਹਰ ਅਲਗ ਤਨ ਕੇ ਲਿਯੇ।
__1___ਜਿਤੁ ਖਾਧੈ ¬__2___ ਤਨੁ ਪੀੜੀਐ ਮਨ__3___ ਮਹਿ _4__ ਚਲਹਿ ਵਿਕਾਰ ॥੧॥ ਰਹਾਉ
1 ਨੰਬਰ ਵਾਲੀ ਖਾਲੀ ਜਗਹ ਪਰ ਅਲਗ ਅਲਗ ਖਾਨੇ ਵਾਲੇ ਪਦਾਰਥ ਲਿਖੇ ਜਾਵੇਗੇਂ । 2 ਨੰਬਰ ਵਾਲੀ ਖਾਲੀ ਜਗਹ ਪਰ ਅਲਗ ਅਲਗ ਵਯਕਤੀ ਕਾ ਨਾਮ ਲਿਖਾ ਜਾਵੇਗਾ। 3 ਔਰ 4 ਨੰਬਰਵਾਲੀ ਖਾਲੀ ਜਗਹ ਪਰ ਵਹ ਨਾਮ ਅਵੇਗਾ ਜੋ ਕਿ 2 ਨੰਬਰ ਪਰ ਲਿਖਾ ਗਿਆ ਹੈ।
1 2 3 4
ਭਟਾ ਕਰਮ ਸਿੰਘ ਕਰਮ ਸਿੰਘ ਕੇ ਮਨ ਵਿਚ ਚਲਤੇ ਹੈ
ਦੁਧ ਪਰਮ ਸਿੰਘ ਪਰਮ ਸਿੰਘ ਕੇ ਮਨ ਵਿਚ ਚਲਤੇ ਹੈ
ਮੀਠਾ ਚਰਨ ਸਿੰਘ ਚਰਨ ਸਿੰਘ ਕੇ ਮਨ ਵਿਚ ਚਲਤੇ ਹੈ
ਮੁਸੰਬੀ ਮਾਨ ਸਿੰਘ ਮਾਨ ਸਿੰਘ ਕੇ ਮਨ ਵਿਚ ਚਲਤੇ ਹੈ
ਆਮ ਸਾਮ ਸਿੰਘ ਸਾਮ ਸਿੰਘ ਕੇ ਮਨ ਵਿਚ ਚਲਤੇ ਹੈ
ਆਇਸਕਰੀਮ ਫੌਜਾ ਸਿੰਘ ਫੌਜਾ ਸਿੰਘ ਕੇ ਮਨ ਵਿਚ ਚਲਤੇ ਹੈ
*
*

*
ਹਰ ਅਲਗ ਪਦਾਰਥ ਹਰ ਅਲਗ ਵਯਕਤੀ ਹਰ ਅਲਗ ਵਯਕਤੀ ਕੇ ਮਨ ਵਿਚ ਚਲਤੇ ਹੈ।
16
ਐਸ ਪੰਕਤੀ ਵਿਚ ਹਰ ਅਲਗ ਬੰਦੇ ਨੂੰ ਇਕ ਯਾ ਕੁਛ ਅਲਗ ਪਦਾਰਥ ਖਾਣ ਵਾਸਤੇ ਮਨਾ ਕਿਤਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ।
ਸ਼ਾਨੁ ੳਪਦੇਸ ਦਾ ਪਾਲਨ ਕਿਸ ਤਰਾਂ ਕਰਨਾ ਹੈ
ਕਰਮਸਿੰਘ ਨੇ ਭਟਾ ਨਹੀਂ ਖਾਨਾ ਹੈ।
ਪਰਮ ਸਿੰਘ ਨੇ ਦੁਧ ਨਹੀਂ ਪੀਨਾ ਹੈ
ਚਰਨ ਸਿੰਘ ਨੇ ਮੀਠਾ ਨਹੀਂ ਖਾਨਾ ਹੈ।
ਮਾਨ ਸਿਂਘ ਨੇ ਮੁਸੰਬੀ ਨਹੀਂ ਖਾਂਨੀ ਹੈ।
ਸਾਮ ਸਿੰਘ ਨੇ ਆਮ ਨਹੀਂ ਖਾਨਾ ਹੈ।
ਫੌਜਾ ਸਿੰਘ ਨੇ ਆਇਸਕਰੀਮ ਨਹੀਂ ਖਾਨੀ ਹੈ।
*
*
*ਹਰ ਬੰਦੇ ਨੇ ਹਰ ਵੋ ਅਲਗ ਪਦਾਰਥ ਨਹੀਂ ਖਾਨਾ ਹੈ।
ਹਰ ਬੰਦਾ ਜਦ ਅਪਨੇ ਅਪਨੇ ਹਰ ਦਾ ਪਾਲਨ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਤਾਂ ੳਸਦੇ ਵਾਸਤੇ ਹਰਿ ਹਰਿ ਸਬਦ ਪ੍ਰਯੋਗ ਹੋਂਦਾ ਹੈ।
ਯਹੀਂ ਸੇ ਹਮੇ ਹਰਿ ਪੜੁ ਹਰਿ ਲਿਖੁ ਹਰਿ ਜਪਿ ਹਰਿ ਗਾਉ ਕੋ ਸਮਝਨਾ ਹੈ।
ਹਰ ਉਸ ਸਬਦ ਦਾ ਜਿਸ ਵਿਚ ਔਕੰੜ ਤੇ ਸਿਹਾਰੀ ਦਾ ਪ੍ਰਯੋਗ ਹੋਵੇ ਦੇ ਹਰ ਬੰਦੇ ਵਾਸਤੇ ਅਲਗ ਅਲਗ ਅਰੱਥ ਨਿਕਲਦੇ ਹਨ । ਜੋ ਕਿ ਉਸਦਾ ਅਪਨਾ ਵਯਕਤੀਗਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ।ਹਰ ਵਯਕਤੀਗਤ ਸਬਦ ਦਾ ਹਰ ਅਲਗ ਵਯਕਤੀ ਦੁਆਰਾ ਵਯਕਤੀਗਤ ਰੁਪ ਵਿਚ ਅਲਗ ਅਲਗ ਪਾਲਨ ਕਰਨਾ ਹੀ ਹਰਿ ਹਰਿ ਕਹਲਾਤਾ ਹੈ । ਇਸੀਲਿਯੇ ਜਂਹਾ ਵਿਆਪਕ ਤੇ ਵਯਕਤੀਗਤ ਹਰਿ ਸਬਦ ਆਯਾ ਹੈ ਉਸਕੇ ਸਾਥ ਪੜੁ ਲਿਖੁ ਜਪਿ ਕਾ ਪ੍ਰਯੋਗ ਹੁਆ ਹੈ ਜੋ ਕਿ ਵਿਆਪਕ ਤੇ ਵਯਕਤੀਗਤ ਹਰਿ ਕੀ ਵਿਆਪਕ ਤੇ ਵਯਕਤੀਗਤ ਕ੍ਰਿਯਾ ਹੈ ।
ਹਰਿ ਪੜੁ ਹਰਿ ਲਿਖੁ ਹਰਿ ਜਪਿ ਹਰਿ ਗਾਉ ਹਰਿ ਭਉਜਲੁ ਪਾਰਿ ਉਤਾਰੀ ॥ {ਪੰਨਾ 669}
ਸੂਤ੍ਰ ਹੁਕਮਿ ਸਾਰੇ ਵੱਖ ਵੱਖ ਬੰਦੇ ਅਪਨੇ ਅਪਨੇ ਅਲਗ ਅਲਗ ਹੁਕਮ (ਹੁਕਮੁ) ਦਾ ਅਲਗ ਅਲਗ ਪਾਲਨ ਕਰਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਉਨਾ ਵਾਸਤੇ ਸ਼ਬਦ ਹੁਕਮਿ ਵਰਤਿਆ ਗਿਆ ਹੈ।ਅਪਨੇ ਅਪਨੇ ਵੱਖ ਵੱਖ ਹੁਕਮ ਵਿਚ।
ਹਰ ਬੰਦਾ ਜਦ ਅਪਨੇ ਅਪਨੇ ਹਰ ਦਾ ਪਾਲਨ ਕਰਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਉਸਦੇ ਵਾਸਤੇ ਹਰਿ ਹਰਿ ਸਬਦ ਦਾ ਪ੍ਰਯੋਗ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਯਹੀ ਹਰਿ ਹਰਿ ਕਹਲਾਤਾ ਹੈ। ਪਹਲਾ ਹਰਿ ਅਲਗ ਪਦਾਰਥ ਕੇ ਲਿਯੇ ਦੁਸਰਾ ਹਰਿ ਅਲਗ ਤਨ ਕੇ ਲਿਯੇ। ਅਗਲੀ ਪੰਕਤੀ ਵਿਚ ਯਹ ਹੋਰ ਵੀ ਸਾਫ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।ਜੋ ਕਿ ਮਨ ਦੇ ਬਾਰੇ ਵਿਚ ਹੈ।
ਜਿਤੁ ਖਾਧੈ ਤਨੁ ਪੀੜੀਐ ਮਨ ਮਹਿ ਚਲਹਿ ਵਿਕਾਰ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ਇਸ ਤਰਾਂ ਦੀ ਦੁਸਰੀ ਪਂਕਤੀ ਦੇਖੋ ।
ਨਾਨਕ ਸਾਚੁ ਕਹੈ ਬੇਨੰਤੀ ਮਨੁ ਮਾਂਜੈ ਸਚੁ ਸੋਈ ॥੪॥੧॥ {ਪੰਨਾ 687-688}

18th April 2017 12:54am

NARENDRA PAL SINGH SALUJA (raipur cg, India)

ਹੁਕਮਿ ਹਰ ਬੰਦਾ ਅਪਨੇ ਅਪਨੇ ਅਲਗ ਅਲਗ ਹੁਕਮ (ਹੁਕਮੁ) ਦਾ ਅਲਗ ਅਲਗ ਪਾਲਨ ਕਰਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਉਨਾ ਵਾਸਤੇ ਸ਼ਬਦ ਹੁਕਮਿ ਵਰਤਿਆ ਗਿਆ ਹੈ। ਹਰ ਬੰਦਾ ਅਪਨੇ ਅਪਨੇ ਵੱਖ ਵੱਖ ਹੁਕਮ ਵਿਚ।
ਹੁਕਮੀ ਹੁਕਮੁ ਤੇ ਹੁਕਮ ਕੇ (ਪਾਲਨ) ਦੁਆਰਾ
ਗੁਰ ਸਾਰਿਆਂ ਵਾਸਤੇ ਏਕ ਜੈਸਾ ਗੁਰ
ਗੁਰੁ ਸਾਰੇ ਵੱਖ ਵੱਖ ਬੰਦਿਆ ਦੇ ਵੱਖ ਵੱਖ ਗੁਰ ਵਾਸਤੇ ਗੁਰੁ ਸਬਦ ਵਰਤਿਆ ਗਯਾ ਹੈ
ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਅਲਗ ਅਲਗ ਗੁਰ ਵਿਆਪਕ ਹੈ ਉਸ ਵਿਚ ਹਰ ਵਿਯਕਤੀ ਦਾ ਅਪਨਾ ਅਪਨਾ ਅਲਗ ਅਲਗ ਗੁਰ ਉਸਦਾ ਵਯਕਤੀਗਤ ਹੈ
ਗੁਰੂ ਗੁਰ ਤੇ ਗੁਰੁ ਦੇ ਪਾਲਨ ਦੇ ਦੁਆਰਾ

ਯਹੀ ਵਹ ਗਣਿਤ ਦਾ ਸੁਤ੍ਰ ਹੈ ਜਿਸਦੇ ਦੁਆਰਾ ਸਾਨੂੰ ਔਕੰੜ( ੁ) ਦੁਲੌਕੰੜ ( ਰੂ ) ਸਿਹਾਰੀ ( ਿ) ਤੇ ਬਿਹਾਰੀ (ਮੀ ) ਜੋ ਕਿ ਸਬਦ ਦੇ ਆਖਰੀ ਅਖੱਰ ਨਾਲ ਲੱਗੇ ਹੁੰਦੇ ਹਣ ਵਾਲੇ ਸਬਦ ਕਾ ਅਰੱਥ ਨਿਕਾਲਨਾ ਹੈ।
ਯਹ ਸੁਤ੍ਰ ਗੁਰਬਾਨੀ ਦੀ ਹਰ ਪੰਕਤੀ ਵਿਚ ਸਹੀ ੳਤਰੇਗਾ।
ਆਪੇ ਬੀਜਿ ਆਪੇ ਹੀ ਖਾਹੁ ॥
ਕਰਮ ਸਿੰਘ ਨੇ ਜੋ (ਅਲਗ) ਬੀਜਿਆ ਹੈ ਉਸ ਨੂੰ ਸਿਰਫ ਕਰਮ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਹੀ ਖਾਨਾ ਪਵੇਗਾ।
ਪਰਮ ਸਿੰਘ ਨੇ ਜੋ (ਅਲਗ) ਬੀਜਿਆ ਹੈ ਉਸ ਨੂੰ ਸਿਰਫ ਪਰਮ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਹੀ ਖਾਨਾ ਪਵੇਗਾ।
ਚਰਨ ਸਿੰਘ ਨੇ ਜੋ (ਅਲਗ) ਬੀਜਿਆ ਹੈ ਉਸ ਨੂੰ ਸਿਰਫ ਚਰਨ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਹੀ ਖਾਨਾ ਪਵੇਗਾ।
ਮਾਨ ਸਿੰਘ ਨੇ ਜੋ (ਅਲਗ) ਬੀਜਿਆ ਹੈ ਉਸ ਨੂੰ ਸਿਰਫ ਮਾਨ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਹੀ ਖਾਨਾ ਪਵੇਗਾ।
ਸਾਮ ਸਿੰਘ ਨੇ ਜੋ (ਅਲਗ) ਬੀਜਿਆ ਹੈ ਉਸ ਨੂੰ ਸਿਰਫ ਸਾਮ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਹੀ ਖਾਨਾ ਪਵੇਗਾ।
ਫੌਜਾ ਸਿੰਘ ਨੇ ਜੋ (ਅਲਗ) ਬੀਜਿਆ ਹੈ ਉਸ ਨੂੰ ਸਿਰਫ ਫੌਜਾ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਹੀ ਖਾਨਾ ਪਵੇਗਾ
*
*
*
*ਹਰ ਵਯਕਤੀ ਨੇ ਜੋ ਅਲਗ ਬੀਜਿਆ ਹੈ ਉਸ ਨੂੰ ਹਰ ਅਲਗ ਵਯਕਤੀ ਨੂੰ ਹੀ ਖਾਨਾ ਪਵੇਗਾ।
ਮਨਿ ਚਿੰਦੀ ਸੋ ਫਲੁ ਪਾਇਦਾ ॥ ਪੰਨਾ 73-74}
ਕਰਮ ਸਿੰਘ ਨੇ ਅਪਨੇ ਮਨ ਵਿਚ ਜੋ (ਅਲਗ) ਚਿੰਦੀਆ ਸੀ ਸੋ (ਅਲਗ) ਫਲ ਪਾਇਆ ਹੈ।
ਪਰਮ ਸਿੰਘ ਨੇ ਅਪਨੇ ਮਨ ਵਿਚ ਜੋ (ਅਲਗ) ਚਿੰਦੀਆ ਸੀ ਸੋ (ਅਲਗ) ਫਲ ਪਾਇਆ ਹੈ।
ਚਰਨ ਸਿੰਘ ਨੇ ਅਪਨੇ ਮਨ ਵਿਚ ਜੋ (ਅਲਗ) ਚਿੰਦੀਆ ਸੀ ਸੋ (ਅਲਗ) ਫਲ ਪਾਇਆ ਹੈ ।
ਮਾਨ ਸਿੰਘ ਨੇ ਅਪਨੇ ਮਨ ਵਿਚ ਜੋ (ਅਲਗ) ਚਿੰਦੀਆ ਸੀ ਸੋ (ਅਲਗ) ਫਲ ਪਾਇਆ ਹੈ।
ਸਾਮ ਸਿੰਘ ਨੇ ਅਪਨੇ ਮਨ ਵਿਚ ਜੋ (ਅਲਗ) ਚਿੰਦੀਆ ਸੀ ਸੋ (ਅਲਗ) ਫਲ ਪਾਇਆ ਹੈ।
ਫੌਜਾ ਸਿੰਘ ਨੇ ਅਪਨੇ ਮਨ ਵਿਚ ਜੋ (ਅਲਗ) ਚਿੰਦੀਆ ਸੀ ਸੋ (ਅਲਗ) ਫਲ ਪਾਇਆ ਹੈ।
*
*
*

*ਹਰ ਵਯਕਤੀ ਨੇ ਅਪਨੇ ਮਨ ਵਿੱਚ ਜੋ ( ਅਲਗ) ਚਿੰਦੀਆ ਸੀ ਸੋ (ਅਲਗ) ਫਲ ਪਾਇਆ ਹੈ।
ਦੁਖੁ ਪਰਹਰਿ ਸੁਖੁ ਘਰਿ ਲੈ ਜਾਇ ॥
ਕਰਮ ਸਿੰਘ ਅਪਨੇ(ਅਲਗ) ਦੁਖ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰਕੇ ਅਪਨੇ (ਅਲਗ ) ਸੁਖ ਨੂੰ ਅਪਨੇ (ਅਲਗ) ਘਰ ਵਿਚ ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਪਰਮ ਸਿੰਘ ਅਪਨੇ(ਅਲਗ) ਦੁਖ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰਕੇ ਅਪਨੇ (ਅਲਗ ) ਸੁਖ ਨੂ ਅਪਨੇ (ਅਲਗ) ਘਰ ਵਿਚ ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਚਰਨ ਸਿੰਘ ਅਪਨੇ(ਅਲਗ) ਦੁਖ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰਕੇ ਅਪਨੇ (ਅਲਗ ) ਸੁਖ ਨੂੰ ਅਪਨੇ (ਅਲਗ) ਘਰ ਵਿਚ ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਮਾਨ ਸਿੰਘ ਅਪਨੇ(ਅਲਗ) ਦੁਖ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰਕੇ ਅਪਨੇ (ਅਲਗ ) ਸੁਖ ਨੂੰ ਅਪਨੇ (ਅਲਗ) ਘਰ ਵਿਚ ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਸਾਮ ਸਿੰਘ ਅਪਨੇ(ਅਲਗ) ਦੁਖ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰਕੇ ਅਪਨੇ (ਅਲਗ ) ਸੁਖ ਨੂੰ ਅਪਨੇ (ਅਲਗ) ਘਰ ਵਿਚ ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਫੌਜਾ ਸਿੰਘ ਅਪਨੇ(ਅਲਗ) ਦੁਖ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰਕੇ ਅਪਨੇ (ਅਲਗ ) ਸੁਖ ਨੂੰ ਅਪਨੇ (ਅਲਗ) ਘਰ ਵਿਚ ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
*
*
*ਹਰ ਵਯਕਤੀ ਨੇ ਅਪਨੇ(ਅਲਗ) ਦੁਖ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰਕੇ ਅਪਨੇ (ਅਲਗ ) ਸੁਖ ਨੂੰ ਅਪਨੇ (ਅਲਗ) ਘਰ ਵਿਚ ਲੈ ਜਾਂਦਾਂ ਹੈ।
ਹੁਕਮਿ ਰਜਾਈ ਚਲਣਾ ਨਾਨਕ ਲਿਖਿਆ ਨਾਲਿ ॥੧॥
ਹੁਕਮੀ ਹੁਕਮੁ ਚਲਾਏ ਰਾਹੁ ॥
ਹੁਕਮੀ ਕੇ ਦੁਆਰਾ ਅਲਗ ਅਲਗ ਹੁਕਮ ਅਲਗ ਅਲਗ ਰਾਹ ਪਰ ਚਲਾਏ ਜਾ ਰਹੇ ਹੈ
ਹਰ ਅਲਗ ਹੁਕਮ ਕਾ ਹਰ ਅਲਗ ਰਾਹ ਕੇ ਸਾਥ ਮੇਲ(combination ) ਹੈ।
ਆਚਾਰਾ ਵੀਚਾਰੁ ਸਰੀਰਿ ॥ {ਪੰਨਾ 686}
ਅਲਗ ਅਲਗ ਵਿਚਾਰ ਅਲਗ ਅਲਗ ਸ਼ਰੀਰ ਵਿਚ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।
ਆਚਾਰਾ ਹਰ ਅਲਗ ਵਿਚਾਰ ਤੇ ਹਰ ਅਲਗ ਸ਼ਰੀਰ ਦਾ ਮੇਲ(combination) ਹੈ।
ਜਦ ਇਸਦਾ ਅਲਗ ਅਲਗ ਪਾਲਨ ਕਿਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਹਰਿ ਹਰਿ ਸਬਦ ਪ੍ਰਯੋਗ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ।
ਪਹਿਲਾ ਹਰਿ ਅਲਗ ਵਿਚਾਰ ਕੇ ਲਿਯੇ ਦੁਸਰਾ ਹਰਿ ਅਲਗ ਤਨ ਕੇ ਲਿਯੇ ਹੈ।
ਸੋ ਦਿਨੁ ਆਵਨ ਲਾਗਾ ॥ {ਪੰਨਾ 692}
ਇਸ ਪੰਕਤੀ ਵਿਚ ਦਿਨੁ ਸ਼ਬਦ ਵਰਤਿਆ ਹੈ।ਵਹ ਵਿਸ਼ੇਸ ਮੌਤ ਕਾ ਦਿਨ ਜੋ ਹਰ ਆਦਮੀ ਕੇ ਲਿਏ ਅਲਗ ਅਲਗ ਹੈ।

ਔਕੰੜ ਵਾਲੇ ਸਬਦ ਦਾ ਹਰ ਅਲਗ ਵਯਕਤੀ ਦੇ ਵਾਸਤੇ ਅਲਗ ਅਲਗ ਮਤਲਬ (ਅਰੱਥ) ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਕਿ ਉਸਦਾ ਵਯਕਤੀਗਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।

18th April 2017 12:50am

Sarbjit Singh (sacramrnto, US)

ਸ. ਬਲਬਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਜੀ,
ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਜੀ ਕਾ ਖਾਲਸਾ, ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਜੀ ਕੀ ਫਤਹਿ।
ਆਪ ਜੀ ਦੇ ਲੇਖ, “ਕੱਤਕ ਨਹੀਂ, ਵਿਸਾਖ” ਲਈ ਬਹੁਤ-ਬਹੁਤ ਧੰਨਵਾਦ । ਆਪ ਜੀ ਨੇ ਬੜੀ ਮਿਹਨਤ ਨਾਲ ਜਾਣਕਾਰੀ ਇਕੱਠੀ ਕਰਕੇ ਸਾਂਝੀ ਕੀਤੀ ਹੈ। ਆਪ ਦਾ ਸਵਾਲ, “ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਸਿੱਖ ਕੌਮ ਕਦੋਂ ਜਾਗੇਗੀ ਅਤੇ ਸਹੀ ਨਿਰਣਾ ਕਰਕੇ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਸਾਹਿਬ ਦਾ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਦਿਹਾੜਾ ਵਿਸਾਖ ਵਿਚ ਮਨਾਉਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰੇਗੀ” ਬਹੁਤ ਹੀ ਅਹਿਮ ਸਵਾਲ ਹੈ।
1999 ਈ: ਵਿਚ ਜਦੋਂ ਨਾਨਕਸ਼ਾਹੀ ਕੈਲੰਡਰ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਛਪਿਆ ਸੀ ਉਸ ਵਿਚ ਇਸ ਸਮੱਸਿਆ ਦਾ ਹਲ ਕਰ ਲਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਪਰ ਆਖਰੀ ਸਮੇਂ, ਹੋਰ ਵਿਚਾਰ ਕਰਨ ਲਈ ਜਾਰੀ ਕਰਨ ਤੋਂ ਰੋਕ ਲਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਫਿਰ ਜਦੋਂ 2003 ਈ: ਕੈਲੰਡਰ ਜਾਰੀ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਤਾਂ ਤਿੰਨ ਤਾਰੀਖ਼ਾਂ ਨੂੰ (ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਜੀ ਦਾ ਜਨਮ ਦਿਹਾੜਾ, ਹੋਲਾ ਮਹੱਲਾ ਅਤੇ ਬੰਦੀ ਛੋੜ ਦਿਵਸ) 2020 ਈ: ਤੱਕ ਚੰਦ ਦੇ ਹਿਸਾਬ ਨਾਲ ਹੀ ਰੱਖ ਲਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਮੇਰਾ ਖਿਆਲ ਹੈ ਕਿ , ਜਿਵੇ ਪਿਛਲੇ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਨਾਨਕਸ਼ਾਹੀ ਕੈਲੰਡਰ ਦੀ ਚਰਚਾ ਚਲ ਰਹੀ ਹੈ ਇਸ ਸਮੱਸਿਆ ਦਾ ਹੱਲ ਨੇੜ ਭਵਿੱਖ ਵਿੱਚ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ।
ਧੰਨਵਾਦ।

17th April 2017 7:16pm

NARENDRA PAL SINGH SALUJA (raipur cg, India)

ਹੁਕਮੁ ਪਛਾਣੈ ਸੁ ਹਰਿ ਗੁਣ ਵਖਾਣੈ ॥ {ਪੰਨਾ 109}
ਗੁਰਮਤੀ ਹੁਕਮੁ ਬੂਝੀਐ ਹੁਕਮੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਈ ਰਾਮ ॥ {ਪੰਨਾ 569}
ਤਿਸ ਦਾ ਹੁਕਮੁ ਮੇਟਿ ਨ ਸਕੈ ਕੋਈ ॥ {ਪੰਨਾ 118-119
ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਹੁਕਮੁ ਪਛਾਣੈ ॥{ਪੰਨਾ 1026-10
ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਕਾ ਹੁਕਮੁ ਨ ਮੰਨੈ ਓਹੁ ਮਨਮੁਖੁ ਅਗਿਆਨੁ ਮੁਠਾ ਬਿਖੁ ਮਾਇਆ ॥{ਪੰਨਾ 303}
ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਅਨੰਦੁ ਹੋਆ ਸਤਿਗੁਰੂ ਮੈ ਪਾਇਆ ॥੧॥ {ਪੰਨਾ 917}
ਵਖਾਣੈ ਬੂਝੀਐ ਸਕੈ ਪਛਾਣੈ ਮੰਨੈ ਕਹੈ AY swrI ikRXwXyN bhuvcn dI hY [
ਸ਼ਵਾਲ ਅਗਰ (ਹੁਕਮੁ) ਔਕੰੜ ਵਾਲੇ ਸਬਦ ਏਕ ਵਚਨ ਹੈ ਤੋ ਕ੍ਰਿਆ ਵਖਾਣੈ ਬੂਝੀਐ ਸਕੈ ਪਛਾਣੈ ਮੰਨੈ ਕਹੈ ਬਹੁਵਚਨ ਦੀ ਕਿੰਉ ਲਗੀ ਹੈ?

ਐਸੀ ਤਰਹਾਂ ਗੁਰ ਦਾ ਅਰੱਥ ਸਭਨਾ ਦਾ ਇਕੋ ਜਿਹਾ ਗੁਰ ।
ਗੁਰੁ ਦਾ ਅਰੱਥ ਹੈ ਵਿਆਪਕ ਤੇ ਵਿਅਕਤੀਗਤ ਮੇਰਾ ਅਲਗ ਗੁਰੁ
ਨਿਚੇ ਲਿਖੀ ਸਾਰੀ ਪੰਕਤਿਆਂ ਇਸ ਗਲ ਦੀ ਪੁਸਟੀ ਕਰਦਿਆਂ ਹਨ ।
ਮੇਰਾ ਗੁਰੁ ॥
ਧਨੁ ਧੰਨੁ ਸੁਹਾਵਾ ਸੋ ਸਰੀਰੁ ਥਾਨੁ ਹੈ ਜਿਥੈ ਮੇਰਾ ਗੁਰੁ ਧਰੇ ਵਿਖਾ ॥੧੯॥ {ਪੰਨਾ650}
ਮੈ ਆਪਣਾ ਗੁਰੁ ਪੂਛਿ ਦੇਖਿਆ ਅਵਰੁ ਨਾਹੀ ਥਾਉ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ {ਪੰਨਾ 14}
ਮੇਰਾ ਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ਸੁਖਦਾਤਾ ॥ {ਪੰਨਾ 619}
ਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ਮੇਰਾ ਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ॥ {ਪੰਨਾ 901} ਗੁਰੁ ਪੁਰਾ ਵਿਆਪਕ ਹੈ ਮੇਰਾ ਗੁਰੁ ਵਯਕਤੀਗਤ ਹੈ
ਮੇਰਾ ਗੁਰੁ ਦਇਆਲੁ ਸਦਾ ਰੰਗਿ ਲੀਣਾ ॥ {ਪੰਨਾ 907}
ਹਉ ਖਿਨੁ ਖਿਨੁ ਕਰੀ ਨਮਸਕਾਰੁ ਮੇਰਾ ਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ਕਿਉ ਮਿਲੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ {ਪੰਨਾ 168} ਗੁਰੁ ਵਿਆਪਕ ਤੇ ਵਿਅਕਤੀਗਤ ਦੋਨੋ ਹੈ
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਮੇਰਾ ਗੁਰੁ ਸਮਰਾਥਾ ॥੮॥੯॥ {ਪੰਨਾ 239-240}
ਮੇਰਾ ਗੁਰੁ ਹੋਆ ਆਪਿ ਸਹਾਈ ॥ {ਪੰਨਾ 615}
ਮੇਰਾ ਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ਸੁਖਦਾਤਾ ॥ {ਪੰਨਾ 619}
ਮੇਰਾ ਗੁਰੁ ਪਰਮੇਸਰੁ ਸੁਖਦਾਈ ॥ {ਪੰਨਾ 915}
ਮੇਰਾ ਗੁਰੁ ਦਇਆਲੁ ਸਦਾ ਰੰਗਿ ਲੀਣਾ ॥{ਪੰਨਾ 907}
ਮੇਰਾ ਗੁਰੁ ਪਰਮੇਸਰੁ ਸੁਖਦਾਈ ॥ {ਪੰਨਾ 915}
ਔਕੰੜ ਕੋ ਉਚਾਰਣ ਸੇ ਹੀ ਮੇਰਾ ਗੁਰੁ ਵਿਆਪਕ ਤੇ ਵਯਕਤੀਗਤ ਜੋ ਹਰ ਕਿਸੀ ਦੇ ਅਪਨੇ ਅੰਦਰ ਮੌਜੂਦ ਹੈ ਨੂ ਪਰਾਪਤ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ।
ਜਦ ਆਪਾਂ ਗੁਰ ਤੇ ਗੁਰੁ ਦੋਨੋ ਦਾ ਪਾਲਨ ਕਰਦੇ ਹਾਂ ਉਸ ਸਮੇ ਗੁਰੂ ਸਬਦ ਦਾ ਪ੍ਰਯੋਗ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਗੁਰ ਤੇ ਗੁਰੁ ਕੇ ਪਾਲਨ ਦੁਆਰਾ
ਦੁਸਰਾ ਸਵਾਲ ਅਗਰ ਹਰ ਬੰਦਾ ਅਪਨੇ ਅਲਗ ਅਲਗ ਵੱਖਰੇ ਵੱਖਰੇ ਹੁਕਮ (ਹੁਕਮੁ)ਦਾ ਵੱਖਰਾ ਵੱਖਰਾ ਪਾਲਨ ਕਰਦਾ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਉਸਨੂ ਭਾਸਾ ਵਿਚ ਕਿਸ ਤਰਹਾਂ ਲਿਖਿਆ ਜਾਵੇਗਾ ?
ਹਰ ਬੰਦਾ ਜਦ ਅਪਨੇ ਅਪਨੇ ਵੱਖਰੇ ਵੱਖਰੇ ਹੁਕਮ ਦਾ ਵੱਖਰਾ ਵੱਖਰਾ ਪਾਲਨ ਕਰਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ੳਸਦੇ ਵਾਸਤੇ ਹੁਕਮਿ ਸ਼ਬਦ ਵਰਤਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਵਯਕਤੀਗਤ ਵੱਖ ਵੱਖ ਹੁਕਮ (ਹੁਕਮੁ )ਦਾ ਵਯਕਤੀਗਤ ਵੱਖ ਵੱਖ ਪਾਲਨ ਕਰਨਾ ਹੁਕਮਿ ਕਹਲਾਂਦਾ ਹੈ।
ਹੁਕਮਿ ਰਜਾਈ ਚਲਣਾ ਨਾਨਕ ਲਿਖਿਆ ਨਾਲਿ ॥੧॥
ਕਰਮ ਸਿੰਘ ਨੇ ਅਪਨੇ (ਅਲਗ) ਹੁਕਮ ਵਿਚ ਜਿਹੜਾ ਕਰਮ ਸਿੰਘ ਦੇ ਨਾਲ ਲਿਖਿਆ ਹੈ ਦੀ ਰਜ਼ਾ ਵਿਚ ਰਹਨਾ ਹੈ।
ਪਰਮ ਸਿੰਘ ਨੇ ਅਪਨੇ (ਅਲਗ) ਹੁਕਮ ਵਿਚ ਜਿਹੜਾ ਪਰਮ ਸਿੰਘ ਦੇ ਨਾਲ ਲਿਖਿਆ ਹੈ ਦੀ ਰਜ਼ਾ ਵਿਚ ਰਹਨਾ ਹੈ।
ਚਰਨ ਸਿੰਘ ਨੇ ਅਪਨੇ (ਅਲਗ) ਹੁਕਮ ਵਿਚ ਜਿਹੜਾ ਚਰਨ ਸਿੰਘ ਦੇ ਨਾਲ ਲਿਖਿਆ ਹੈ ਦੀ ਰਜ਼ਾ ਵਿਚ ਰਹਨਾ ਹੈ।
ਮਾਨ ਸਿੰਘ ਨੇ ਅਪਨੇ (ਅਲਗ) ਹੁਕਮ ਵਿਚ ਜਿਹੜਾ ਮਾਨ ਸਿੰਘ ਦੇ ਨਾਲ ਲਿਖਿਆ ਹੈ ਦੀ ਰਜ਼ਾ ਵਿਚ ਰਹਨਾ ਹੈ।
ਸਾਮ ਸਿੰਘ ਨੇ ਅਪਨੇ (ਅਲਗ) ਹੁਕਮ ਵਿਚ ਜਿਹੜਾ ਸਾਮ ਸਿੰਘ ਦੇ ਨਾਲ ਲਿਖਿਆ ਹੈ ਦੀ ਰਜ਼ਾ ਵਿਚ ਰਹਨਾ ਹੈ।
ਫੌਜਾ ਸਿੰਘ ਨੇ ਅਪਨੇ (ਅਲਗ) ਹੁਕਮ ਵਿਚ ਜਿਹੜਾ ਫੌਜਾ ਦੇ ਨਾਲ ਲਿਖਿਆ ਹੈ ਦੀ ਰਜ਼ਾ ਵਿਚ ਰਹਨਾ ਹੈ।
ਚੂੰਕਿ ਹੁਕਮਿ ਸਬਦ ਵਯਕਤੀਗਤ ਤੇ ਵਿਆਪਕ ਹੈ ਏਸ ਕਰਕੇ ਲਿਖਿਆ ਤੇ ਨਾਲਿ ਭੀ ਵਯਕੀਗਤ ਤੇ ਵਿਆਪਕ ਕ੍ਰਿਆ ਹੈ।
ਐਥੈ ਹਰ ਅਲਗ ਹੁਕਮ (ਹਰਿ) ਤੇ ਹਰ ਅਲਗ ਬੰਦੇ (ਹਰਿ) ਦੇ ਨਾਲ ਮੇਲ (combination) ਹੈ।
ਹੁਕਮ ਸਾਰਿਆਂ ਵਾਸਤੇ ਏਕ ਜੈਸਾ ਹੁਕਮ
ਹੁਕਮੁ ਸਾਰੇ ਵਖ ਵਖ ਬਂਦਿਆ ਦੇ ਵਖ ਵਖ ਹੁਕਮ ਦੇ ਵਾਸਤੇ ਹੁਕਮੁ ਸਬਦ ਵਰਤਿਆ ਜਾਦਾਂ ਹੈ
ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਅਲਗ ਅਲਗ ਹੁਕਮ ਵਿਆਪਕ ਹੈ ਉਸ ਵਿਚ ਹਰ ਵਿਯਕਤੀ ਦਾ ਅਪਨਾ ਅਪਨਾ ਅਲਗ ਅਲਗ ਹੁਕਮ ਉਸਦਾ ਵਯਕਤੀਗਤ ਹੈ
ਚੁਂਕਿ ਯਹਾਂ ਪਰ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਅਲਗ ਅਲਗ ਹੁਕਮ ਹੈ ਇਸਲਿਏ ਕ੍ਰਿਆ ਬਹੁ ਵਚਨ ਦੀ ਲਗਦੀ ਹੈ।
ਹੁਕਮਿ ਹਰ ਬੰਦਾ ਅਪਨੇ ਅਪਨੇ ਅਲਗ ਅਲਗ ਹੁਕਮ (ਹੁਕਮੁ) ਦਾ ਅਲਗ ਅਲਗ ਪਾਲਨ ਕਰਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਉਨਾ ਵਾਸਤੇ ਸ਼ਬਦ ਹੁਕਮਿ ਵਰਤਿਆ ਗਿਆ ਹੈ। ਹਰ ਬੰਦਾ ਅਪਨੇ ਅਪਨੇ ਵੱਖ ਵੱਖ ਹੁਕਮ ਵਿਚ।

17th April 2017 6:46am

NARENDRA PAL SINGH SALUJA (raipur cg, India)

5
ਵਯਕਤੀਗਤ ਦਾ ਅਰਥ ਹਰ ਵਯਕਤੀ ਦਾ ਅਪਨਾ ਅਪਨਾ ਅਲਗ ਅਲਗ ਕੁਛ ਭੀ ਹੋ ਸਕਤਾ ਹੈ।
ਸਾਰੇ ਗਿਆਨੀ ਇਸ ਔਕੜ ( ੁ )ਵਾਲੇ ਸਬਦ ਨੁ ਇਕ ਵਚਨ ਕਹਦੇ ਹਨ ਪਰਤੁੰ ਯਹ ਇਕ ਵਚਨ ਨਹੀਂ ਹੈ ਯਹ ਬਹੁ ਵਚਨ ਹੈ ਕਿਉਕੀਂ ਇਸਮੇ ਬਹੁਤ ਸੀ ਬਾਤੇਂ ਆਤੀ ਹੈ ਸਾਥ ਹੀ ਵਿਆਪਕ ਤੇ ਵਯਕਤੀਗਤ ਹੈ । ਇਸ ਨੁ ਸਮਝਣ ਵਾਸਤੇ ਹੇਠ ਲਿਖੇ ਦੋ ੳਦਾਹਰਣ ਦੁਆਰਾ ਸਮਝਦੇ ਹਾਂ । ਉਦਾਹਰਣ ਤਾਸ ਦੇ ਪੱਤੇ ਬਾਰੇ ਹੈ ਸੋ ਮਾਫੀ ਦੇਨਾ। ਪਹਲੇ ਵਿਆਪਕ ਨੂ ਸਮਝਦੇ ਹਾਂ।
ਤਾਸ਼ ਦੇ ਬਾਵਨ ਪੱਤੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ । ਇਨਾਂ ਪਤਿਆਂ ਨੁ ਬਾਵਨ ਅਲਗ ਅਲਗ ਬੰਦਿਆ ਵਿਚ ਵੰਢ ਦਿਤਾ ਜਾਵੇ। ਇਕ ਵਚਨ ਦੇ ਹਿਸਾਬ ਨਾਲ ਸਭ ਕੋਲ ਇੱਕ ਇੱਕ ਪੱਤਾ ਹੈ ਪਰਤੁੰ ਏਹ ਕੀ ਬਾਵਨ ਬੰਦਿਆ ਕੋਲ ਬਾਵਨ ਅਲਗ ਅਲਗ ਤਰਹ ਦੇ ਪੱਤੇ ਹਨ ਤੇ ਹਰ ਪੱਤਾ ਦੁਸਰੇ ਪੱਤੇ ਤੋ ਬਿਲਕੁਲ ਅਲਗ ਹੈ ਯਹੀ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਅਲਗ ਅਲਗ ਤਰਹ ਕੇ ਪੱਤੇ ਵਿਆਪਕ ਹੈ ਤੇ ਹਰ ਬੰਦੇ ਦਾ ਅਪਨਾ ਅਪਨਾ ਅਲਗ ਅਲਗ ਪੱਤਾ ੳਸਦਾ ਵਯਕਤੀਗਤ ਹੈ।
ਇਸ ਉਦਾਹਰਣ ਨੂੰ ਦੂਸਰੇ ਤਰਹ ਨਾਲ ਸਮਝਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ । ਬਾਵਨ ਪੱਤੇ ਨੂੰ ਬਾਵਨ ਅਲਗ ਅਲਗ ਹੁਕਮ ਸਮਝ ਲੋ ਇਸ ਨੂੰ ਬਾਵਨ ਅਲਗ ਅਲਗ ਬੰਦਿਆ ਨੂੰ ਦੇ ਦਿੱਤਾ ਜਾਵੇ ਤੇ ਕਹਿਆ ਜਾਵੇ ਅਪਨੇ ਅਪਨੇ ਅਲਗ ਅਲਗ ਹੁਕਮ ਦਾ ਪਾਲਨ ਕਰੇ। ਜਿਸ ਬੰਦੇ ਕੋਲ ਜੋ ਅਲਗ ਹੁਕਮ ਹੈ ੳਸਦਾ ਪਾਲਨ ਕਰੇ। ਇਸ ਤਰਹਾਂ ਬਾਵਨ ਅਲਗ ਅਲਗ ਬੰਦਿਆ ਨੁ ਬਾਵਨ ਅਲਗ ਅਲਗ ਹੁਕਮ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਬਾਵਨ ਅਲਗ ਅਲਗ ਕਾਰੱਯ ਕਰਨੇ ਪੜੇਗੇਂ। ਯਹਾਂ ਪਰ ਹਰ ਬੰਦੇ ਨੁ ਅਪਨੇ ਅਪਨੇ ਅਲਗ ਅਲਗ ਹੁਕਮ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਹੀ ਅਲਗ ਅਲਗ ਕਾਰੱਯ ਕਰਨਾ ਹੈ। ਬਾਵਨ ਅਲਗ ਅਲਗ ਤਰਹ ਕੇ ਕਾਰੱਯ ਵਿਆਪਕ ਕੇ ਅੰਤਰਗਤ ਆ ਜਾਵੇਗੇਂ ਉਨ ਬਾਵਨ ਕਾਰੱਯੋਂ ਮੇ ਸੇ ਹਰ ਵਯਕਤੀ ਕਾ ਅਪਨਾ ਅਪਨਾ ਅਲਗ ਕਾਰਯ ਵਯਕਤੀਗਤ ਕੇ ਅੰਤਰਗਤ ਆ ਜਾਏਗਾ।
ਇਸੀ ਤਰਹ ਸੰਸਾਰ ਦੇ ਸਾਰੇ ਬੰਦੇ ਸਾਰੇ ਤਨ ਅਪਨੇ ਤਰਹ ਦੇ ਅਨੋਖੇ ਯੁਨਿੱਕ ( ਅਦਵੀਤੀਯ ) ਤਨ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਜੋ ਦੁਸਰੇ ਤਨ ਨਾਲ ਬਿਲਕੁਲ ਅਲਗ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਐਥੇ ਹਰ ਅਲਗ ਤਨ ਨੁ ਅਲਗ ਹੁਕਮ ਮਿਲਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ ਜਿਸਦਾ ਹਰ ਵਯਕਤੀ ਨੇ ਅਪਨੇ ਅਪਨੇ ਹੁਕਮ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਅਲਗ ਅਲਗ ਪਾਲਨ ਕਰਨਾ ਹੈ ਅਪਨੇ ਅਪਨੇ ਅਲਗ ਅਲਗ ਹੁਕਮ ਦਾ ਪਾਲਨ ਕਰਨਾ ਹੀ ਹਰਿ ਹਰਿ ਕਹਲਾੰਦਾ ਹੈ। ਪਹਿਲਾ ਹਰਿ ਅਲਗ ਹੁਕਮ ਕੇ ਲਿਯੇ ਦੁਸਰਾ ਹਰਿ ਅਲਗ ਵਯਕਤੀ ਕੇ ਲਿਯੇ। ਯਹ ਯਮਕ ਅਲੰਕਾਰ ਹੈ।

ਸਤਿਗੁਰ ਹਥਿ ਕੁੰਜੀ ਹੋਰਤੁ ਦਰੁ ਖੁਲੈ ਨਾਹੀ ਗੁਰੁ ਪੂਰੈ ਭਾਗਿ ਮਿਲਾਵਣਿਆ ॥੭॥ {ਪੰਨਾ 124}
ਸਤਿ ਹਥਿ ਹੋਰਤੁ ਦਰੁ ਗੁਰੁ ਭਾਗਿ
7
ਦੂਸਰਾ ਉਦਾਹਰਣ ਚਾਬਿਆਂ ਦਾ ਗੁੱਛਾ ਲਵੋ। ਉਸਦੇ ਵਿਚ ਤਰਹ ਤਰਹ ਦਿਯਾਂ ਅਲਗ ਅਲਗ ਚਾਬਿਆਂ ਹਨ । ਹਰ ਚਾਬੀ ਦੇ ਨਾਲ ਇਕ ਅਲਗ ਵਿਸੇਸ਼ ਤਾਲਾ ਹੀ ਖੁਲਦਾ ਹੈ।ਏਕ ਵਚਨ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਕਿਸੀ ਭੀ ਇਕ ਚਾਬੀ ਦੇ ਨਾਲ ਕੋਈ ਭੀ ਤਾਲਾ ਖੁਲ ਜਾਣਾ ਚਾਹਿਦਾ ਹੈ ਪਰੰਤੁ ਐਸਾ ਹੁੰਦਾ ਨਹੀਂ ਹੈ ਉਹ ਤਾਲਾ ਸਿਰਫ ਤੇ ਸਿਰਫ ਆਪਨੀ ਚਾਬੀ ਦੁਆਰਾ ਹੀ ਖੁਲਦਾ ਹੈ ।ਬਹੁਤ ਸਾਰੀ ਅਲਗ ਅਲਗ ਚਾਬਿਆਂ ਯਹੀ ਵਿਆਪਕ ਹੈ ਤੇ ਉਸ ਵਿਚ ਅਪਨੀ ਅਪਨੀ ਅਲਗ ਅਲਗ ਚਾਬੀ ਵਯਕਤੀਗਤ ਹੈ। ਐਥੈ ਹਰ ਅਲਗ ਚਾਬੀ ਦਾ ਅਲਗ ਤਾਲੇ ਦੇ ਨਾਲ ਮੇਲ(combination) ਹੈ। ਉਪਰ ਲਿਖੀ ਪੰਕਤੀ ਵਿਚ ਮਿਲਾਵਣਿਆ (combination ) ਵਾਲੀ ਕ੍ਰਿਯਾ ਹੈ।
ਇਕ ਸਵਾਲ ਅਗਰ ਹਰ ਅਲਗ ਅਲਗ ਬੰਦੇ ਨੂੰ ਵੱਖਰਾ ਵੱਖਰਾ ਅਲਗ ਅਲਗ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦਾ ਹੁਕਮ ਦੇਨਾ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਉਸਨੂ ਭਾਸਾ ਵਿਚ ਕਿਸ ਤਰਾਂ ਲਿਖਿਆ ਜਾਵੇਗਾ ?
ਹੁਨ ਤੁਸੀ ਇਕ ਉਦਾਹਰਣ ਲਵੋ।ਫੌਜ ਦਾ ਇਕ ਕਮਾੰਡਰ ਪਰੇਡ ਕਰਵਾ ਰਿਹਾ ਹੈ।ਉਹ ਆਪਨੇ ਸੈਨਿਕਾ ਨੂੰ ਸਾਮੁਹਿਕ ਆਦੇਸ ਦੇ ਰਿਹਾ ਹੈ ਲੇਫਟ ਰਾਇਟ ਲੇਫਟ ਅਗੇ ਬੱਧ ਸਜੇ ਮੁੜ ਖਬੇ ਮੁੜ ਕੰਧੇ ਸ਼ਸਤ੍ਰ ਸਾਰੇ ਸੈਨਿਕ ੳਸਦੇ ਆਦੇਸ ਦਾ ਇਕੋ ਜਿਹਾ ਪਾਲਨ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ।ਜਦੋਂ ਕਮਾੰਡਰ ਲੇਫਟ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ ਤੇ ਸਾਰੇ ਅਪਨਾ ਖੱਬਾ ਪੈਰ ਅਗੇ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਰਾਇਟ ਕੱਹਨ ਤੇ ਸਾਰੇ ਅਪਨਾ ਸੱਜਾ ਪੈਰ ਅੱਗੇ ਕਰਦੇ ਹਨ।ਇਸ ਤਰਾਂ ਜੋ ਉਹ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ ਸਾਰੇ ੳਸਦਾ ਹੂਬਹੂ ਪਾਲਨ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਚੂੰਕਿ ਏ ਆਦੇਸ ਸਾਮੁਹਿਕ ਹੈ।ਏਸ ਥਾਂ ਤੇ ਹੁਕਮ ਸ਼ਬਦ ਵਰਤਿਆ ਜਾਦਾਂ ਹੈ।
ਥੋੜੀ ਦੇਰ ਬਾਦ ਉਹੋ ਕਮਾੰਡਰ ਆਪਨੇ ਉਹੋ ਸੈਨਿਕਾ ਨੁ ਵੱਖ ਵੱਖ ਬੁਲਾ ਕੇ ਵੱਖਰਾ ਵੱਖਰਾ ਆਦੇਸ ਦੇ ਰਿਹਾ ਸੀ।ਕਰਮ ਸਿੰਘ ਤੁਸੀ ਦਸ ਕਦਮ ਅਗੇ ਵਧੋ।ਬਾਗ ਸਿੰਘ ਤੁਸੀ ਪਿਛੇ ਮੁੜ ਕੇ ਵੀਹ ਕਦਮ ਪਿਛੇ ਜਾਉ।ਪਰਮ ਸਿੰਘ ਤੁਸੀ ਖੱਬੇ ਮੁੜ ਕੇ ਦਸ ਕਦਮ ਅੱਗੇ ਵਧੋ।ਵੀਰ ਸਿੰਘ ਤੁਸੀ ਸਾਮਨੇ ਉਸ ਪੇੜ ਤਕ ਜਾਉ।ਏਸ ਤਰਾਂ ਉਥੇ ਜਿਨੇ ਵੀ ਸੈਨਿਕ ਸਨ ਹਰ ਅਲਗ ਸੈਨਿਕ ਨੁ ਇਕ ਵੱਖਰਾ ਕੰਮ ਸੌਂਪ ਦਿੱਤਾ।ਇਸ ਵੱਖਰੇ ਵੱਖਰੇ ਬੰਦਿਆ ਦੇ ਵੱਖਰੇ ਵੱਖਰੇ ਹੁਕਮ ਵਾਸਤੇ ਹੁਕਮੁ ਸ਼ਬਦ ਵਰਤਿਆ ਗਿਆ ਹੈ ਜੋ ਕਿ ਵਿਆਪਕ ਤੇ ਵਯਕਤੀਗਤ ਹੈ।
ਹੁਕਮ ਸਾਰਿਆਂ ਵਾਸਤੇ ਏਕ ਜੈਸਾ ਹੁਕਮ
ਹੁਕਮੁ ਸਾਰੇ ਵੱਖ ਵੱਖ ਬੰਦਿਆ ਦੇ ਵੱਖ ਵੱਖ ਹੁਕਮ ਦੇ ਵਾਸਤੇ ਹੁਕਮੁ ਸਬਦ ਵਰਤਿਆ ਜਾਦਾਂ ਹੈ
ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਅਲਗ ਅਲਗ ਹੁਕਮ ਵਿਆਪਕ ਹੈ ਉਸ ਵਿਚ ਹਰ ਵਿਯਕਤੀ ਦਾ ਅਪਨਾ ਅਪਨਾ ਅਲਗ ਅਲਗ ਹੁਕਮ ਉਸਦਾ ਵਯਕਤੀਗਤ ਹੈ
ਚੁਂਕਿ ਯਹਾਂ ਪਰ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਅਲਗ ਅਲਗ ਹੁਕਮ ਹੈ ਇਸਲਿਯੇ ਕ੍ਰਿਆ ਬਹੁ ਵਚਨ ਦੀ ਲਗਦੀ ਹੈ
ਹੁਕਮੁ ਪਛਾਣੈ

17th April 2017 6:42am

NARENDRA PAL SINGH SALUJA (raipur cg, India)

1
ਔਕੰੜ ਸਿਹਾਰੀ ਤੇ ਅੰਤ ਮੁਕਤਾ ਵਾਲੇ ਸਬਦ ਦੇ ਅਰਥ

ਰੋਕੋ ਨਾ ਜਾਣੇ ਦੋ ॥
ਰੋਕੋ ਨਾ ਜਾਣੇ ਦੋ ॥ ਉਪਰ ਲਿਖੀ ਦੋਨੋ ਪੰਕਤਿਆਂ ਵਿਚ ਸਿਰਫ ਇਕ ਅਲਪ ਵਿਰਾਮ ਦੇ ਇਸਥਾਨ ਦਾ ਫਰਕ ਹੈ ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਦੋਨੋ ਪੰਕਤੀ ਦੇ ਅਰਥ ਇਕ ਦੁਸਰੇ ਤੋ ਬਿਲਕੁਲ ਉਲਟ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ॥ਪਹਿਲੀ ਪੰਕਤੀ ਵਿਚ ਜਾਣ ਨੂੰ ਕਹਿਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ ਅਤੇ ਦੁਸਰੀ ਪੰਕਤੀ ਵਿਚ ਰੋਕਨ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ॥
ਇਕ ਵਾਰੀ ਸਾੱਸ ਨੇ ਅਪਨੀ ਨੂੰਹ( ਬਹੁ) ਨੂੰ ਖੀਰ ਬਨਾਣ ਵਾਸਤੇ ਕਿਹਾ। ਨੂੰਹ (ਬਹੁ) ਨੇ ਉਤਰ ਦਿਤਾ ਉਹਾਂ।ਸਾੱਸ ਜਿਸ ਜਗਹ ਤੇ ਰਹਿੰਦੀ ਸੀ ਉਥੇ ਦੀ ਬੋਲੀ ਅਨੁਸਾਰ ਉਹਾਂ ਦਾ ਅਰਥ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਨਹੀਂ ॥ਸ਼ਾਮੀ ਨੂੰਹ (ਬਹੁ )ਨੇ ਖੀਰ ਬਨਾ ਕੇ ਸਭਨੋ ਪਰੋਸੀ ਤੇ ਸਾੱਸ ਨੂੰਹ ਦੇ ਮੁਹ ਵਲ ਦੇਖਣ ਲਗ ਪਈ ਕਿ ਸਵੇਰੇ ਤਾਂ ਕਹ ਰਹੀ ਸੀ ਕੀ ਮੈਨੂੰ ਖੀਰ ਬਨਾਨੀ ਨਹੀਂ ਆਉਦੀਂ ਤਾਂ ਨੂੰਹ (ਬਹੁ) ਨੇ ਉਤਰ ਦਿਤਾ ਮੈ ਤੁਹਾਨੁੰ ਉਹਾਂ ਕਿਹਾ ਸੀ ਮੇਰੇ ਪੇੱਕੇ ਦੀ ਬੋਲੀ ਅਨੁਸਾਰ ਉਹਾਂ ਦਾ ਅਰਥ ਹਾਂ ਹੁਂਦਾ ਹੈ ॥
ਕੰਪਿਯੁਟਰ ਦੇ ਈ ਮੇਲ ਐਡਰੇਸ ਵਿੱਚ ਜਿਥੇ(.) ਲਗਿਆ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਅਗਰ ਅਸੀ (.) ਨਹੀਂ ਲਗਾਵਗੇਂ ਤੇ ਸਾਡਾ ਈ ਮੇਲ ਐਡਰੇਸ ਅਧੂਰਾ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ ਤੇ ਸਾਡਾ ਸੰਦੇਸ ਕੰਪਿਯੁਟਰ ਸਹੀ ਪਤੇ ਤੇ ਨਹੀਂ ਭੇਜ ਸਕਦਾ ਸਿਰਫ ਇਕ ਛੋਟੀ ਜਹੀ (.) ਦੇ ਕਾਰਣ।
ਗੁਰਬਾਣੀ ਵਿਚ ਜਗਹ ਜਗਹ ਤੇ ਸਬਦ ਦੇ ਅਖੀਰਲੇ ਅਖੱਰ ਨੁ ਔਂਕੰੜ( ੁ ) ਤੇ ਸਿਹਾਰੀ ( ਿ) ਦੀ ਮਾਤ੍ਰਾ ਲਗੀ ਹੋਇ ਹੈ।ਮੁਲ ਮੰਤ੍ਰ ਵਿਚ ਵੀ ਔਕੰੜ ( ੁ ) ਤੇ ਸਿਹਾਰੀ ( ਿ) ਦਾ ਪ੍ਰਯੋਗ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਸਾਡੇ ਦੁਆਰਾ ਇਸ ਔਕੰੜ ( ੁ ) ਅਤੇ ਸਿਹਾਰੀ ( ਿ) ਦਾ ਉਚਾਰਨ ਨਹੀਂ ਕਿਤਾ ਜਾਦਾਂ । ਹੁਣ ਸਵਾਲ ਏਹ ੳਠਦਾ ਹੈ ਕਿ ਔਕੜ ਤੇ ਸਿਹਾਰੀ ਦਾ ਕੀ ਅਰਥ ਹੋਦਾ ਹੈ ਤੇ ਇਸ ਦੇ ਲਗਣ ਨਾਲ ਅਰੱਥ ਵਿਚ ਕੀ ਫਰਕ ਆਂਦਾ ਹੈ । ਇਸ ਦੇ ਲਗਾਣ ਦਾ ਕੋਈ ਨ ਕੋਈ ਪ੍ਰਯੋਜਨ ਹੋਵੇਗਾ ਤਾਂ ਹੀ ਗੁਰੂ ਮਹਰਾਜ ਜੀ ਦੁਆਰਾ ਇਸ ਦਾ ਉਪਯੋਗ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਕਿਂਉਕੀ ਉਪਰ ਅਸਾਂ ਨੇ ਦੇਖਿਆ ਹੈ ਕਿ ਇਕ ਅਲਪ ਵਿਰਾਮ ਦੇ ਇਸਥਾਨ ਪਰਿਵਰਤਨ ਦੇ ਨਾਲ ਪੂਰੇ ਵਾਕਯ ਦਾ ਅਰੱਥ ਹੀ ਬਿਲਕੁਲ ਉਲਟਾ ਹੋ ਗਿਆ। ਉਹਾਂ ਸਬਦ ਦੇ ਅਰਥ ਅਲਗ ਹੋਨ ਕਰਕੇ ਸਾਨੁੰ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਲਗਿਆ ਕੀ ਨੂੰਹ (ਬਹੁ) ਰਾਨੀ ਨੂੰ ਖੀਰ ਬਨਾਨੀ ਆਂਵਦੀ ਹੈ ਤੇ ਸਿਰਫ ਇਕ ਨਿਕੇ ਜਿਹੇ ( .) ਪਿਛੇ ਸਾਨੂ ਸਾਡਾ ਸਂਦੇਸ਼ ਕੰਪਿਯੁਟਰ ਦੁਆਰਾ ਨਹੀਂ ਭੇਜਿਆ ਜਾ ਸਕਿਆ। ਇਸ ਕਰਕੇ
ਗੁਰਬਾਣੀ ਵਿਚ ਸਬਦ ਦੇ ਅਖੀਰਲੇ ਅਖੱਰ ਨੂ ਲਗੀ
ਔਕੰੜ ਤੇ ਸਿਹਾਰੀ ਦਾ ੳਚਾਰਣ ਜਰੂਰੀ ਹੈ। ਇਸ ਤੋ ਬਿਨਾ ਬਾਣੀ ਅਧੂਰੀ ਹੈ। ਔਕੰੜ ਬਿਨਾ ਮੇਰਾ ਗੁਰੁ ਨਹੀਂ ਲਭਿ ਸਕਦਾ। ਸਿਹਾਰੀ ਬਿਨਾ ਮੇਰਾ ਹਰਿ ਨਹੀਂ ਲਭਿ ਸਕਦਾ।
ਔਕੰੜ ਤੇ ਸਿਹਾਰੀ ਦਾ ਅਰੱਥ ਸਮਝ ਆਯੇਗਾ।
ਮੁਖ ਤੋ ਅਪਨੇ ਆਪ ਹਰਿ ਹਰਿ ਉਚਰ ਜਾਯੇਗਾ ।

3
ਸ਼੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਦੁਆਰਾ ਸਾਨੁੰ ਦੋ ਤਰਹ ਨਾਲ ਉਪਦੇਸ਼ ਦੀਤੇ ਜਾ ਰਹੇਂ ਹਨ।ਪਹਿਲਾ ਸਭਨਾ ਵਾਸਤੇ ਇਕੋ ਜਿਹਾ ਉਪਦੇਸ਼ ਦਿਤਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ ਜਿਸਦਾ ਸਭਨਾ ਨੇ ਇਕੋ ਜਿਹਾ ਪਾਲਨ ਕਰਨਾ ਹੈ। ਜਿਸਦੇ ਵਾਸਤੇ ਸਬਦ ਦਾ ਅਖੀਰਲਾ ਅਖਰ ਅੰਤ ਮੁਕਤਾ ਹੈ (common)। ਦੁਸਰਾ ਹਰ ਵਯਕਤੀ ਵਾਸਤੇ ਅਲਗ ਅਲਗ ਵਯਕਤੀਗਤ ਉਪਦੇਸ਼ ਦਿਤੇ ਜਾ ਰਹੇ ਹਨ ਜਿਸਦਾ ਪਾਲਨ ਸਭਨਾ ਨੇ ਅਲਗ ਅਲਗ ਕਰਨਾ ਹੈ। ਹੁਨ ਸਾਨੂੰ ਐ ਸਮਝਨਾ ਹੈ ਕਿ ਜੋ ਅਲਗ ਅਲਗ ਉਪਦੇਸ ਦੀਤੇ ਜਾ ਰਹੇ ਹਨ ਉਸਨੂੰ ਭਾਸਾ ਵਿਚ ਲਿਖਿਆ ਕਿਸ ਤਰਾਂ ਗਿਆ ਹੈ ?
ਸਬਦ ਦੇ ਅਖੀਰਲੇ ਅਖੱਰ ਨੂੰ ( ੁ ) ਦੀ ਮਤ੍ਰਾ ਲਗਾ ਕੇ ਸਬਦ ਨੂ ਵਯਕਤੀਗਤ ਬਨਾ ਦਿਤਾ ਜਾਦਾਂ ਹੈ ਜੋ ਕੀ ਹਰ ਵਯਕਤੀ ਵਾਸਤੇ ਅਲਗ ਅਲਗ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
ਹਰ ( ੁ ) ਔਕੜ ਵਾਲੇ ਵਯਕਤੀਗਤ ਸਬਦ ਦਾ ਵਯਕਤੀਗਤ ਤੌਰ ਤੇ ਅਲਗ ਅਲਗ ਪਾਲਨ ਕਿਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਉਸ ਸਮੇ ਸਬਦ ਦੇ ਅਖੀਰਲੇ ਅਖਰ ਨੂੰ ( ਿ) ਦੀ ਮਾਤ੍ਰਾ ਲਗਾਯੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ।
ਹਰ ਵਯਕਤੀ ਜਦ ਅਪਨੇ ਲਿਯੇ ਪ੍ਰਯੁਕਤ ਔਕੜ ਵਾਲੇ ਸਬਦ ਦਾ ਵਯਕਤੀਗਤ ਤੌਰ ਤੇ ਅਲਗ ਅਲਗ ਪਾਲਨ ਕਰਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਉਸਦੇ ਵਾਸਤੇ ਹਰਿ ਹਰਿ ਸਬਦ ਪ੍ਰਯੋਗ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਜੋ ਕਿ ਹਰ ਵਯਕਤੀ ਵਾਸਤੇ ਅਲਗ ਅਲਗ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
ਉਪਰ ਸਾਰ ਦਿਤਾ ਜਾ ਚੁਕਯਾ ਹੈ ਇਸ ਦਾ ਵਿਸਥਾਰ ਹੇਂਠਾ ਲਿਖਯਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ ।
ਗੁਰਬਾਣੀ ਦਾ ਇੱਕ ਇੱਕ ਅਖੱਰ ਵਿਸ਼ਯ ਗਣਿਤ ਦੀ ਤਰਹ ਹੈ। ਜਦ ਤਕ ਅਸੀ ਗੁਰਬਾਣੀ ਗਣਿਤ ਦੇ ਸੂਤ੍ਰ ਨੂੰ ਸਮਝਾਗੇਂ ਨਹੀਂ ਤਦੋ ਤਕ ਅਸੀਂ ਗੁਰਬਾਣੀ ਦੇ ਸਹੀ ਅਰਥ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਾਂ।ਇਹ ਸੁਤ੍ਰ ਔਕੰੜ ਤੇ ਸਿਹਾਰੀ ਦੀ ਮਾਤ੍ਰਾ ਵਿਚ ਹੈ।ਅਜ ਤਕ ਸਾਨੂੰ ਔਕੰੜ ਤੇ ਸਿਹਾਰੀ ਦੀ ਮਾਤ੍ਰਾ ਦਾ ਸਹੀਂ ਅਰਥ ਸਮਝ ਨਹੀਂ ਆਇਆ ਹੈ। ਦਾਸ ਨੂੰ ਗੁਰੂ ਦੀ ਬਖਸ਼ਿਸ ਦਾ ਸਦਕਾ ਅਰੱਥ ਸਮਝ ਆਯੇ ਹਨ ਸੋ ਸਾਰਿਆਂ ਨਾਲ ਸਾਂਝੇ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ।
ਇਸ ਦਾ ਸਹੀਂ ਅਰਥ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਸਬਦ ਵਿਆਪਕ ਤੇ ਵਯਕੀਗਤ ਅਰੱਥ ਦੇਨ ਵਾਲਾ ਹੈ ਜਿਸ ਸਬਦ ਦੇ ਅਖੀਰਲੇ ਅੱਖਰ ਨੂੰ ਔਕੜ ਜਾਂ ਸਿਹਾਰੀ ਦੀ ਮਾਤ੍ਰਾ ਲਗੀ ਹੈ।ਆਉ ਇਸ ਵਿਆਪਕ ਤੇ ਵਿਯਕਤੀਗਤ ਸਬਦ ਦਾ ਅਰੱਥ ਸਮਝਿਅੇ।
VYAPAK (व्यापक) Meaning in Hindi
1. चारों ओर फैला हुआ।
2. छाया हुआ।
3 घेरने या ढकनेवाला।
4 जिसके कार्यक्षेत्र या पेटे में बहुत सी बातें आती हों।

ਵਿਆਪਕ ਕਾ ਅਰੱਥ ਜਿਸਕੇ ਕਾਰਯਛੇਤਰ ਯਾ ਪੇਟੇ ਮੇ ਬਹੁਤ ਸੀ ਬਾਤੇਂ ਆਤੀ ਹੋਂ
ਜਿਤੁ ਖਾਧੈ ਤਨੁ ਪੀੜੀਐ ਮਨ ਮਹਿ ਚਲਹਿ ਵਿਕਾਰ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ {ਪੰਨਾ 16-17}
ਜਿਤੁ ਖਾਧੈ ਸਬਦ ਵਿਆਪਕ ਹੈ ਕਿਂਉਕੀ ਇਸ ਵਿਚ ਸੰਸਾਰ ਦੇ ਸਾਰੇ ਖਾਨੇ ਵਾਲੇ ਪਦਾਰਥ ਆ ਜਾਦੇਂ ਹਨ। ਯਹੀ ਬਹੁਤ ਸੀ ਬਾਤੇਂ ਹੈ।
ਤਨੁ ਪੀੜੀਐ ਸਬਦ ਵਿਆਪਕ ਹੈ ਇਸ ਵਿਚ ਸੰਸਾਰ ਦੇ ਸਾਰੇ ਅਲਗ ਅਲਗ ਤਨ ਆ ਜਾਦੇਂ ਹਨ। ਯਹੀ ਬਹੁਤ ਸੀ ਬਾਤੇਂ ਹੈ।
ਵਯਕਤੀਗਤ
Meanings of individual in Hindi
[Show Transliteration]
noun
1. व्यक्ति (m)
2. व्यष्टि
3. शख़्स
4. शख़्स
5. अकेला मनुष्य या वस्तु
6. एक जन
7. एक व्यक्ति
adjective
1. व्यक्तिगत
2. अलग अलग
3. एक संबंधी
4. अकेला
5. अलग-अलग
6. एक
7. विशिष्ट
8. विशेष
9. वैयक्तिक

5
ਵਯਕਤੀਗਤ ਦਾ ਅਰਥ ਹਰ ਵਯਕਤੀ ਦਾ ਅਪਨਾ ਅਪਨਾ ਅਲਗ ਅਲਗ ਕੁਛ ਭੀ ਹੋ ਸਕਤਾ ਹੈ।
ਸਾਰ

17th April 2017 6:30am

NARENDRA PAL SINGH SALUJA (raipur cg, India)

ਰੋਕੋ ਨਾ ਜਾਣੇ ਦੋ ॥
ਰੋਕੋ ਨਾ ਜਾਣੇ ਦੋ ॥

2nd May 2017 9:59pm

NARENDRA PAL SINGH SALUJA (raipur cg, India)

ਰੋਕੋ ਨਾ - ਜਾਣੇ ਦੋ ॥
ਰੋਕੋ - ਨਾ ਜਾਣੇ ਦੋ ॥

19th August 2017 8:00am

Dalvinder Singh Grewal (Ludhiana, India)

ਸਹਾਰਾ
ਡਾ: ਦਲਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਗ੍ਰੇਵਾਲ
ਥੱਕ-ਟੁੱਟ ਕੇ ਜਦ ਬਹਿ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ,
ਸਭ ਸੋਚਾਂ ਤੋਂ ਰਹਿ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ।
ਜੱਗ ਨੂੰ ਪਾਉਣ ਦੀ ਖਾਤਰ ਆਖਰ,
ਡੂੰਘੀ ਖੱਡ ਵਿਚ ਲਹਿ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ।
ਨਾ ਰੱਬ ਮਿਲਦਾ, ਨਾ ਜੱਗ ਮਿਲਦਾ,
ਹਰ ਪਾਸਿਉਂ ਇਉਂ ਢਹਿ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ।
ਸਭ ਕੁਝ ਜੇਕਰ ਤੂੰ ਹੀ ਤੂੰ ਏਂ,
ਜੱਗ ਦੇ ਵਹਿਣ ਕਿਉਂ ਵਹਿ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ?
ਤੇਰਾ ਹੁਕਮ ਰਜ਼ਾ ਤੇਰੀ ਵਿੱਚ,
ਚਲਣੋਂ ਕਿਉਂ ਮੈਂ ਰਹਿ ਜਾਦਾ ਹਾਂ।
ਮੰਗਦਾ ਹਾਂ ਜਦ ਤੇਰਾ ਸਹਾਰਾ,
‘ਆਪ ਸਾਂਭ ਲੈ’ ਕਹਿ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ।
ਸਭ ਕੁੱਝ ਆਪੇ ਵਲ ਹੋ ਜਾਂਦਾ,
ਤੱਕ ਕੇ ਮੈਂ ਦੰਗ ਰਹਿ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ।

ਆਸ਼ਾ ਦਾ ਜਨਮ
ਡਾ: ਦਲਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਗ੍ਰੇਵਾਲ
ਜਦ ਸੁੱਕੀਆਂ ਟਾਹਣੀਆਂ ‘ਚੋਂ
ਕੋਮਲ ਪੱਤੀਆਂ ਜਨਮਦੀਆਂ ਦੇਖਦਾਂ,
ਤਾਂ ਸਮਝ ਆਉਂਦੀ ਹੈ ਕਿ
ਉਦਾਸੀ ‘ਚੋਂ ਹੀ
ਖੁਸ਼ੀ ਜਨਮਦੀ ਹੈ।
ਨਿਰਾਸ਼ਾ ‘ਚੋਂ ਹੀ
ਆਸ਼ਾ ਉਗਮਦੀ ਹੈ।
ਇੱਕ ਚਿੜੀ
ਡਾ: ਦਲਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਗ੍ਰੇਵਾਲ
ਸੁਬਹ ਸੁਵਖਤੇ ਇੱਕ ਚਿੜੀ,
ਤੇਰੇ ਨਾ ਸੰਗ ਇਉਂ ਜੁੜੀ,
‘ਤੂੰ ਹੀ ਤੂੰ ਹੀ’ ਗਾਈ ਜਾਵੇ,
ਤੇਰੇ ਨਾ ਦੀ ਰਟ ਲਾਈ ਜਾਵੇ।
ਹੋਰ ਕਿਸੇ ਦੀ ਸੁੱਧ ਨਾਂ ਕੋਈ,
ਤੇਰੇ ਨਾ ਦੇ ਵਿੱਚ ਹੀ ਖੋਈ।
ਜੋ ਤੂੰ ਕਰਦਾ ‘ਸਤ’ ਕਰ ਜਾਣੇ,
ਸਭ ਚੰਗਾ ਜੋ ਤੇਰੇ ਭਾਣੇ।
ਭੈ ਨਾਂ ਕੋਈ ਫਿਕਰ ਨਾਂ ਕੋਈ,
ਤੇਰੇ ਵੱਲ ਜੁੜੀ ਜੋ ਹੋਈ।
ਨਾਮ ਦੀ ਧੁਨ ਲੱਗੀ ਤੁਧ ਵੰਨੇ,
ਹੋਰ ਕਿਸੇ ਦਾ ਭੈ ਕਿਉਂ ਮੰਨੇ।
ਓਸ ਚਿੜੀ ਦੇ ਸਦਕੇ ਜਾਵਾਂ,
ਥੇਰਾ ਨਾ ਮੈਂ ਜਿਸ ਤੋਂ ਪਾਵਾਂ।
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਵੇਲਾ ਲੱਗ ਜਾਏ ਲੇਖੇ,
ਬਾਕੀ ਸੱਚਾ ਸਾਈਂ ਦੇਖੇ।
of

11th April 2017 7:43pm

Dalvinder Singh Grewal (Ludhiana, India)

ਤੇਰੇ ਨਾਮ ਦੇ ਸਹਾਰੇ
ਦਲਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਗ੍ਰੇਵਾਲ
ਤੇਰੇ ਨਾਮ ਦੇ ਸਹਾਰੇ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਕਤ ਗੁਜ਼ਾਰੇ।
ਤੇਰੇ ਬੰਦੇ ਨੇ ਉਹ ਚੰਗੇ, ਤੇਨੂੰ ਊਹੋ ਨੇ ਪਿਆਰੇ।
ਯਾਦ ਤੇਰੀ ਹਰ ਵੇਲੇ, ਹੈ ਧਿਆਨ ਤੇਰੇ ਵੱਲ,
ਜੱਗ-ਕਾਰ ਹੋਈ ਜਾਵੇ, ਪਰ ਵਿਚਿਲਤ ਨਾ ਪਲ,
ਹੁੰਦਾ ਸਾਰਾ ਕੁੱਝ ਅੱਛਾ, ਕੰਮ ਠੀਕ ਹੁੰਦੇ ਸਾਰੇ।
ਤੇਰੇ ਨਾਮ ਦੇ ਸਹਾਰੇ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਕਤ ਗੁਜ਼ਾਰੇ।
ਜਿਹੜਾ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਜੁੜੇ, ਉਹਦਾ ਕੁੱਝ ਵੀ ਨਾ ਥੁੜੇ,
ਸਦਾ ਤੇਰੇ ਵਲ ਵਧੇ, ਖੱਬੇ, ਸੱਜੇ ਨਾ ਉਹ ਮੁੜੇ,
ਇਕ ਸੇਧ ਤੇਰੇ ਵਲ, ਤੇ ਧਿਆਨ ਪਹਿਰ ਚਾਰੇ।
ਤੇਰੇ ਨਾਮ ਦੇ ਸਹਾਰੇ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਕਤ ਗੁਜ਼ਾਰੇ।
ਜਿਨ੍ਹੀਂ ਦਿਲੀਂ ਤੇਰੀ ਖਿੱਚ, ਵੱਖ ਚਾਅ ਹੈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿਚ,
ਰਹਿੰਦੇ ਤੇਰੇ ਰੰਗ ਰੰਗੇ, ਕਦੇ ਹੁੰਦੇ ਨਹੀਓਂ ਜਿੱਚ,
ਹਰ ਪਾਸੇ ਪਾਉਣ ਜਿੱਤ, ਉਹ ਤਾਂ ਕਦੇ ਵੀ ਨਾ ਹਾਰੇ।
ਤੇਰੇ ਨਾਮ ਦੇ ਸਹਾਰੇ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਕਤ ਗੁਜ਼ਾਰੇ।
ਲੜ ਲਾ ਲੈ ਸੱਚੇ ਸਾਈਂ, ਮੀਂਹ ਤੂੰ ਮਿਹਰ ਦਾ ਪਵਾਈਂ,
ਨਾਤਾ ਜੱਗ ਦਾ ਭੁਲਾਈਂ, ਮਾਇਆ ਮੋਹ ਨੂੰ ਤੁੜਵਾਈਂ,
‘ਮੈਂ’ ਤੋਂ ‘ਤੂੰ ਹੀ’ ਬਣ ਜਾਵਾਂ, ਹੋਣ ਤੇਰੇ ਜੋ ਦੀਦਾਰੇ।
ਤੇਰੇ ਨਾਮ ਦੇ ਸਹਾਰੇ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਕਤ ਗੁਜ਼ਾਰੇ।
ਤੇਰੇ ਬੰਦੇ ਨੇ ਉਹ ਚੰਗੇ, ਤੇਨੂੰ ਊਹੋ ਨੇ ਪਿਆਰੇ।
ਜੱਗ ਨਾਲ ਮੋਹ
ਦਲਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਗ੍ਰੇਵਾਲ
ਕਿਉਂ ਤੂੰ ਏਨਿਆਂ ਭੁਲੇਖਿਆਂ ‘ਚ ਪਾਇਆ ਹੋਇਆ ਦਾਤਾ?
ਏਨਾ ਜੱਗ ਨਾਲ ਮੋਹ ਕਿਉਂੇ ਪਵਾਇਆ ਹੋਇਆ ਦਾਤਾ?
ਏਨਾ ਮਾਇਆ ‘ਚ ਪਿਆਰ, ਰਿਸ਼ਤੇ ਨਾਤੇ ਦਾ ਖਿਲਾਰ,
ਰੱਖੇਂ ਚੱਕਰਾਂ ‘ਚ ਪਾ ਕੇ, ਏਡਾ ਜੱਗ ਦਾ ਪਸਾਰ,
ਸਭ ਦੇਖਦੈਂ ਤੂੰ, ਹਰ ਥਾਂ ਸਮਾਇਆ ਹੋਇਆ ਦਾਤਾ।
ਕਿਉਂ ਤੂੰ ਏਨਿਆਂ ਭੁਲੇਖਿਆਂ ‘ਚ ਪਾਇਆ ਹੋਇਆ ਦਾਤਾ?
ਕਿਤੇ ਰਾਮ ਤੂੰ ਰਹੀਮ, ਗਾਡ, ਵਾਹਿਗੁਰੂ, ਕਰੀਮ,
ਤੇਰੇ ਨਾਵਾਂ ਦਾ ਨਾ ਅੰਤ, ਇਹ ਕੀ ਤੇਰੀ ਏ ਸਕੀਮ,
ਜੱਗ ਧਰਮਾਂ ਦੇ ਨਾਂ ਤੇ ਲੜਾਇਆ ਹੋਇਆ ਦਾਤਾ।
ਕਿਉਂ ਤੂੰ ਏਨਿਆਂ ਭੁਲੇਖਿਆਂ ‘ਚ ਪਾਇਆ ਹੋਇਆ ਦਾਤਾ?
ਕੋਈ ਵੱਡਾ ਕੋਈ ਛੋਟਾ, ਕੋਈ ਖਰਾ ਕੋਈ ਖੋਟਾ,
ਕਿਤੇ ਲੱਗੇ ਨੇ ਭੰਡਾਰ, ਕਿਤੇ ਰਹਿੰਦਾ ਸਦਾ ਟੋਟਾ,
ਏਨੇ ਵਿਤਕਰੇ ਕਿਉਂ ਭੇਦ-ਭਾਵ ਪਾਇਆ ਹੋਇਆ ਦਾਤਾ?
ਕਿਉਂ ਤੂੰ ਏਨਿਆਂ ਭੁਲੇਖਿਆਂ ‘ਚ ਪਾਇਆ ਹੋਇਆ ਦਾਤਾ?
ਕੀ ੲੁ ਝੂਠ ਕੀੲ ਸੱਚ, ਕੀ ਏ ਸੋਨਾ, ਕੀ ਏ ਕੱਚ,
ਕਿਤੇ ਕੋਇਲੇ ਦੀ ਦਲਾਲੀ, ਕਿਤੇ ਬੈਠਾ ਚੂਨੇ ਗੱਚ,
ਤੇਰੀ ਬਣਤਰ ਦਾ ਖੇਲ ਕੀ ਰਚਾਇਆ ਹੋਇਆ ਦਾਤਾ?
ਕਿਉਂ ਤੂੰ ਏਨਿਆਂ ਭੁਲੇਖਿਆਂ ‘ਚ ਪਾਇਆ ਹੋਇਆ ਦਾਤਾ?
ਜੇ ਤੂੰ ਵਸਿਆ ਏਂ ਸਾਰੇ, ਸਾਰੇ ਤੈਨੂੰ ਜੇ ਪਿਆਰੇ,
ਕਿਉਂ ਲੜਾਵੇਂ ਜੰਗਾਂ ਲਾਵੇਂ, ਜਾਂਦੇ ਨਿਰਦੋਸ਼ ਮਾਰੇ,
ਕੈਸਾ ਸਿਸਟਮ ਨਿਆਂ ਦਾ ਬਣਾਇਆ ਹੋਇਆ ਦਾਤਾ?
ਕਿਉਂ ਤੂੰ ਏਨਿਆਂ ਭੁਲੇਖਿਆਂ ‘ਚ ਪਾਇਆ ਹੋਇਆ ਦਾਤਾ?
ਜਿਹੜਾ ਚੱਲੇ ਤੇਰੇ ਭਾਣੇ, ਤੇਰੇ ਰੰਗ ਉਹ ਹੀ ਮਾਣੇ,
ਜਿਹੜਾ ਜੱਗ ‘ਚ ਗੁਆਚਾ, ਉਹ ਕੀ ਮਾਇਆ ਤੇਰੀ ਜਾਣੇ?
ਨਾਮ ਆਪ ਹੀ ਤੂੰ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਭੁਲਾਇਆ ਹੋਇਆ ਦਾਤਾ।
ਕਿਉਂ ਤੂੰ ਏਨਿਆਂ ਭੁਲੇਖਿਆਂ ‘ਚ ਪਾਇਆ ਹੋਇਆ ਦਾਤਾ?
ਮੇਰੀ ਇਕੋ ਅਰਜ਼ੋਈ, ਦੇਦੇ ਦੀਦ ਲਾਹ ਕੇ ਲੋਈ,
ਸਭ ਕੱਢਦੇ ਭੁਲੇਖੇ, ਮੁੜ ਆਵੇ ਬੁੱਧ ਖੋਈ,
ਦਿਸੇਂ ਸੱਭ ਵਿਚ ‘ਤੂੰ ਹੀ ਤੂੰ’ ਸਮਾਇਆ ਹੋਇਆ ਦਾਤਾ।
ਕਿਉਂ ਤੂੰ ਏਨਿਆਂ ਭੁਲੇਖਿਆਂ ‘ਚ ਪਾਇਆ ਹੋਇਆ ਦਾਤਾ?
ਏਨਾ ਜੱਗ ਨਾਲ ਮੋਹ ਕਿਉਂੇ ਪਵਾਇਆ ਹੋਇਆ ਦਾਤਾ?

11th April 2017 7:10pm

Gurmit Singh Barsal (San jose, US)

“ਸਾਝ ਕਰੀਜੈ ਗੁਣਹ ਕੇਰੀ” !!

ਸਮਝ ਸਮਝ ਕੇ ਗੁਰਬਾਣੀ ਨੂੰ ਗਾਇਆ ਕਰ ।
ਸਮਝੀ ਏ, ਤਾਂ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਗਟਾਇਆ ਕਰ ।।

ਸ਼ਬਦ ਗੁਣਾਂ ਦੀ ਸਾਂਝ ਕਰਨ ਦਾ ਪੜ੍ਹਦਾਂ ਏਂ,
ਅਮਲਾਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਸਾਂਝਾਂ ਨੂੰ ਅਪਣਾਇਆ ਕਰ ।।

ਮੰਨਿਆ ਹਰ ਕੋਈ ਤੇਰੇ ਵਾਂਗੂ ਸੋਚੇ ਨਾ,
ਜਿੱਨਾਂ ਸੋਚੇ ਓਨਾਂ ਨਾਲ ਰਲਾਇਆ ਕਰ ।।

ਇੱਕ ਟੱਬਰ ਦੇ ਜੀਵ ਵੱਖਰੀਆਂ ਸੋਚਾਂ ਨੇ,
ਤਾਂ ਵੀ ਰਹਿਣ ਇਕੱਠੇ ਮਨ ਸਮਝਾਇਆ ਕਰ ।।

ਤੈਨੂੰ ਲਗਦਾ ਤੇਰੇ ਬਿਨ ਸਭ ਊਣੇ ਨੇ,
ਊਣਿਆਂ ਤੋਂ ਵੀ ਕੁਝ ਨਾ ਕੁਝ ਸਿੱਖ ਜਾਇਆ ਕਰ ।।

ਹਰ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਇੱਕੋ ਸੋਚ ਤਾਂ ਮੁਸ਼ਕਲ ਹੈ,
ਮੁੱਦਿਆਂ ਤੇ ਤਾਂ ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਹਾਂ ਮਿਲਾਇਆ ਕਰ ।।

ਜਦ ਤੱਕ ਦੁਨੀਆਂ ਰਹਿਣੀ, ਖੋਜਾਂ ਚੱਲਣੀਆਂ,
ਅੰਤਮ ਸੱਚ ਦਾ ਦਾਅਵਾ, ਨਾ ਜਿਤਲਾਇਆ ਕਰ ।।

ਇੱਕ ਚੀਜ ਹੀ ਵੱਖ ਕੋਣਾਂ ਤੋਂ ,ਵੱਖ ਦਿਸਦੀ,
ਆਪਣੀ ਐਨਕ ਦੀ ਨਾ ਅੜੀ ਪੁਗਾਇਆ ਕਰ ।।

ਚੰਗੀਆਂ ਗਿਣਕੇ ਖੁਦ ਨੂੰ ਚੰਗਾ ਕਰ ਸਕਦਾਂ,
ਘਾਟਾਂ ਗਿਣ ਗਿਣ ਹੇਠਾਂ ਨਾ ਗਿਰ ਜਾਇਆ ਕਰ ।।

ਗੁਰਮੀਤ ਸਿੰਘ ‘ਬਰਸਾਲ’ (ਕੈਲੇਫੋਰਨੀਆਂ)

7th April 2017 3:29pm

Darshan Singh (WOLVERHAMPTON, UK)

wonderful

9th April 2017 1:18am

NARENDRA PAL SINGH SALUJA (raipur cg, India)

ਬਹੁਤ ਵਧਿਆ

18th April 2017 4:06am

Jagsir singh Mehraj (MEHRAJ, India)

ਬਹੁਤ ਵਧੀਅਾ ਜੀ

23rd May 2017 11:26pm

Gurmit Singh Barsal (San jose, US)

ਸੱਚ ਦੇ ਪ੍ਰਚਾਰਕ ਦੇ ਨਾਂ !!

ਬਾਬਾ ਛੱਡ ਓਹ ਜਦ ਤੋਂ ਬਣਿਆਂ ਵੀਰਾ ਏ ।
ਸੰਗਤ ਦੇ ਤਾਂ ਦਿਲ ਦਾ ਬਣ ਗਿਆ ਹੀਰਾ ਏ ।
ਗੁਰਮਤਿ ਦੇ ਲਈ ਕਿਰਨ, ਆਸ ਦੀ ਬਣਦਾ ਜੋ,
ਸਾਧਮਤਿ ਦੀ ਅੱਖ ਵਿੱਚ ਬਣਦਾ ਚੀਰਾ ਏ ।।

ਵਹਿਮਾਂ-ਭਰਮਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਜੋ ਉਲਝਾਉਂਦੇ ਸੀ ।
ਅੰਧਵਿਸ਼ਵਾਸਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਬਹੁਤ ਡਰਾਉਂਦੇ ਸੀ ।
ਡੇਰਾਧਾਰੀ ਅਜਗਰ ਜਿੱਥੇ ਵਸਦਾ ਏ,
ਕਰਮਕਾਂਢ ਤਾਂ ਭਿਆਨਕ ਇੱਕ ਜਜੀਰਾ ਏ ।।

ਅੰਧ-ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਜੋ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚ ਪਰਚਾਰੇ ਸੀ ।
ਰੋਜੀ ਰੋਟੀ ਬੱਧੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਸਹਾਰੇ ਸੀ ।
ਤੱਤ ਗੁਰਮਤਿ ਦੀ ਤੇਜ ਫਰਾਰੀ ਦੇ ਅੱਗੇ,
ਡੇਰਾਬਾਦ ਤਾਂ ਬਣਨਾ ਇੱਕ ਗਡੀਰਾ ਏ ।।

ਗੁਰਬਾਣੀ ਦੀ ਜੇ ਕਸਵੱਟੀ ਲਾਵਾਂਗੇ ।
ਗੁਰ-ਇਤਿਹਾਸ `ਚ ਬੈਠਾ ਬਿਪਰ ਭਜਾਵਾਂਗੇ ।
ਗੁਰ-ਸ਼ਬਦੀ ਆਧਾਰ ਜਦੋਂ ਪਰਚਾਰ ਬਣੇ,
ਗੁਰ-ਗਿਆਨ ਦਾ ਗੁਰਪ੍ਰਸਾਦ ਵਤੀਰਾ ਏ ।।

ਗੁਰਬਾਣੀ ਜਦ ਦਿਲ ਦੇ ਅੰਦਰ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ ।
ਅਮ੍ਰਿਤ ਬਣਕੇ ਰਸਨਾਂ ਥਾਂਈਂ ਵਹਿੰਦੀ ਹੈ ।
ਬਿਖ ਅਮ੍ਰਿਤ ਦਾ ਫਰਕ ਤਸੀਰੋਂ ਹੋ ਜਾਂਦਾ,
ਕਿਹੜਾ ਤੁੰਮਾ ਕੌੜ ਤੇ ਕੌਣ ਮਤੀਰਾ ਏ ।।

ਗੁਰਮੀਤ ਸਿੰਘ ‘ਬਰਸਾਲ’ (ਕੈਲਿਫੋਰਨੀਆਂ)

29th March 2017 6:31pm

Sarbjit Singh (sacramrnto, US)

ਸ. ਹਰਚਰਨ ਸਿੰਘ ਜੀ,
ਮੁਖ ਸਕੱਤਰ, ਸ਼੍ਰੋਮਣੀ ਗੁਰਦਵਾਰਾ ਪ੍ਰਬੰਧਕ ਕਮੇਟੀ।
ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਜੀ ਕਾ ਖਾਲਸਾ, ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਜੀ ਕੀ ਫਤਹਿ।
ਮਿਤੀ- 28 ਮਾਰਚ 2017 ਈ:
ਵਿਸ਼ਾ- ਗੁਰੂ ਅਰਜਨ ਦੇਵ ਦੀ ਦਾ ਸ਼ਹੀਦੀ ਦਿਹਾੜਾ।
ਸ. ਹਰਚਰਨ ਸਿੰਘ ਜੀ, ਆਪ ਦੇ ਬਿਆਨ, “ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਅਰਜਨ ਦੇਵ ਜੀ ਦਾ ਸ਼ਹੀਦੀ ਦਿਹਾੜਾ ‘ਤੇ ਮਹਾਰਾਜਾ ਰਣਜੀਤ ਸਿੰਘ ਦੀ ਬਰਸੀ ਮਨਾਉਣ ਲਈ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਜਾਣ ਦੀ ਚਾਹਵਾਨ ਸ਼ਰਧਾਲੂ ਆਪਣੇ ਪਾਸਪੋਰਟ 5 ਅਪ੍ਰੈਲ ਤੱਕ ਜਮ੍ਹਾ ਕਰਵਾਉਣ-ਮੁਖ ਸਕੱਤਰ” ਸਬੰਧੀ ਬੇਨਤੀ ਹੈ ਕਿ ਸ਼੍ਰੋਮਣੀ ਕਮੇਟੀ ਵੱਲੋਂ ਜਾਰੀ ਕੀਤੇ ਗਏ ਬਿਕ੍ਰਮੀ ਕੈਲੰਡਰ ਮੁਤਾਬਕ ਇਸ ਸਾਲ ਗੁਰੂ ਅਰਜਨ ਦੇਵ ਜੀ ਦਾ ਸ਼ਹੀਦੀ ਦਿਵਸ 16ਜੇਠ/29 ਮਈ ਨੂੰ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਕਿ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਗੁਰਦਵਾਰਾ ਪ੍ਰਬੰਧਕ ਕਮੇਟੀ ਵੱਲੋਂ ਲਾਗੂ ਨਾਨਕਸ਼ਾਹੀ ਕੈਲੰਡਰ ਮੁਤਾਬਕ ਇਹ ਦਿਹਾੜਾ 2 ਹਾੜ/16ਜੂਨ ਨੂੰ ਹੈ। ਪਿਛਲੇ ਸਾਲਾਂ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਇਸ ਸਾਲ ਵੀ ਪਾਕਿਸਤਾਨੀ ਸਫਾਰਤਖ਼ਾਨੇ ਵੱਲੋਂ, 29 ਮਈ ਨੂੰ ਸ਼੍ਰੋਮਣੀ ਕਮੇਟੀ ਦੇ ਜਥੇ ਨੂੰ ਵੀਜ਼ਾ ਨਹੀ ਦਿੱਤਾ ਜਾਵੇਗਾ। ਮੈਂ ਹਰ ਸਾਲ ਸ਼੍ਰੋਮਣੀ ਕਮੇਟੀ ਨੂੰ ਪੱਤਰ ਲਿਖ ਕੇ ਇਸ ਬਾਰੇ ਸੁਚੇਤ ਕਰਦਾ ਹਾਂ। ਪਰ ਸ਼੍ਰੋਮਣੀ ਕਮੇਟੀ ਵੱਲੋਂ ਕਦੇ ਵੀ ਇਸ ਪਾਸੇ ਧਿਆਨ ਨਹੀ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ। ਕੀ ਕਾਰਨ ਹੈ ਕਿ ਸ਼੍ਰੋਮਣੀ ਕਮੇਟੀ ਹਰ ਸਾਲ ਜਾਣਬੁਝ ਕੇ ਸਿੱਖ ਸ਼ਰਧਾਲੂਆਂ ਨੂੰ ਖੱਜਲ ਕਰਦੀ ਹੈ?
ਸ. ਹਰਚਰਨ ਸਿੰਘ ਜੀ, ਕੀ ਆਪ ਜੀ ਨੂੰ ਨਹੀ ਪਤਾ ਕਿ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਗੁਰਦਵਾਰਾ ਪ੍ਰਬੰਧਕ ਕਮੇਟੀ ਵੱਲੋਂ ਸਾਰੇ ਗੁਰਪੁਰਬ ਨਾਨਕਸ਼ਾਹੀ ਕੈਲੰਡਰ ਮੁਤਾਬਕ ਮਨਾਏ ਜਾਂਦੇ ਹਨ? ਹੁਣ ਜਦੋਂ ਪਾਕਿਸਤਾਨੀ ਸਫਾਰਤਖ਼ਾਨੇ ਵੱਲੋਂ ਵੀਜੇ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਹੋ ਜਾਣਾ ਹੈ ਤਾਂ ਫੇਰ ਸ਼੍ਰੋਮਣੀ ਕਮੇਟੀ ਨੇ ਘੜਿਆ ਘੜਾਇਆ ਬਿਆਨ ਦਾਗ਼ ਦੇਣਾ ਹੈ। ਕੀ ਸ਼੍ਰੋਮਣੀ ਕਮੇਟੀ ਦੀ ਜਿੰਮੇਵਾਰੀ ਸਿਰਫ ਅਖ਼ਬਾਰਾਂ `ਚ ਬਿਆਨ ਦੇਣਾ ਹੀ ਹੈ। ਕੀ ਇਹ ਸੱਚ ਨਹੀ ਹੈ ਕਿ ਹਰ ਸਾਲ ਪੈਦਾ ਹੋਣ ਵਾਲੀ ਇਸ ਸਮੱਸਿਆ ਲਈ ਸ਼੍ਰੋਮਣੀ ਕਮੇਟੀ ਖ਼ੁਦ ਜਿੰਮੇਵਾਰ ਹੈ? ਆਪ ਦੀ ਜਾਣਕਾਰੀ ਲਈ ਬੇਨਤੀ ਹੈ ਕਿ ਸ਼੍ਰੋਮਣੀ ਕਮੇਟੀ 2018 ਈ: ਵਿੱਚ ਵੀ ਜਥਾ ਨਹੀ ਭੇਜ ਸਕੇਗੀ। ਕੀ ਕਾਰਨ ਹੈ ਕਿ ਪਿਛਲੇ ਕਈ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਵਾਰ-ਵਾਰ ਬੇਨਤੀਆਂ ਕਰਨ ਤੇ ਵੀ ਸ਼੍ਰੋਮਣੀ ਕਮੇਟੀ ਇਹ ਜਾਣਕਾਰੀ ਨਹੀ ਦੇ ਰਹੀ ਕਿ ਨਾਨਕਸ਼ਾਹੀ ਕੈਲੰਡਰ ਉਪਰ ਕਿਸ ਧਿਰ ਨੂੰ ਕੀ ਇਤਰਾਜ਼ ਸੀ? ਜੇ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਕੋਈ ਜਾਇਜ਼ ਇਤਰਾਜ਼ ਹੈ ਤਾਂ ਦੂਜੀ ਧਿਰ ਨੂੰ ਦੱਸਣ ਵਿਚ ਕੀ ਇਤਰਾਜ਼ ਹੈ? ਬਿਨਾ ਕਿਸੇ ਠੋਸ ਕਾਰਨ ਦੇ ਨਾਨਕਸ਼ਾਹੀ ਕੈਲੰਡਰ ਨੂੰ ਰੱਦ ਕਰਕੇ, ਆਪਣੀ ਮਰਜ਼ੀ ਦਾ ਕੈਲੰਡਰ ਕੌਮ ਤੇ ਠੋਸਣਾ, ਇਕ ਤਾਨਾਸ਼ਾਹ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਵਿਵਹਾਰ ਕਰਨਾ, ਸਿਖਾਂ ਵੱਲੋਂ ਚੁਣੀ ਹੋਈ ਕਮੇਟੀ ਨੂੰ ਸੋਭਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ? ਆਓ! ਜੇ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਕੋਈ ਇਤਰਾਜ਼ ਹੈ ਤਾਂ ਉਸ ਤੇ ਰਲ ਮਿਲ ਕੇ ਵਿਚਾਰ ਕਰੀਏ।
ਸ. ਹਰਚਰਨ ਸਿੰਘ ਜੀ, ਆਸ ਕਰਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਆਪ ਜੀ ਸਚਾਈ ਨੂੰ ਪ੍ਰਵਾਨ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਆਪਣੇ ਪਹਿਲੇ ਬਿਆਨ ਵਿਚ ਸੋਧ ਕਰਕੇ ਅੱਜ ਹੀ ਨਵਾ ਬਿਆਨ ਦੇ ਕੇ, “ਸਿਰਫ ਸ਼ੇਰ-ਏ-ਪੰਜਾਬ ਮਹਾਰਾਜਾ ਰਣਜੀਤ ਸਿੰਘ ਜੀ ਦੀ ਬਰਸੀ ਜੋ 29 ਜੂਨ ਨੂੰ ਹੈ, ਤੇ ਜਾਣਦੇ ਚਾਹਵਾਨ ਹੀ ਪਾਸਪੋਰਟ ਭੇਜਣ”। ਸੁਹਿਰਦਤਾ ਦਾ ਸਬੂਤ ਦਿਓਗੇ ਅਤੇ ਆਪੂ ਸਹੇੜੀ ਸਮੱਸਿਆ ਦੇ ਸੁਖਾਵੇ ਹਲ ਲਈ ਵੀ ਯਤਨ ਕਰੋਗੇ।
ਉਸਾਰੂ ਸੇਧਾਂ ਦੀ ਉਡੀਕ ਵਿੱਚ
ਸਰਵਜੀਤ ਸਿੰਘ ਸੈਕਰਾਮੈਂਟੋ

28th March 2017 3:32pm

Makhan Singh Purewal (Quesnel, Canada)

ਗੁਲਾਮੀ ਕਿਹੜੀ ਮਾੜੀ?
ਕਾਂਗਰਸ ਦੀ ਜਾਂ ਖਾਲਿਸਤਾਨੀਆਂ ਦੀ?
ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਇਸ ਵੇਲੇ ਕਾਂਗਰਸ ਦਾ ਰਾਜ ਹੈ। ਰਾਜ ਦਾ ਮੁੱਖ ਮੰਤਰੀ ਅਮਰਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹ ਖਾਲਿਸਤਾਨੀ ਸਿਮਰਨਜੀਤ ਸਿੰਘ ਮਾਨ ਦਾ ਸਾਂਢੂ ਹੈ। ਇਸੇ ਸਾਲ ਫਰਵਰੀ 2017 ਨੂੰ ਹੋ ਕੇ ਹਟੀਆਂ ਇਲੈਕਸ਼ਨਾ ਵਿੱਚ ਤਕਰੀਬਨ ਸਾਰੇ ਹੀ ਖਾਲਿਸਤਾਨੀਆਂ ਦੀਆਂ ਜਮਾਨਤਾਂ ਜ਼ਬਤ ਹੋ ਕੇ ਹਟੀਆਂ ਹਨ। ਅੱਜ ਤੋਂ ਪੰਜ ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਵੀ ਕਾਂਗਰਸ ਜਿੱਤਦੀ-ਜਿੱਤਦੀ ਹਾਰ ਗਈ ਸੀ। ਫਿਰ ਕਾਰਨ ਕੀ ਹੈ ਕਿ ਜਿਸ ਕਾਂਗਰਸ ਵਿਰੁੱਧ ਸਿੱਖਾਂ ਤੇ ਜੁਲਮ ਕਰਨ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਨੂੰ ਸਾਰੀ ਦੁਨੀਆ ਵਿੱਚ ਪਿਛਲੇ ਤਕਰੀਬਨ 33 ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਦੁਹਰਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਪਰ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਲੋਕ ਫਿਰ ਵੀ ਉਹਨਾ ਨੂੰ ਬਾਕੀਆਂ ਨਾਲੋਂ ਚੰਗੇ ਸਮਝਦੇ ਹਨ? ਭਿਡਰਾਂਵਾਲੇ ਸਾਧ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਸ਼ਰਧਾਲੂ ਇਹ ਸਿਮਰਨਜੀਤ ਸਿੰਘ ਮਾਨ ਹੀ ਹੈ। ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਸ ਸਾਧ ਨੇ ਹਰਿਮੰਦਰ ਸਾਹਿਬ (ਦਰਬਾਰ ਸਾਹਿਬ) ਦੀ ਰਾਖੀ ਲਈ ਸ਼ਹਾਦਤ ਦਿੱਤੀ ਹੈ ਅਤੇ ਗੁਲਾਮੀ ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ ਕਰਵਾਇਆ ਹੈ ਕਿ ਸਿੱਖ ਗੁਲਾਮ ਹਨ। ਇਸ ਮਾਨ ਨੇ ਸਿੱਖਾਂ ਨੂੰ ਅਜ਼ਾਦੀ ਲੈ ਕੇ ਦੇਣੀ ਹੈ। ਉਹ ਅਜ਼ਾਦੀ ਕਿਹੋ ਜਿਹੀ ਹੋਵੇਗੀ? ਜਿਸ ਦਾ ਟਰੇਲਰ ਇਹ ਪਿਛਲੇ ਕਾਫੀ ਸਮੇ ਤੋਂ ਦਿਖਾਲਦੇ ਆ ਰਹੇ ਹਨ ਅਤੇ ਹੁਣ ਵੀ ਦਿਖਾਲ ਰਹੇ ਹਨ। ਮਾਨ ਨੇ ਸਾਰੀ ਦੁਨੀਆ ਦੇ ਸਿੱਖਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਮਾਨਸਿਕ ਗੁਲਾਮ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਕਥਿਤ ਸਰਬੱਤ ਖਾਲਸਾ ਰਾਹੀਂ ਕਥਿਤ ਪੰਜ ਜਥੇਦਰ ਚੁਣੇ ਹਨ ਅਤੇ ਇਹਨਾ ਪੰਜਾਂ ਵਿਚੋਂ ਇੱਕ ਹਨ ਲੱਠਮਾਰ ਅਮਰੀਕ ਸਿੰਘ ਅਜਨਾਲਾ ਜਿਸ ਨੂੰ ਕਈ ਗੁੰਡੇ ਨਾਲ ਵੀ ਸੰਬੋਧਤ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਬੰਦਾ ਪਿਛਲੇ ਕੁੱਝ ਦਿਨਾ ਤੋਂ ਜੋ ਕੁੱਝ ਰਣਜੀਤ ਸਿੰਘ ਢੱਡਰੀਆਂ ਵਾਲਿਆਂ ਨਾਲ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ ਉਸ ਤੋਂ ਤਕਰੀਬਨ ਸਾਰੇ ਹੀ ਜਾਣੂ ਹਨ। ਧੁੰਮੇ ਨੇ ਛਬੀਲ ਲਾ ਕੇ ਜੋ ਕੁੱਝ ਕਰਵਾਇਆ ਉਹ ਵੀ ਸਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਪਤਾ ਹੈ। ਅਖੌਤੀ ਸਤਿਕਾਰ ਕਮੇਟੀਆਂ ਵਾਲੇ ਜੋ ਕੁੱਝ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ ਉਸ ਬਾਰੇ ਵੀ ਤਕਰੀਬਨ ਸਾਰੇ ਜਾਣੂ ਹਨ। ਕੁੱਝ ਮਹੀਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਇੱਕ ਪੜ੍ਹਿਆ ਲਿਖਿਆ ਹੋਰ ਖਾਲਿਸਤਾਨੀ ਸ਼ੇਰੇ ਪੰਜਾਬ ਰੇਡੀਓ ਤੇ ਆਇਆ ਸੀ ਤਾਂ ਉਸ ਨੇ ਮਾਨ ਦੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਰੇਡੀਓ ਤੇ ਸਾਂਝੀਆਂ ਕੀਤੀਆਂ ਸਨ ਕਿ ਕਿਵੇਂ ਉਸ ਦੀ ਨੇਪਾਲ ਦੇ ਬਾਰਡਰ ਤੇ ਗਰਿਫਤਾਰੀ ਹੋਈ ਅਤੇ ਫਿਰ ਉਸ ਨੇ ਤਰਲੇ ਭਰੀਆਂ ਚਿੱਠੀਆਂ ਜੇਲ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਆਉਣ ਲਈ ਲਿਖੀਆਂ, ਪਾਰਲੀਮੈਂਟ ਵਿੱਚ ਕਿਰਪਾਨ ਦਾ ਮਸਲਾ ਕੀ ਸੀ ਅਤੇ ਹੋਰ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਸਰੋਤਿਆਂ ਨਾਲ ਸਾਂਝੀਆਂ ਕੀਤੀਆਂ ਸਨ। ਇਹ ਸਾਰਾ ਕੁੱਝ ਸੁਣ ਕੇ ਮਾਨ ਦੇ ਬਿਦੇਸ਼ੀ ਖਾਲਿਸਤਾਨੀ ਗਾਲੀ ਗਲੋਚ ਤੇ ਉਤਰ ਆਏ ਸਨ। ਹਾਲਾਂ ਕਿ ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਬੋਲਣ ਵਾਲਾ ਵੀ ਖਾਲਿਸਤਾਨੀ ਹੀ ਸੀ ਅਤੇ ਜੇ ਕਰ ਕੋਈ ਹੋਰ ਹੁੰਦਾ ਤਾਂ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਇਹ ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਾ ਵਰਤਾਓ ਕਰਦੇ।
ਸਾਰੀ ਦੁਨੀਆ ਦੇ ਸਿੱਖ ਰੌਲੀ ਪਉਂਦੇ ਨਹੀਂ ਥੱਕਦੇ ਕਿ ਸਿੱਖ ਇੰਡੀਆ ਵਿੱਚ ਗੁਲਾਮ ਹਨ। ਪੰਜਾਬ ਪੁਲੀਸ ਝੂਠੇ ਕੇਸਾਂ ਵਿੱਚ ਫਸਾਉਂਦੀ ਹੈ। ਕੇ. ਪੀ. ਐੱਸ. ਗਿੱਲ ਸਭ ਤੋਂ ਬੱਡਾ ਬੁੱਚੜ ਸੀ, ਉਸ ਨੇ ਆਹ ਕੀਤਾ ਜਾਂ ਔਹ ਕੀਤਾ। ਮੰਨ ਲਓ ਕਿ ਉਸ ਨੇ ਬਹੁਤ ਕੁੱਝ ਗਲਤ ਕੀਤਾ। ਕੀ ਇਹੀ ਕੁੱਝ ਅਖੌਤੀ ਖਾਲਿਸਤਾਨੀਏ ਅਤੇ ਟਕਸਾਲੀ ਨਹੀਂ ਕਰ ਰਹੇ? ਰਣਜੀਤ ਸਿੰਘ ਢੱਡਰੀਆਂ ਵਾਲਾ ਜਦੋਂ ਸਾਧ ਬਾਬਾ ਸੀ ਤਾਂ ਤਕਰੀਬਨ ਸਾਰੇ ਹੀ ਜਾਗਰੁਕ ਸਿੱਖ ਇਸ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਕਰਦੇ ਸਨ। ਅਸੀਂ ਵੀ ਬਾਕੀ ਸਾਧਾਂ ਵਾਂਗ ਇਸ ਦਾ ਵੀ ਵਿਰੋਧ ਕਰਦੇ ਸੀ। ਪਰ ਹੁਣ ਜਦੋਂ ਉਹ ਗੁਰਮਤਿ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਉਸ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਕਿਉਂ? ਇਹ ਜਰੂਰੀ ਨਹੀਂ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਦੂਜਿਆਂ ਦੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਨਾਲ ਸਹਿਮਤ ਹੋਵੋਂ। ਅਸੀਂ ਹਾਲੇ ਵੀ ਉਸ ਦੀਆਂ ਕਈ ਗੱਲਾਂ ਨਾਲ ਸਹਿਮਤ ਨਹੀਂ ਹਾਂ। ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਦਸਮ ਗ੍ਰੰਥ ਅਤੇ ਭਿੰਡਰਾਂਵਾਲੇ ਸਾਧ ਬਾਰੇ। ਬਾਕੀ ਗੁਰਮਤਿ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਉਹ ਜੋ ਕਰਦਾ ਹੈ ਉਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਤਾਂ ਹਾਲੇ ਤੱਕ ਕੋਈ ਹੋਰ ਪ੍ਰਚਾਰਕ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ। ਇਹ ਖਾਲਿਸਤਾਨੀ ਅਤੇ ਟਕਸਾਲੀ ਧੂਤੇ ਕਿਉਂ ਉਸ ਦਾ ਮੂੰਹ ਬੰਦ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ? ਕੀ ਇਹ ਇਹੀ ਦੱਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਜੇ ਕਰ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਕੋਈ ਮਾੜੀ ਮੋਟੀ ਰਾਜਸੀ ਤਾਕਤ ਆ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਪੰਜਾਬ ਪੁਲੀਸ ਅਤੇ ਕੇ. ਪੀ. ਐੱਸ. ਗਿੱਲ ਨਾਲੋਂ ਵੀ ਵੱਧ ਲੋਕਾਂ ਤੇ ਜੁਲਮ ਕਰਕੇ ਦਿਖਾਂਵਾਂਗੇ। ਅਸੀਂ ਕੋਈ ਵੀ ਦਲੀਲ ਅਪੀਲ ਨਹੀਂ ਸੁਣਾਂਗੇ ਸਿਰਫ ਆਪਣੀ ਤਾਲੇਬਾਨੀ ਸੋਚ ਸਾਰਿਆਂ ਤੇ ਧੱਕੇ ਨਾਲ ਲਾਗੂ ਕਰਾਂਗੇ। ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਅਜਿਹੇ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣਾ ਪਸੰਦ ਕਰੋਂਗੇ ਜਿਥੇ ਲਿਖਣ ਬੋਲਣ ਦੀ ਕੋਈ ਅਜ਼ਾਦੀ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗੀ ਅਤੇ ਉਸ ਦਾ ਨਾਮ ਹੋਵੇਗਾ ਤਾਲੇਬਾਨੀ ਸੋਚ ਵਾਲ ਖਾਲਿਸਤਾਨ ਅਥਵਾ ਪਾਗਲਸਤਾਨ?

27th March 2017 4:24pm