(ਮੁਹੰਮਦ ਨੂੰ ਸਮਝਣਾ:- ਕਿਸ਼ਤ 70)
ਗੁਪਤ ਗਿਆਨ ਦਾ ਦਾਅਵਾ
ਪੰਥ ਦੇ ਨੇਤਾ ਚਮਤਕਾਰ ਕਰਕੇ ਅਤੇ ਅਣਜਾਣ ਦਾ ਗਿਆਨ ਹੋਣ ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਕਰਕੇ ਆਪਣੇ ਪੈਰੋਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਜਿਮ ਜੋਨਸ ਨੇ ਕਈ ਚਮਤਕਾਰ ਕੀਤੇ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿਚੋਂ ਇਕ ਨਵੇਂ ਮੈਂਬਰਾਂ ਜਾਂ ਮਹਿਮਾਨਾਂ ਬਾਰੇ ਕੁਝ ਦੱਸਣ ਦੀ ਉਸ ਦੀ ਯੋਗਤਾ ਸੀ ਜੋ ਉਨ੍ਹਾਂ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦਾ ਸੀ. ਇਸ "ਚਮਤਕਾਰ" ਨੂੰ ਕਰਨ ਲਈ ਉਹ ਆਪਣੇ ਕਿਸੇ ਭਰੋਸੇਮੰਦ ਨੂੰ ਮਹਿਮਾਨ ਦੇ ਸਾਮਾਨ ਦੀ ਤਲਾਸ਼ੀ ਲੈਣ ਲਈ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਭੇਜਦਾ ਸੀ, ਉਸਦੇ ਨਿੱਜੀ ਪੱਤਰਾਂ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹਦਾ ਸੀ ਜਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਗੱਲਬਾਤਾਂ ਨੂੰ ਵੇਖਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੀਆਂ ਖੋਜਾਂ ਬਾਰੇ ਸੂਚਿਤ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਫਿਰ ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਬਾਰੇ ਆਪਣੇ "ਗੁਪਤ ਗਿਆਨ" ਨਾਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਹੈਰਾਨ ਕਰ ਦੇਵੇਗਾ।
ਆਪਣੇ ਗੁਪਤ ਗਿਆਨ ਲਈ, ਮੁਹੰਮਦ ਨੇ ਹਰ ਜਗ੍ਹਾ ਜਾਸੂਸ ਭੇਜੇ ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਉਸ ਨੂੰ ਸੂਚਿਤ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ, ਤਾਂ ਉਹ ਦਾਅਵਾ ਕਰਦਾ ਸੀ ਕਿ "ਗੈਬਰੀਅਲ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਸੂਚਿਤ ਕੀਤਾ ..."
ਦੂਜੇ ਅਧਿਆਇ ਵਿੱਚ, ਮੈਂ ਮਰੀਆ ਨਾਲ ਮੁਹੰਮਦ ਦੇ ਜਿਨਸੀ ਸੰਬੰਧਾਂ ਦੇ ਘੁਟਾਲੇ, ਇਸ 'ਤੇ ਹਫਸਾ ਦੀ ਪ੍ਰਤੀਕਿਰਿਆ ਅਤੇ ਮੁਹੰਮਦ ਦੀ ਉਸ ਗੁਲਾਮ ਕੁੜੀ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਤੱਕ ਰੋਕਣ ਦੀ ਸਹੁੰ ਬਾਰੇ ਚਰਚਾ ਕੀਤੀ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਤੋੜ ਦਿੱਤਾ, ਕਿਉਂਕਿ ਅੱਲ੍ਹਾ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣੀਆਂ ਪਤਨੀਆਂ ਨੂੰ ਖੁਸ਼ ਕਰਨ ਲਈ ਕਿਸੇ ਅਜਿਹੀ ਚੀਜ਼ ਦੀ ਮਨਾਹੀ ਕਰਨ ਲਈ ਝਿੜਕਿਆ ਸੀ ਜੋ ਉਸਨੂੰ ਪਸੰਦ ਸੀ। ਸਾਡੀ ਵਿਚਾਰ-ਵਟਾਂਦਰੇ ਨਾਲ ਸੰਬੰਧਿਤ ਉਹ ਆਇਤ ਹੈ ਜੋ ਉਸ ਘਟਨਾ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਵਾਪਰੀ ਸੀ। ਇਹ ਆਇਤ ਮੁਹੰਮਦ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਕਰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਮੁਹੰਮਦ ਨੇ ਹਫਸਾ ਨੂੰ ਹੁਕਮ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਉਹ ਮਾਰੀਆ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਜਿਨਸੀ ਸੰਬੰਧਾਂ ਦਾ ਭੇਤ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਨਾ ਦੱਸੇ। ਆਪਣਾ ਮੂੰਹ ਬੰਦ ਨਾ ਰੱਖ ਸਕੀ, ਹਫਸਾ ਨੇ ਆਇਸ਼ਾ ਨੂੰ ਇਹ ਰਾਜ਼ ਦੱਸਿਆ। ਮੁਹੰਮਦ ਗੁੱਸੇ ਹੋ ਗਿਆ। ਇਹ ਜਾਣਨ ਲਈ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਬੁੱਧੀ ਦੀ ਲੋੜ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਜੇ ਰਾਜ਼ ਬਾਹਰ ਸੀ, ਤਾਂ ਹਫਸਾ ਨੇ ਜ਼ਰੂਰ ਬੋਲਿਆ ਹੋਵੇਗਾ. ਹਾਲਾਂਕਿ, ਮੁਹੰਮਦ ਨੇ ਦਾਅਵਾ ਕੀਤਾ ਕਿ ਇਹ ਅੱਲ੍ਹਾ ਸੀ ਜਿਸਨੇ ਉਸਨੂੰ ਸੂਚਿਤ ਕੀਤਾ ਸੀ ਕਿ ਹਫਸਾ ਨੇ ਉਸਦੀ ਉਲੰਘਣਾ ਕੀਤੀ ਹੈ। "ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਨਬੀ ਨੇ ਗੁਪਤ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਆਪਣੀ ਇੱਕ ਪਤਨੀ ਨੂੰ ਜਾਣਕਾਰੀ ਦਿੱਤੀ - ਪਰ ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ (ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ) ਇਸ ਬਾਰੇ ਦੱਸਿਆ, ਅਤੇ ਅੱਲ੍ਹਾ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਇਸ ਬਾਰੇ ਦੱਸਿਆ, ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਇਸ ਦਾ ਕੁਝ ਹਿੱਸਾ ਦੱਸਿਆ ਅਤੇ ਕੁਝ ਹਿੱਸਾ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ; ਇਸ ਲਈ ਜਦੋਂ ਉਸ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਇਸ ਬਾਰੇ ਦੱਸਿਆ, ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ: ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਸ ਬਾਰੇ ਕਿਸਨੇ ਸੂਚਿਤ ਕੀਤਾ? ਉਸ ਨੇ ਆਖਿਆ: ਜਾਣਕਾਰ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਸੂਚਿਤ ਕੀਤਾ। (Q. 66:3)
ਬ੍ਰਹਿਮੰਡ ਦਾ ਨਿਰਮਾਤਾ ਪਹਿਲਾਂ ਉਸ ਔਰਤ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਨਬੀ ਲਈ ਸੈਕਸ ਖਰੀਦਣ ਲਈ ਇੱਕ ਦਲਾਲ ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾਉਂਦਾ ਹੈ ਜਿਸਦੀ ਉਹ ਇੱਛਾ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਫਿਰ ਉਹ ਗੱਪਾਂ ਮਾਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਦੱਸਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਸਦੀਆਂ ਪਤਨੀਆਂ ਨੇ ਉਸਦੀ ਪਿੱਠ ਪਿੱਛੇ ਕੀ ਕਿਹਾ ਸੀ। ਇਸ ਕਹਾਣੀ ਦੀ ਗੁੰਝਲਦਾਰਤਾ ਬਾਰੇ ਚਰਚਾ ਕਰਨ ਦਾ ਕੋਈ ਮਤਲਬ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਮੁੱਦਾ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਮੁਹੰਮਦ ਨੇ ਦਾਅਵਾ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਸ ਨੂੰ ਅੱਲ੍ਹਾ ਤੋਂ ਜਾਣਕਾਰੀ ਮਿਲੀ ਸੀ ਜਦੋਂ ਇਹ ਤੱਥ ਕਿ ਹਫਸਾ ਨੇ ਆਪਣਾ ਭੇਤ ਜ਼ਾਹਰ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਬਿਲਕੁਲ ਸਪੱਸ਼ਟ ਸੀ।
ਚਮਤਕਾਰ ਕਰਨਾ
ਹੈਰਾਨੀ ਦੀ ਗੱਲ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਕੱਟੜਪੰਥੀ ਅਕਸਰ ਨੇਤਾ ਦੇ ਘੁਟਾਲਿਆਂ ਦੇ ਇੱਛੁਕ ਸਹਿਯੋਗੀ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।
ਜੀਨ ਮਿੱਲਜ਼ ਨੇ ਜਿਮ ਜੋਨਸ ਦੇ ਭੋਜਨ ਨੂੰ ਗੁਣਾ ਕਰਨ ਦੇ ਚਮਤਕਾਰ ਬਾਰੇ ਲਿਖਿਆ:
ਐਤਵਾਰ ਦੀ ਸੇਵਾ ਵਿੱਚ ਆਮ ਨਾਲੋਂ ਵਧੇਰੇ ਲੋਕ ਸਨ, ਅਤੇ ਕਿਸੇ ਕਾਰਨ ਕਰਕੇ ਚਰਚ ਦੇ ਮੈਂਬਰ ਹਰ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਭੋਜਨ ਦੇਣ ਲਈ ਲੋੜੀਂਦਾ ਭੋਜਨ ਨਹੀਂ ਲੈ ਕੇ ਆਏ ਸਨ। ਇਹ ਸਪੱਸ਼ਟ ਹੋ ਗਿਆ ਕਿ ਲਾਈਨ ਵਿੱਚ ਖੜ੍ਹੇ ਆਖਰੀ ਪੰਜਾਹ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਕੋਈ ਮਾਸ ਨਹੀਂ ਮਿਲਣ ਵਾਲਾ ਸੀ। ਜਿਮ ਨੇ ਐਲਾਨ ਕੀਤਾ, "ਭਾਵੇਂ ਇਸ ਭੀੜ ਨੂੰ ਭੋਜਨ ਦੇਣ ਲਈ ਲੋੜੀਂਦਾ ਭੋਜਨ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਪਰ ਮੈਂ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਜੋ ਭੋਜਨ ਹੈ ਉਸ ਨੂੰ ਬਰਕਤ ਦੇ ਰਿਹਾ ਹਾਂ ਅਤੇ ਇਸ ਨੂੰ ਉਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਵਧਾ ਰਿਹਾ ਹਾਂ ਜਿਵੇਂ ਯਿਸੂ ਨੇ ਬਾਈਬਲ ਦੇ ਜ਼ਮਾਨੇ ਵਿੱਚ ਕੀਤਾ ਸੀ।
ਯਕੀਨਨ, ਇਹ ਹੈਰਾਨ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਐਲਾਨ ਕਰਨ ਦੇ ਕੁਝ ਮਿੰਟਾਂ ਬਾਅਦ, ਈਵਾ ਪੁਗ ਤਲੇ ਹੋਏ ਚਿਕਨ ਨਾਲ ਭਰੀਆਂ ਦੋ ਥਾਲੀਆਂ ਲੈ ਕੇ ਰਸੋਈ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਆਈ. ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਇਕੱਠੇ ਹੋਏ ਲੋਕਾਂ ਵੱਲੋਂ ਇੱਕ ਵੱਡੀ ਖੁਸ਼ੀ ਆਈ, ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਤੋਂ ਜੋ ਲਾਈਨ ਦੇ ਅੰਤ 'ਤੇ ਸਨ।
"ਧੰਨ ਚਿਕਨ" ਅਸਾਧਾਰਣ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸੁਆਦੀ ਸੀ, ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਜਿਮ ਨੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਸਵਾਦ ਵਾਲਾ ਚਿਕਨ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ ਸੀ ਜੋ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਕਦੇ ਖਾਧਾ ਸੀ.
ਇਕ ਆਦਮੀ ਚੱਕ ਬੇਕਮੈਨ ਨੇ ਆਪਣੇ ਨੇੜੇ ਖੜ੍ਹੇ ਕੁਝ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਮਜ਼ਾਕ ਵਿਚ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਉਸ ਨੇ ਕੁਝ ਪਲ ਪਹਿਲਾਂ ਈਵਾ ਨੂੰ ਕੇਨਟਕੀ ਫ੍ਰਾਈਡ ਚਿਕਨ ਸਟੈਂਡ ਤੋਂ ਬਾਲਟੀਆਂ ਲੈ ਕੇ ਗੱਡੀ ਚਲਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਦੇਖਿਆ ਸੀ। ਉਹ ਮੁਸਕਰਾਇਆ ਅਤੇ ਕਿਹਾ, "ਜਿਸ ਵਿਅਕਤੀ ਨੇ ਇਸ ਚਿਕਨ ਨੂੰ ਅਸ਼ੀਰਵਾਦ ਦਿੱਤਾ ਉਹ ਕਰਨਲ ਸੈਂਡਰਸ ਸੀ।
ਸ਼ਾਮ ਦੀ ਮੀਟਿੰਗ ਦੌਰਾਨ ਜਿਮ ਨੇ ਇਸ ਤੱਥ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਕੀਤਾ ਕਿ ਚੱਕ ਨੇ ਉਸਦੇ ਤੋਹਫ਼ੇ ਦਾ ਮਜ਼ਾਕ ਉਡਾਇਆ ਸੀ। ਜਿਮ ਨੇ ਕਿਹਾ, "ਉਸਨੇ ਇੱਥੇ ਕੁਝ ਮੈਂਬਰਾਂ ਨੂੰ ਝੂਠ ਬੋਲਿਆ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਚਿਕਨ ਇੱਕ ਸਥਾਨਕ ਦੁਕਾਨ ਤੋਂ ਆਇਆ ਸੀ। ਪਰ ਨਿਆਂ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਦੀ ਜਿੱਤ ਹੋਈ ਹੈ। ਆਪਣੇ ਝੂਠ ਦੇ ਕਾਰਨ ਚੱਕ ਇਸ ਸਮੇਂ ਮਰਦਾਂ ਦੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਹੈ, ਇੱਛਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਮਰ ਗਿਆ ਹੋਵੇ. ਉਸ ਨੂੰ ਉਲਟੀਆਂ ਹੋ ਰਹੀਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਦਸਤ ਇੰਨਾ ਬੁਰਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦਾ!
ਇੱਕ ਘੰਟੇ ਬਾਅਦ ਇੱਕ ਪੀਲਾ ਅਤੇ ਹਿੱਲ ਗਿਆ ਚੱਕ ਬੇਕਮੈਨ ਆਦਮੀਆਂ ਦੇ ਕਮਰੇ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲਿਆ ਅਤੇ ਸਾਹਮਣੇ ਵੱਲ ਚਲਾ ਗਿਆ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਗਾਰਡਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਨੇ ਸਹਾਇਤਾ ਦਿੱਤੀ। ਜਿਮ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ, "ਕੀ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਕੁਝ ਹੈ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਕਹਿਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ?"
ਚੱਕ ਨੇ ਕਮਜ਼ੋਰ ਨਜ਼ਰ ਨਾਲ ਵੇਖਿਆ ਅਤੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ, "ਜਿਮ, ਮੈਂ ਜੋ ਕਿਹਾ ਉਸ ਲਈ ਮੈਂ ਮੁਆਫੀ ਮੰਗਦਾ ਹਾਂ. ਕਿਰਪਾ ਕਰਕੇ ਮੈਨੂੰ ਮਾਫ਼ ਕਰ ਦਿਓ।
ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਚੱਕ ਵੱਲ ਵੇਖਿਆ, ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਆਪਣੇ ਦਿਲਾਂ ਵਿਚ ਸਹੁੰ ਖਾਧੀ ਕਿ ਅਸੀਂ ਕਦੇ ਵੀ ਜਿਮ ਦੇ ਕਿਸੇ ਵੀ "ਚਮਤਕਾਰ" 'ਤੇ ਸਵਾਲ ਨਹੀਂ ਕਰਾਂਗੇ, ਘੱਟੋ ਘੱਟ ਉੱਚੀ ਆਵਾਜ਼ ਵਿਚ ਨਹੀਂ. ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ, ਸਾਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗਿਆ ਕਿ ਜਿਮ ਨੇ ਕੇਕ ਦੇ ਇੱਕ ਟੁਕੜੇ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਹਲਕਾ ਜ਼ਹਿਰ ਪਾਇਆ ਸੀ ਅਤੇ ਚੱਕ ਨੂੰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ.
ਹੁਣ, ਇਸ "ਚਮਤਕਾਰ" ਨੂੰ ਕਰਨ ਲਈ ਜੋਨਸ ਨੂੰ ਈਵਾ ਦੇ ਸਹਿਯੋਗ 'ਤੇ ਭਰੋਸਾ ਕਰਨਾ ਪਿਆ. ਇਹ ਔਰਤ ਜਾਣਬੁੱਝ ਕੇ ਇਸ ਘੁਟਾਲੇ ਵਿੱਚ ਹਿੱਸਾ ਕਿਉਂ ਲਵੇਗੀ? ਕਲਟਿਸਟ ਸਵੈ-ਧੋਖੇ ਵਿੱਚ ਭਾਗੀਦਾਰ ਬਣਨ ਲਈ ਤਿਆਰ ਹਨ।
ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਚਮਤਕਾਰ ਮੁਹੰਮਦ ਨੂੰ ਵੀ ਦਿੱਤੇ ਗਏ ਹਨ। ਇੱਕ ਹਦੀਸ ਵਿੱਚ, ਇੱਕ ਮੁਸਲਮਾਨ ਦਾਅਵਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਚਮਤਕਾਰ ਦੇਖਿਆ ਹੈ। "ਮੈਂ ਅੱਲ੍ਹਾ ਦੇ ਰਸੂਲ ਨੂੰ ਉਦੋਂ ਦੇਖਿਆ ਜਦੋਂ ਅੱਸਰ (ਸ਼ਾਮ) ਦੀ ਨਮਾਜ਼ ਹੋਣ ਵਾਲੀ ਸੀ ਅਤੇ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਅਬਰੂ ਕਰਨ ਲਈ ਪਾਣੀ ਦੀ ਭਾਲ ਕੀਤੀ ਪਰ ਉਹ ਨਹੀਂ ਮਿਲੇ। ਬਾਅਦ ਵਿਚ (ਪਾਣੀ ਨਾਲ ਭਰਿਆ ਭਾਂਡਾ) ਅੱਲ੍ਹਾ ਦੇ ਰਸੂਲ ਕੋਲ ਲਿਆਂਦਾ ਗਿਆ।
ਉਸ ਨੇ ਆਪਣਾ ਹੱਥ ਉਸ ਭਾਂਡੇ ਵਿੱਚ ਪਾ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਉਸ ਵਿੱਚੋਂ ਅਜ਼ੂ ਕਰਨ ਦਾ ਹੁਕਮ ਦਿੱਤਾ। ਮੈਂ ਉਸ ਦੀਆਂ ਉਂਗਲਾਂ ਹੇਠੋਂ ਪਾਣੀ ਵਗਦਾ ਵੇਖਿਆ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਉਨ੍ਹਾਂ ਸਾਰਿਆਂ ਨੇ ਅਬਰੂ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ (ਇਹ ਪੈਗੰਬਰ ਦੇ ਚਮਤਕਾਰਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਸੀ)। ਇੱਕ ਹੋਰ ਹਦੀਸ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਮੁਹੰਮਦ ਨੇ ਰੋਟੀ ਨੂੰ ਗੁਣਾ ਵਧਾ ਦਿੱਤਾ। ਹੋਰ ਥਾਵਾਂ 'ਤੇ ਅਸੀਂ ਪੜ੍ਹਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਕੁਦਾਲੀ ਨਾਲ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ਾਲ ਠੋਸ ਪੱਥਰ ਨੂੰ ਮਾਰਿਆ ਅਤੇ ਪੱਥਰ ਰੇਤ ਵਰਗਾ ਹੋ ਗਿਆ। ਜਾਂ, ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਭੋਜਨ ਦਿੱਤਾ ਜੋ ਚਾਰ ਜਾਂ ਪੰਜ ਲਈ ਕਾਫ਼ੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਅਤੇ ਇਸ ਨਾਲ ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਫੌਜ ਨੂੰ ਭੋਜਨ ਦਿੱਤਾ।
ਮੁਹੰਮਦ ਦੇ ਸੈਂਕੜੇ ਚਮਤਕਾਰ ਹਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿਚੋਂ ਕੁਝ ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਖੁਦ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਇੱਥੇ ਚਮਤਕਾਰ ਹਨ ਜੋ ਉਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਕਿਸੇ ਨੇ ਨਹੀਂ ਵੇਖੇ। ਅਜਿਹਾ ਹੀ ਇੱਕ ਚਮਤਕਾਰ ਉਸਦਾ ਦਾਅਵਾ ਹੈ ਕਿ ਉਸਨੇ ਜਿਨਾਂ ਦੇ ਕਸਬੇ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਰਾਤ ਬਿਤਾਈ ਸੀ। ਇਕ ਹੋਰ ਥਾਂ 'ਤੇ ਉਸ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਮਦੀਨਾ ਵਿਚ ਜਿਨਾਂ ਦੇ ਇਕ ਸਮੂਹ ਨੇ ਇਸਲਾਮ ਕਬੂਲ ਕਰ ਲਿਆ ਸੀ। ਇਕ ਕਹਾਣੀ ਵਿਚ ਜਿਸ ਦਾ ਮੈਂ ਅਧਿਆਇ ਦੋ ਵਿਚ ਹਵਾਲਾ ਦਿੱਤਾ ਹੈ, ਉਹ ਦਾਅਵਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਸ ਨੇ ਸ਼ੈਤਾਨ ਨਾਲ ਸੰਘਰਸ਼ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਅਧੀਨ ਕਰ ਲਿਆ। ਮਿਰਾਜ ਦੀ ਉਸ ਦੀ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਕਹਾਣੀ ਕੁਰਾਨ ਵਿਚ ਦਰਜ ਹੈ।
ਇਹ ਕਹਾਣੀਆਂ ਜਾਂ ਤਾਂ ਭੁਲੇਖੇ ਸਨ ਜਾਂ ਭੋਲੇ-ਭਾਲੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰਨ ਲਈ ਮਨਘੜਤ ਸਨ। ਇਬਨ ਸਾਦ ਨੇ ਇਕ ਵਿਸ਼ਵਾਸੀ ਅਬੂ ਰਫੀ ਦੁਆਰਾ ਸੁਣਾਈ ਗਈ ਇਕ ਕਹਾਣੀ ਦਾ ਹਵਾਲਾ ਦਿੱਤਾ, ਜਿਸ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਇਕ ਦਿਨ ਮੁਹੰਮਦ ਉਸ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਆਇਆ ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਰਾਤ ਦੇ ਖਾਣੇ ਲਈ ਇਕ ਮੇਮਨੇ ਨੂੰ ਮਾਰ ਦਿੱਤਾ। ਮੁਹੰਮਦ ਨੂੰ ਮੋਢਾ ਪਸੰਦ ਸੀ ਇਸ ਲਈ ਉਸਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਮੋਢੇ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕੀਤੀ। ਫਿਰ ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਹੋਰ ਮੰਗਿਆ ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਕੰਮ ਪੂਰਾ ਕੀਤਾ, ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਹੋਰ ਮੰਗਿਆ। (ਉਸ ਨੂੰ ਕਿੰਨੀ ਭੁੱਖ ਲੱਗੀ ਸੀ?] ਅਬੂ ਰਫੀ ਨੇ ਕਿਹਾ, "ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦੋਵੇਂ ਮੋਢੇ ਦਿੱਤੇ ਹਨ। ਮੇਮਨੇ ਦੇ ਕਿੰਨੇ ਮੋਢੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ?" ਜਿਸ 'ਤੇ ਮੁਹੰਮਦ ਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ, "ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਇਹ ਨਾ ਕਿਹਾ ਹੁੰਦਾ, ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਮੈਨੂੰ ਓਨੇ ਮੋਢੇ ਦੇ ਸਕਦੇ ਜਿੰਨੇ ਮੈਂ ਮੰਗੇ ਸਨ।
ਇਨ੍ਹਾਂ ਦਾਅਵਿਆਂ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਜਦੋਂ ਸ਼ੱਕੀਆਂ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਚੁਣੌਤੀ ਦਿੱਤੀ, ਤਾਂ ਸਵੈ-ਮਸੀਹੀ ਨਬੀ ਨੇ ਵਾਰ-ਵਾਰ ਚਮਤਕਾਰ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਹੋਣ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕੀਤਾ। ਉਸਨੇ ਮੰਨਿਆ ਕਿ ਹਾਲਾਂਕਿ ਉਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੋਰ ਨਬੀਆਂ ਨੂੰ ਚਮਤਕਾਰ ਕਰਨ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸੀ, ਪਰ ਉਸਦਾ ਇੱਕੋ ਇੱਕ ਚਮਤਕਾਰ ਕੁਰਾਨ ਸੀ। "ਪੈਗੰਬਰ ਨੇ ਕਿਹਾ, ਨਬੀਆਂ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਨਬੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਪਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਚਮਤਕਾਰ ਦਿੱਤੇ ਗਏ ਸਨ ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਸੁਰੱਖਿਆ ਮਿਲੀ ਸੀ ਜਾਂ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਸੀ, ਪਰ ਜੋ ਮੈਨੂੰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਉਹ ਬ੍ਰਹਮ ਪ੍ਰੇਰਣਾ ਸੀ ਜੋ ਅੱਲ੍ਹਾ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਪ੍ਰਗਟ ਕੀਤੀ।
ਤਾਂ ਫਿਰ, ਵਿਸ਼ਵਾਸੀ ਆਪਣੇ ਨਬੀ ਨੂੰ ਚਮਤਕਾਰਾਂ ਦਾ ਸਿਹਰਾ ਦੇਣ ਦੀ ਜ਼ਿੱਦ ਕਿਉਂ ਕਰਨਗੇ? ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਲੋਕ ਕਿਸੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਦੀ ਸੱਚਾਈ ਬਾਰੇ ਯਕੀਨ ਕਰ ਲੈਂਦੇ ਹਨ, ਤਾਂ ਉਹ ਝੂਠ ਸਮੇਤ ਹਰ ਚੀਜ਼ ਨੂੰ ਜਾਇਜ਼ ਠਹਿਰਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਮਜ਼ਬੂਤ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਵਾਲੇ ਲੋਕ ਆਪਣੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਦਾ ਸਮਰਥਨ ਕਰਨ ਲਈ ਸਵੈ-ਇੱਛਾ ਨਾਲ ਝੂਠ ਬੋਲਦੇ ਹਨ, ਧੋਖਾਧੜੀ ਵਿੱਚ ਹਿੱਸਾ ਲੈਂਦੇ ਹਨ, ਦੁਰਵਿਵਹਾਰ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਵੀ ਮਾਰ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਲਈ "ਕਾਰਨ" ਇੰਨਾ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਹਰ ਦੂਜੇ ਵਿਚਾਰ ਨੂੰ ਛੂਹ ਦਿੰਦਾ ਹੈ. ਜਦੋਂ ਲੋਕ ਕਿਸੇ ਕਾਰਨ ਦੀ ਸੱਚਾਈ ਬਾਰੇ ਇੰਨੇ ਯਕੀਨ ਕਰ ਲੈਂਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਹ ਇਸ ਲਈ ਮਰਨ ਲਈ ਤਿਆਰ ਹਨ, ਤਾਂ ਇਸ ਲਈ ਝੂਠ ਬੋਲਣਾ ਇਕ ਤਾਲਮੇਲ ਹੈ. ਅੰਤ ਸਾਧਨਾਂ ਨੂੰ ਜਾਇਜ਼ ਠਹਿਰਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਫਰਾਂਸੀਸੀ ਦਾਰਸ਼ਨਿਕ ਅਤੇ ਗਣਿਤ ਸ਼ਾਸਤਰੀ ਪਾਸਕਲ ਨੇ ਲਿਖਿਆ, "ਆਦਮੀ ਕਦੇ ਵੀ ਬੁਰਾਈ ਨੂੰ ਇੰਨੀ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਅਤੇ ਖੁਸ਼ੀ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਹ ਧਾਰਮਿਕ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨਾਲ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਇਤਿਹਾਸ ਪਾਸਕਲ ਦੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦੀ ਸੱਚਾਈ ਦਾ ਗਵਾਹ ਹੈ। ਧਰਮ ਦੇ ਨਾਂ 'ਤੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਅਪਰਾਧ ਕੀਤੇ ਗਏ ਹਨ। ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਅੰਨ੍ਹਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਪੂਰਨ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਬਿਲਕੁਲ ਅੰਨ੍ਹਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਇਸਲਾਮ ਵਿਚ ਇਮਾਮ ਗਜ਼ਲੀ ਦਾ ਅਧਿਕਾਰ ਨਿਰਵਿਵਾਦ ਹੈ। ਉਸ ਨੇ ਕਿਹਾ: "ਜਦੋਂ ਝੂਠ ਬੋਲ ਕੇ ਅਜਿਹਾ ਟੀਚਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨਾ ਸੰਭਵ ਹੈ ਪਰ ਸੱਚ ਬੋਲ ਕੇ ਨਹੀਂ, ਤਾਂ ਝੂਠ ਬੋਲਣ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਹੈ ਜੇ ਟੀਚੇ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਹੈ"।
ਕਾਸਿਨਡੋਰਫ ਨੇ ਲਿਖਿਆ, "ਜਿਮ ਜੋਨਸ ਨੇ ਹੁਨਰ ਨਾਲ ਉਸ ਪ੍ਰਭਾਵ ਨੂੰ ਬਦਲਿਆ ਜੋ ਉਸਦਾ ਚਰਚ ਨਵੇਂ ਆਉਣ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਦੇਵੇਗਾ। ਉਸਨੇ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਇਸਦੇ ਜਨਤਕ ਅਕਸ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧਨ ਕੀਤਾ। ਉਸਨੇ ਸੈਂਕੜੇ ਮੈਂਬਰਾਂ ਦੇ ਪੱਤਰ ਲਿਖਣ ਅਤੇ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਦਬਦਬੇ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਪੀਪਲਜ਼ ਟੈਂਪਲ ਦਾ ਸਮਰਥਨ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਸਿਆਸਤਦਾਨਾਂ ਅਤੇ ਪ੍ਰੈਸ ਦੀ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਕਰਨ ਅਤੇ ਪ੍ਰਭਾਵਤ ਕਰਨ ਲਈ ਕੀਤੀ, ਨਾਲ ਹੀ ਇਸਦੇ ਵਿਰੋਧੀਆਂ ਦੀ ਆਲੋਚਨਾ ਕਰਨ ਅਤੇ ਡਰਾਉਣ ਲਈ ਵੀ।
ਜੇ ਕੋਈ ਅਖਬਾਰ ਕੁਝ ਅਜਿਹਾ ਲਿਖਦਾ ਹੈ ਜੋ ਮੁਸਲਮਾਨਾਂ ਨੂੰ ਇਤਰਾਜ਼ਯੋਗ ਲੱਗਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਲੋਕ ਆਪਣੀ ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਕਰਨ ਲਈ ਸੰਪਾਦਕ ਦੇ ਦਫਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਆ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਉਦੋਂ ਤੱਕ ਆਪਣੀ ਪਰੇਸ਼ਾਨੀ ਜਾਰੀ ਰੱਖਣਗੇ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਜਨਤਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਮੁਆਫੀ ਨਹੀਂ ਮੰਗੀ ਜਾਂਦੀ ਅਤੇ ਐਡੀਸ਼ਨ ਵਾਪਸ ਨਹੀਂ ਲਿਆ ਜਾਂਦਾ। ਅਸੀਂ ਦੰਗਿਆਂ ਅਤੇ ਬੇਕਸੂਰ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਕਤਲਾਂ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਭੁੱਲ ਸਕਦੇ ਹਾਂ ਜਦੋਂ ਡੈਨਮਾਰਕ ਦੇ ਅਖਬਾਰ ਜੈਲੈਂਡਸ-ਪੋਸਟੇਨ ਨੇ ਮੁਹੰਮਦ ਦੇ ਕੁਝ ਕਾਰਟੂਨ ਛਾਪੇ ਸਨ, ਜਾਂ ਜਦੋਂ ਪੋਪ ਬੇਨੇਡਿਕਟ 16ਵੇਂ ਨੇ ਬਾਈਜ਼ੈਨਟਾਈਨ ਸਮਰਾਟ ਦੇ ਹਵਾਲੇ ਨਾਲ ਕਿਹਾ ਸੀ, "ਮੈਨੂੰ ਦਿਖਾਓ ਕਿ ਮੁਹੰਮਦ ਕੀ ਲੈ ਕੇ ਆਇਆ ਸੀ ਜੋ ਨਵਾਂ ਸੀ?"
Claim to Secret Knowledge
Cult leaders try to impress their followers by performing miracles and claiming to have the knowledge of the unknown. Jim Jones performed many miracles. Among them was his ability to reveal something about the new members or the guests that no one except them knew. To perform this “miracle” he would send one of his confidants beforehand to search the belongings of the guest, go through his private letters or eavesdrop on their conversations and inform him of their findings. Then he would surprise them with his “secret knowledge” about them.
For his secret knowledge, Muhammad sent spies everywhere and when tipped off, he would claim “Gabriel informed me…”
In Chapter Two, I discussed the scandal of Muhammad’s sexual affair with Mariyah, Hafsa’s reaction to it, and Muhammad’s oath to prohibit that slave girl to himself, which he later broke, because Allah rebuked him for prohibiting something that he liked just to appease his wives. Relevant to our discussion is the verse that followed that incident. This verse talks about Muhammad ordering Hafsa not to reveal the secret of his sexual affair with Mariyah to anyone. Unable to keep her mouth shut, Hafsa, divulged the secret to Aisha. Muhammad became outraged. It does not take a lot of intelligence to know that if the secret was out, Hafsa must have spoken. However, Muhammad claimed that it was Allah who informed him that Hafsa had disobeyed him. “And when the prophet secretly communicated a piece of information to one of his wives-- but when she informed (others) of it, and Allah made him to know it, he made known part of it and avoided part; so when he informed her of it, she said: Who informed you of this? He said: The Knowing, the one Aware, informed me.” (Q.66:3)
The maker of the Universe first takes the role of a pimp to procure sex for his prophet with the woman he lusts for. Then he gossips and informs him about what his wives said behind his back. There is no point in discussing the silliness of this story. The point is that Muhammad claimed to have received information from Allah when the fact that Hafsa had divulged his secret was quite obvious.
Performing Miracles
What is surprising is that cultists often become willing collaborators of the leader’s scams.
Jeanne Mills, wrote about Jim Jones’s miracle of multiplying the food:
There were more people than usual at the Sunday service, and for some reason the church members hadn’t brought enough food to feed everyone. It became apparent that the last fifty people in line weren’t going to get any meat. Jim announced, ‘Even though there isn’t enough food to feed this multitude, I am blessing the food that we have and multiplying it just as Jesus did in Biblical times.’
Sure enough, a few minutes after he made this startling announcement, Eva Pugh came out of the kitchen beaming, carrying two platters filled with fried chicken. A big cheer came from the people assembled in the room, especially from the people who were at the end of the line.
The “blessed chicken” was extraordinarily delicious, and several of the people mentioned that Jim had produced the best-tasting chicken they had ever eaten.
One of the men, Chuck Beikman, jokingly mentioned to a few people standing near him that he had seen Eva drive up a few moments earlier with buckets from the Kentucky Fried Chicken stand. He smiled as he said, “The person that blessed this chicken was Colonel Sanders.”
During the evening meeting Jim mentioned the fact that Chuck had made fun of his gift. “He lied to some of the members here, telling them that the chicken had come from a local shop,” Jim stormed. “But the Spirit of Justice has prevailed. Because of his lie Chuck is in the men’s room right now, wishing that he was dead. He is vomiting and has diarrhea so bad he can’t talk!”
An hour later a pale and shaken Chuck Beikman walked out of the men’s room and up to the front, being supported by one of the guards. Jim asked him, “Do you have anything you’d like to say?”
Chuck looked up weakly and answered, “Jim, I apologize for what I said. Please forgive me.”
As we looked at Chuck, we vowed in our hearts that we would never question any of Jims “miracles,” at least not out loud. Years later, we learned that Jim had put a mild poison in a piece of cake and given it to Chuck. 371
Now, to perform this “miracle” Jones had to rely on the collaboration of Eva. Why would this woman, knowingly participate in that scam? Cultists are willing participants in self-deception.
There are similar miracles attributed to Muhammad. In one hadith, a Muslim claims to have witnessed a miracle. “I saw Allah's Apostle when the 'Asr (evening) prayer was due and the people searched for water to perform ablution but they could not find it. Later on (a pot full of) water for ablution was brought to Allah's Apostle.
He put his hand in that pot and ordered the people to perform ablution from it. I saw the water springing out from underneath his fingers till all of them performed the ablution (it was one of the miracles of the Prophet).372 Another hadith says Muhammad multiplied the bread.373 Elsewhere we read he struck a huge solid rock with his spade and the rock became like sand.374 Or, he blessed a meal that was barely enough for four or five and with it he fed an army.375
There are hundreds of miracles attributed to Muhammad. Some of them were claimed by himself. There are miracles that no one but he saw. One such miracle is his claim to have spent a night in the town of the jinns. In another place he said that a group of jinns in Medina had embraced Islam.376 In an story that I quoted in Chapter Two, he claim that he struggled with Satan and subdued him. His famous story of Mi’raj is recorded in the Quran.
These stories were either hallucinations or concocted to impress the gullible. Ibn Sa’d quotes a story narrated by Abu Rafi, one of the believers, who said that one day Muhammad visited him and he killed a lamb for dinner. Muhammad liked shoulder so he served him a shoulder. Then he asked for another and when he finished, he asked for another. [How much appetite he had?] Abu Rafi said, “I gave you both shoulders; how many shoulders does a lamb have?” to which Muhammad responded, “Had you not said this, you could give me as many shoulders as I had asked.”377
Despite these claims, when challenged by the sceptics, the self-anointed prophet repeatedly denied being able to perform miracles. He admitted that although other prophets before him were given the power to perform miracles, his only miracle was the Quran. “The Prophet said, There was no prophet among the prophets but was given miracles because of which people had security or had belief, but what I was given was the Divine Inspiration which Allah revealed to me.” 378
So, why would the believers insist to attribute miracles to their prophet? Once people become convinced of the truth of a faith, they justify everything including lies. People with strong faith willingly lie, participate in fraud, abuse and even kill others, to support their belief. The “cause” to them is so important that it overshadows every other consideration. When people become so convinced of the truth of a cause that they are willing to die for it, then to lie for it is a synch. The end justifies the means. Pascal, the French philosopher and mathematician wrote, “Men never do evil so completely and cheerfully, as when they do it from religious conviction.” History is witness to the truth of Pascal’s words. A lot of crimes have been perpetrated in the name of religion. Faith blinds and absolute faith blinds absolutely.
Imam Ghazzali's379 authority in Islam is indisputable. He said: “When it is possible to achieve such an aim by lying but not by telling the truth, it is permissible to lie if attaining the goal is permissible”.380
Kasindorf wrote, “Jim Jones skillfully manipulated the impression his church would convey to newcomers. He carefully managed its public image. He used the letter-writing and political clout of hundreds of members to praise and impress the politicians and press that supported the People’s Temple, as well as to criticize and intimidate its opponents.”381
If any newspaper writes something that Muslims find objectionable, thousands of them flood the offices of the editor to voice their complaint. They will continue with their harassment until an apology is issued publicly and the edition is withdrawn. How can we forget the riots and killing of innocent people when the Danish newspaper, Jyllands-Posten, published a few cartoons of Muhammad, or when Pope Benedict XVI quoted a Byzantine emperor who said, “Show me just what Mohammed brought that was new?”382
