ਹੱਤਿਆ
ਅੱਜ ਤਕ, ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਮੁਸਲਮਾਨ ਮੰਨਦੇ ਹਨ ਕਿ ਇਸਲਾਮ ਦੇ ਆਲੋਚਕਾਂ ਨਾਲ ਨਜਿੱਠਣ ਦਾ ਇਕੋ ਇਕ ਤਰੀਕਾ
ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਮਾਰਨਾ ਹੈ। 1989 ਵਿੱਚ, ਖੋਮੇਨੀ ਨੇ ਲੇਖਕ ਸਲਮਾਨ ਰਸ਼ਦੀ ਦੀ ਹੱਤਿਆ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਕ
ਫਤਵਾ (ਧਾਰਮਿਕ ਫ਼ਰਮਾਨ) ਜਾਰੀ ਕੀਤਾ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਕਿਤਾਬ ਲਿਖੀ ਸੀ, ਜਿਸਦਾ ਸਿਰਲੇਖ
ਸ਼ੈਤਾਨਿਕ ਵਰਸੇਜ਼ ਸੀ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਦੇ ਸਨ ਕਿ ਇਸਲਾਮ ਦਾ ਅਪਮਾਨ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।
ਹਾਲਾਂਕਿ ਕੁਝ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਖੋਮੇਨੀ ਦੇ ਉਸਦੇ ਫਤਵੇ ਦੀ ਨਿਖੇਧੀ ਕੀਤੀ, ਹੈਰਾਨੀਜਨਕ ਤੌਰ ਤੇ, ਬਹੁਤ
ਸਾਰੇ ਪੱਛਮੀ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਰਸ਼ਦੀ ਨੂੰ ਮੁਸਲਮਾਨਾਂ ਦੀ ਸੰਵੇਦਨਸ਼ੀਲਤਾ ਪ੍ਰਤੀ "ਸੰਵੇਦਨਹੀਣ" ਹੋਣ ਦਾ
ਦੋਸ਼ ਲਗਾਇਆ।
ਫਰਵਰੀ, 2006 ਨੂੰ ਈਰਾਨ ਦੀ ਸਰਕਾਰੀ ਸਮਾਚਾਰ ਏਜੰਸੀ ਨੇ ਰਿਪੋਰਟ ਦਿੱਤੀ ਕਿ ਇਹ ਫਤਵਾ ਸਥਾਈ ਤੌਰ
'ਤੇ ਲਾਗੂ ਰਹੇਗਾ। ਆਪਣੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਤੋਂ ਹੀ, ਈਰਾਨ ਦੀ ਇਸਲਾਮੀ ਹਕੂਮਤ ਨੇ ਆਪਣੇ ਵਿਰੋਧੀਆਂ ਦੀ
ਯੋਜਨਾਬੱਧ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਹੱਤਿਆ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਹੈ, ਭਾਵੇਂ ਉਹ ਈਰਾਨ ਵਿੱਚ ਹੋਣ ਜਾਂ ਜਲਾਵਤਨੀ ਵਿੱਚ।
ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸੈਂਕੜੇ ਮਤਭੇਦ ਮਾਰੇ ਗਏ ਹਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਡਾ: ਸ਼ਾਪੂਰ ਬਖਤਿਆਰ, ਇੱਕ ਸੱਚਾ
ਲੋਕਤੰਤਰਵਾਦੀ ਅਤੇ ਸ਼ਾਹ ਦੁਆਰਾ ਨਿਯੁਕਤ ਆਖ਼ਰੀ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ।
ਜੋ ਬਹੁਤੇ ਲੋਕ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦੇ ਉਹ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਹੱਤਿਆ ਮੁਹੰਮਦ ਦਾ ਉਸਦੇ ਵਿਰੋਧੀਆਂ ਨਾਲ ਨਜਿੱਠਣ ਦਾ
ਤਰੀਕਾ ਸੀ। ਮੁਹੰਮਦ ਬੋਇਰੀ ਵਰਗੇ ਮੁਸਲਿਮ ਅੱਤਵਾਦੀ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਡੱਚ ਫਿਲਮ ਨਿਰਮਾਤਾ ਥਿਓ ਵੈਨ
ਗੌਗ ਦੀ ਹੱਤਿਆ ਕੀਤੀ ਸੀ, ਸਿਰਫ ਆਪਣੇ ਨਬੀ ਦੀ ਮਿਸਾਲ 'ਤੇ ਚੱਲ ਰਹੇ ਹਨ।
ਮਦੀਨਾ ਪਹੁੰਚਣ ਦੇ ਕੁਝ ਮਹੀਨਿਆਂ ਬਾਅਦ, ਮੁਹੰਮਦ ਨੇ ਇੱਕ ਸ਼ਤਾਬਦੀ
ਆਦਮੀ ਦੀ ਹੱਤਿਆ ਦਾ ਆਦੇਸ਼ ਦਿੱਤਾ ਜਿਸਨੇ ਉਸਦੀ ਆਲੋਚਨਾ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਅਬੂ ਅਫਾਕ, ਜਿਸਦੀ ਉਮਰ 120
ਸਾਲ ਦੱਸੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ, ਨੇ ਇੱਕ ਕਵਿਤਾ ਲਿਖੀ ਸੀ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਵਿਰਲਾਪ ਕੀਤਾ ਸੀ ਕਿ ਲੋਕ
ਮੁਹੰਮਦ ਦੇ ਪੈਰੋਕਾਰ ਬਣ ਗਏ ਹਨ ਅਤੇ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਹੋ ਗਏ ਹਨ। ਉਸਨੇ ਲਿਖਿਆ ਕਿ ਮੁਹੰਮਦ
ਇੱਕ ਪਾਗਲ ਆਦਮੀ ਸੀ ਜਿਸਦੇ ਮਨਮਾਨੇ ਨਿਯਮ ਸਨ ਕਿ ਕੀ ਮਨਾਹੀ ਹੈ ਅਤੇ ਕੀ ਆਗਿਆ ਹੈ, ਅਤੇ ਜਿਸਨੇ
ਉਸਦੇ ਪੈਰੋਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਬੁੱਧੀ ਸੌਂਪ ਦਿੱਤੀ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਪੁਰਾਣੇ ਦੋਸਤਾਂ ਅਤੇ ਸਹਿਯੋਗੀ
ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ ਦੁਸ਼ਮਣੀ ਪੈਦਾ ਕੀਤੀ। ਇਬਨ ਸਾਦ ਇਸ ਕਹਾਣੀ ਦੀ ਰਿਪੋਰਟ ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਹੈ:
ਫਿਰ ਸਲੀਮ ਇਬਨ ਉਮੈਰ ਅਲ-ਅਮਰੀ ਦੇ "ਯਹੂਦੀ, ਅਬੂ ਅਫਾਕ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ" ਸਰਿਆਹ "[ਛਾਪਾ] ਹਿਜਰਾ ਤੋਂ
ਵੀਹਵੇਂ ਮਹੀਨੇ ਦੇ ਅਰੰਭ ਵਿੱਚ [ਸ਼ਨੀਵਾਰ ਦੇ ਮਹੀਨੇ ਵਿੱਚ] ਹਿਜਰਾ [ਮੱਕਾ ਤੋਂ ਮਦੀਨਾ ਵਿੱਚ ਈ:
622 ਵਿੱਚ ਇਮੀਗ੍ਰੇਸ਼ਨ] ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਹੋਇਆ। , ਅੱਲ੍ਹਾ ਦੇ ਰਸੂਲ ਦੇ। ਅਬੂ ਅਫਾਕ, ਬਾਨੋ ਅਮਰ ਇਬਨ
ਅਵਫ ਤੋਂ ਸੀ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਬੁੱਢਾ ਆਦਮੀ ਸੀ ਜਿਸਨੇ ਇੱਕ ਸੌ ਵੀਹ ਸਾਲਾਂ ਦੀ ਉਮਰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰ ਲਈ ਸੀ।
ਉਹ ਇੱਕ ਯਹੂਦੀ ਸੀ, ਅਤੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਅੱਲ੍ਹਾ ਦੇ ਰਸੂਲ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਭੜਕਾਉਂਦਾ ਸੀ, ਅਤੇ [ਮੁਹੰਮਦ
ਬਾਰੇ] ਆਇਤਾਂ (ਵਿਅੰਗਾਤਮਕ) ਰਚਨਾ ਕਰਦਾ ਸੀ।
ਸਲੀਮ ਇਬਨ ਉਮੈਰ ਜੋ ਕਿ ਮਹਾਨ ਰੋਣ ਵਾਲਿਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਸੀ ਅਤੇ ਜਿਸਨੇ ਬਦਰ ਵਿੱਚ ਹਿੱਸਾ ਲਿਆ
ਸੀ, ਨੇ ਕਿਹਾ, 'ਮੈਂ ਸਹੁੰ ਖਾਂਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਮੈਂ ਜਾਂ ਤਾਂ ਅਬੂ ਅਫਾਕ ਨੂੰ ਮਾਰ ਦਿਆਂਗਾ ਜਾਂ ਉਸਦੇ
ਅੱਗੇ ਮਰ ਜਾਵਾਂਗਾ।' ਉਹ ਇੱਕ ਗਰਮ ਰਾਤ ਆਉਣ ਤੱਕ ਮੌਕੇ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰਦਾ ਰਿਹਾ, ਅਤੇ ਅਬੂ ਅਫਾਕ
ਇੱਕ ਖੁੱਲੀ ਜਗ੍ਹਾ ਤੇ ਸੌਂ ਗਿਆ। ਸਲੀਮ ਇਬਨ ਉਮੈਰ ਇਸ ਨੂੰ ਜਾਣਦਾ ਸੀ, ਇਸ ਲਈ ਉਸਨੇ ਤਲਵਾਰ ਉਸ
ਦੇ ਜਿਗਰ ਉੱਤੇ ਰੱਖੀ ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ ਉਦੋਂ ਤੱਕ ਦਬਾ ਦਿੱਤਾ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਇਹ ਉਸਦੇ ਬਿਸਤਰੇ ਤੇ ਨਹੀਂ
ਪਹੁੰਚ ਗਈ। ਅੱਲ੍ਹਾ ਦੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਨੇ ਚੀਕਿਆ ਅਤੇ ਲੋਕ, ਜੋ ਉਸਦੇ ਚੇਲੇ ਸਨ, ਉਸ ਵੱਲ ਭੱਜੇ, ਉਸਨੂੰ
ਉਸਦੇ ਘਰ ਲੈ ਗਏ ਅਤੇ ਉਸਦਾ ਸੰਸਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।
ਇਸ ਬਜ਼ੁਰਗ ਆਦਮੀ ਨੇ ਸਿਰਫ "ਅਪਰਾਧ" ਕੀਤਾ ਸੀ ਜੋ ਮੁਹੰਮਦ ਦੀ ਆਲੋਚਨਾਤਮਕ ਵਿਅੰਗ ਦੀਆਂ ਆਇਤਾਂ
ਲਿਖਣਾ ਸੀ।
ਜਦੋਂ ਪੰਜ ਛੋਟੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦੀ ਇੱਕ ਯਹੂਦੀ ਮਾਂ ਅਸਮਾ ਬਿੰਟ ਮਾਰਵਾਨ ਨੇ ਇਹ ਸੁਣਿਆ, ਉਹ ਇੰਨੀ
ਗੁੱਸੇ ਵਿੱਚ ਆਈ ਕਿ ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਕਵਿਤਾ ਮਦੀਨਾ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਅਜਨਬੀ ਨੂੰ ਵੰਡਣ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ
ਨੂੰ ਇੱਕ ਸਤਿਕਾਰਯੋਗ ਬਜ਼ੁਰਗ ਦੀ ਹੱਤਿਆ ਕਰਨ ਲਈ ਸਰਾਪ ਦੇਣ ਲਈ ਕਵਿਤਾ ਲਿਖੀ। ਦੁਬਾਰਾ ਫਿਰ,
ਮੁਹੰਮਦ ਆਪਣੀ ਮੰਜ਼ਿਲ 'ਤੇ ਗਿਆ ਅਤੇ ਦੁਹਾਈ ਦਿੱਤੀ: "' ਮਾਰਵਾਨ ਦੀ ਧੀ ਤੋਂ ਮੈਨੂੰ ਕੌਣ
ਛੁਡਾਏਗਾ? '' ਉਮੈਰ ਬਿਨ-ਅਦਯ ਅਲ-ਖਾਤਮੀ, ਜੋ ਉਸ ਦੇ ਨਾਲ ਸੀ, ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਸੁਣਿਆ, ਅਤੇ ਉਸੇ ਰਾਤ
ਉਹ ਉਸ ਦੇ ਘਰ ਗਿਆ ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਮਾਰ ਦਿੱਤਾ। ਸਵੇਰੇ ਉਹ ਰਸੂਲ ਕੋਲ ਆਇਆ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਕਿ
ਉਸਨੇ ਕੀ ਕੀਤਾ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸਨੇ [ਮੁਹੰਮਦ] ਕਿਹਾ, 'ਤੁਸੀਂ ਅੱਲ੍ਹਾ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਰਸੂਲ ਦੀ ਸਹਾਇਤਾ
ਕੀਤੀ ਹੈ, ਹੇ ਉਮੈਰ!' ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਪੁੱਛਿਆ ਕਿ ਕੀ ਉਸਨੂੰ ਕੋਈ ਮਾੜੇ ਨਤੀਜੇ ਭੁਗਤਣੇ ਪੈਣਗੇ, ਤਾਂ
ਰਸੂਲ ਨੇ ਕਿਹਾ, 'ਦੋ ਬੱਕਰੀਆਂ ਉਸ ਬਾਰੇ ਆਪਣਾ ਸਿਰ ਨਹੀਂ ਝੁਕਾਉਣਗੀਆਂ।'
ਅਸਮਾ ਦੀ ਹੱਤਿਆ ਲਈ ਮੁਹੰਮਦ ਦੀ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਕਾਤਲ ਆਪਣੇ ਬੱਚਿਆਂ ਕੋਲ
ਗਿਆ, ਕਤਲ ਕਰਨ ਬਾਰੇ ਸ਼ੇਖੀ ਮਾਰਦਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਛੋਟੇ ਬੱਚਿਆਂ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਕਬੀਲੇ ਨੂੰ
ਤਾਅਨੇ ਮਾਰਦਾ ਸੀ।
ਇਬਨ ਸਾਦ ਨੋਟ ਕਰਦਾ ਹੈ:
ਹੁਣ ਉਸ ਦਿਨ ਬਾਨੋ ਖਤਮਾ ਦੇ ਵਿੱਚ ਬਨਤ [ਦੀ ਧੀ] ਮਰਵਾਨ ਦੇ ਸੰਬੰਧ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਬਹੁਤ ਹੰਗਾਮਾ
ਹੋਇਆ। ਉਸ ਦੇ ਪੰਜ ਪੁੱਤਰ ਸਨ, ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਉਮੇਰ ਰਸੂਲ ਤੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਕੋਲ ਗਿਆ ਤਾਂ ਉਸਨੇ
ਕਿਹਾ, 'ਮੈਂ ਬੰਤ ਮਾਰਵਾਨ ਨੂੰ ਮਾਰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ, ਹੇ ਖਟਮਾ ਦੇ ਪੁੱਤਰੋ। ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ
ਤਾਂ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਰਹੋ; ਮੇਰੀ ਉਡੀਕ ਨਾ ਕਰੋ। ’ਇਹ ਪਹਿਲਾ ਦਿਨ ਸੀ ਜਦੋਂ ਬੀ ਖਟਮਾ ਵਿੱਚ ਇਸਲਾਮ
ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਬਣਿਆ; ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਜਿਹੜੇ ਮੁਸਲਮਾਨ ਸਨ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਇਸ ਤੱਥ ਨੂੰ ਛੁਪਾਇਆ।
ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਇਸਲਾਮ ਕਬੂਲ ਕਰਨ ਵਾਲਾ `ਉਮੈਰ ਬੀ। ਅਦੀ ਨੂੰ 'ਰੀਡਰ' ਅਤੇ
'ਅਬਦੁੱਲਾ ਬੀ। ਔਸ ਅਤੇ ਖੁਜ਼ਯਮਾ ਬੀ। ਥਬਿਟ। ਬਿੰਟ ਮਾਰਵਾਨ ਦੇ ਮਾਰੇ ਜਾਣ ਦੇ ਬਾਅਦ ਬੀ ਖਟਮਾ ਦੇ
ਬੰਦੇ ਮੁਸਲਮਾਨ ਬਣੇ ਕਉਂਕਿ ਉਹ ਇਸਲਾਮ ਦੀ ਤਾਕਤ ਦੇਖ ਚੁੱਕੇ ਸਨ।
ਇਨ੍ਹਾਂ ਕਤਲਾਂ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਮਦੀਨਾ ਦੇ ਮੁਸਲਮਾਨ ਵਧੇਰੇ ਸ਼ੇਖੀਬਾਜ਼, ਹੰਕਾਰੀ ਅਤੇ ਹੰਕਾਰੀ ਹੋ
ਗਏ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਵਿਰੋਧੀਆਂ ਦੇ ਦਿਲਾਂ ਵਿੱਚ ਦਹਿਸ਼ਤ ਪਾ ਦਿੱਤੀ ਸੀ। ਮੁਹੰਮਦ ਇਹ
ਸੰਦੇਸ਼ ਦੇਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸਨ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਵਿਰੋਧ ਜਾਂ ਆਲੋਚਨਾ ਨਾਲ ਬੇਰਹਿਮੀ ਨਾਲ
ਨਜਿੱਠਿਆ ਜਾਵੇਗਾ। ਇਹ ਉਹ ਸੰਦੇਸ਼ ਹੈ ਜੋ ਮੁਸਲਮਾਨ ਅੱਜ ਸਾਡੇ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚਾਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ,
ਜਿੱਥੇ ਧਮਕੀ ਨੂੰ ਅਕਸਰ ਸਿਰਫ ਸੰਕੇਤ ਕਰਨ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਉਹ ਆਪਣੇ ਨਬੀ ਦੁਆਰਾ ਕਾਇਮ
ਕੀਤੀ ਉਦਾਹਰਣ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਉਹ ਇੱਕ ਮਹਾਨ ਰਣਨੀਤੀਕਾਰ ਮੰਨਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਡਰ ਦੀ
ਸੀਮਾ ਬਣਾਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਜੋ ਉਹ ਦਹਿਸ਼ਤ ਦੇ ਜ਼ਰੀਏ ਆਪਣੀ ਸਰਵਉੱਚਤਾ ਸਥਾਪਤ ਕਰ ਸਕਣ।
ਮੁਸਲਮਾਨਾਂ ਦੇ ਦਿਮਾਗ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਸ਼ੱਕ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਰਣਨੀਤੀ ਕੰਮ
ਕਰਦੀ ਹੈ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਲਈ, “ਅਵਿਸ਼ਵਾਸੀਆਂ ਦੇ ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਦਹਿਸ਼ਤ ਫੈਲਾਉਣ” ਦਾ ਕੁਰਾਨ ਦਾ ਹੁਕਮ
ਜਿੱਤ ਦਾ ਪੱਕਾ ਰਸਤਾ ਹੈ। ਇਹ ਮੁਹੰਮਦ ਲਈ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਸ਼ੇਖੀ ਮਾਰੀ, "ਮੈਂ ਦਹਿਸ਼ਤ ਨਾਲ
ਜਿੱਤਿਆ ਹਾਂ।" ਇਸ ਨੇ ਸਪੇਨ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕੀਤਾ, ਜਦੋਂ ਅੱਤਵਾਦੀਆਂ ਨੇ 11 ਮਾਰਚ, 2004 ਨੂੰ ਇੱਕ
ਯਾਤਰੀ ਰੇਲ ਗੱਡੀ 'ਤੇ ਬੰਬ ਸੁੱਟਿਆ ਅਤੇ 200 ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਹੱਤਿਆ ਕਰ ਦਿੱਤੀ। ਇਸਦੇ ਜਵਾਬ
ਵਿੱਚ, ਸਪੈਨਿਸ਼ ਵੋਟਰਾਂ ਨੇ ਇੱਕ ਸਮਾਜਵਾਦੀ ਸਰਕਾਰ ਚੁਣੀ ਜਿਸਨੇ ਤੁਰੰਤ ਅਪਣਾਇਆ ਮੁਸਲਮਾਨਾਂ ਦੇ
ਮੁਕਾਬਲੇ ਤੁਸ਼ਟੀਕਰਨ ਦੀ ਨੀਤੀ। ਪੱਛਮ ਅਤੇ ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕ ਮੁਸਲਮਾਨਾਂ
ਤੋਂ ਭਿਆਨਕ ਹਨ। ਤੁਸੀਂ ਉਸ ਈਮੇਲ ਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨਹੀਂ ਕਰੋਗੇ ਜੋ ਮੈਨੂੰ ਅੱਜ ਮਿਲੀ ਹੈ। ਇੱਕ
ਭਾਰਤੀ ਆਦਮੀ ਨੇ ਲਿਖਿਆ, “ਬੰਬੇ ਅਤੇ ਹਾਲ ਹੀ ਵਿੱਚ ਮੁਸਲਮਾਨਾਂ ਦੁਆਰਾ ਕੇਨਿਆਈ ਹਮਲੇ ਮੈਨੂੰ
ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਮੁਸਲਮਾਨਾਂ ਨੂੰ ਗੈਰ-ਮੁਸਲਮਾਨਾਂ ਤੋਂ ਵੱਖ ਕੀਤਾ ਅਤੇ
ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇਸਲਾਮ ਬਾਰੇ ਪ੍ਰਸ਼ਨ ਪੁੱਛੇ। ਜੇ ਮੈਂ ਅਜਿਹੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਫਸਿਆ ਹੋਇਆ ਹਾਂ, ਤਾਂ
ਮੈਂ ਅਤੇ ਮੇਰਾ ਪਰਿਵਾਰ ਮੁਸਲਮਾਨ ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਲ ਕਿਵੇਂ ਅਲੱਗ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਾਂ? ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਮੈਨੂੰ
ਦੱਸ ਸਕਦੇ ਹੋ ਕਿ ਮੈਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਪਹਿਰਾਵਾ ਪਹਿਨਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸਲਾਮ ਅਤੇ ਮੁਹੰਮਦ ਬਾਰੇ
ਮੈਨੂੰ ਕਿਹੜੇ ਤੱਥਾਂ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ? ਨਾਲ ਹੀ ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਮੈਨੂੰ ਦੱਸ ਸਕਦੇ ਹੋ ਕਿ ਮੁਸਲਿਮ
ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ ਕਿਵੇਂ ਕਰਨੀ ਹੈ ਅਤੇ ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਅਰਬੀ ਵਿੱਚ 2 ਜਾਂ 3 ਆਇਤਾਂ ਦੱਸ ਸਕਦੇ ਹੋ ਜਿਨ੍ਹਾਂ
ਨੂੰ ਮੈਂ ਦਿਲੋਂ ਯਾਦ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹਾਂ? ਜੇਹਾਦੀਆਂ ਤੋਂ ਜ਼ਿੰਦਾ ਰਹਿਣ ਦੀ ਤੁਹਾਡੀ ਸਲਾਹ ਲਈ ਮੈਂ
ਧੰਨਵਾਦੀ ਹੋਵਾਂਗਾ।”
ਇੰਨੀ ਕਾਇਰਤਾ ਨਾਲ ਜੀਣ ਵਾਲੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀ ਕੀ ਕੀਮਤ ਹੈ? ਬਿਲਕੁਲ ਇਹੀ ਹੈ ਜੋ ਮੁਸਲਮਾਨ ਚਾਹੁੰਦੇ
ਹਨ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਇਸਲਾਮ ਦਾ ਵਿਸਥਾਰ ਹੋਇਆ। ਮੁਸਲਮਾਨਾਂ ਦੇ ਇੱਕ ਛੋਟੇ ਸਮੂਹ ਨੇ ਵੱਡੀ ਗਿਣਤੀ
ਵਿੱਚ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਦਹਿਸ਼ਤਜ਼ਦਾ ਕੀਤਾ। ਡਰਪੋਕ ਫਿਰ ਮੁਸਲਮਾਨ ਹੋਣ ਦਾ ਢੌਂਗ ਕਰਦੇ ਸਨ ਤਾਂ ਕਿ ਉਹ
ਆਪਣੀ ਮਾੜੀ ਜਾਨ ਬਚਾ ਸਕਣ। ਅਤੇ ਇੱਕ ਜਾਂ ਦੋ ਪੀੜ੍ਹੀਆਂ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਆਸ਼ਰਿਤ ਪੂਰੇ
ਮੁਸਲਮਾਨ ਬਣ ਗਏ, ਜਿਹਾਦ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋ ਗਏ ਅਤੇ ਦੂਜਿਆਂ 'ਤੇ ਜ਼ੁਲਮ ਕਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।
ਇਹ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਕਾਇਰਤਾ ਭਿਆਨਕ ਹੈ, ਪਰ ਇਹ ਇਸ ਗੱਲ ਨੂੰ ਸਾਬਤ ਕਰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਦਹਿਸ਼ਤ ਕੰਮ ਕਰਦੀ
ਹੈ। ਜਿੰਨਾ ਚਿਰ ਕਾਇਰਤਾ ਮੌਜੂਦ ਰਹੇਗੀ, ਉਥੇ ਅੱਤਵਾਦ ਹੋਰ ਵਧੇਗਾ।
ਕਾਬ ਬਿਨ ਅਸ਼ਰਫ ਮੁਹੰਮਦ ਦਾ ਇੱਕ ਹੋਰ ਸ਼ਿਕਾਰ ਸੀ। ਉਹ ਇੱਕ ਸੁੰਦਰ ਅਤੇ ਕਵੀ ਸੀ - ਬਾਨੂ ਨਾਦਿਰ
ਦਾ ਇੱਕ ਮੁਖੀ। ਮੁਹੰਮਦ ਦੇ ਬਾਨੋ ਕਾਇਨੁਕਾ ਨੂੰ ਕੱਢਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਕਾਬ ਆਪਣੇ ਲੋਕਾਂ ਬਾਰੇ ਚਿੰਤਤ
ਹੋ ਗਿਆ। ਉਸਨੇ ਸੁਰੱਖਿਆ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਮੱਕਾ ਦਾ ਦੌਰਾ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਮੱਕਾ ਵਾਸੀਆਂ ਦੀ ਬਹਾਦਰੀ
ਅਤੇ ਸਨਮਾਨ ਲਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਕਰਦਿਆਂ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਲਿਖੀਆਂ। ਜਦੋਂ ਮੁਹੰਮਦ ਨੇ ਇਹ ਸੁਣਿਆ,
ਉਹ ਮਸਜਿਦ ਗਿਆ ਅਤੇ ਨਮਾਜ਼ ਦੇ ਬਾਅਦ ਕਿਹਾ, '' ਕਾਬ ਬਿਨ ਅਲ-ਅਸ਼ਰਫ ਨੂੰ ਮਾਰਨ ਲਈ ਕੌਣ ਤਿਆਰ ਹੈ
ਜਿਸਨੇ ਅੱਲ੍ਹਾ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਰਸੂਲ ਨੂੰ ਠੇਸ ਪਹੁੰਚਾਈ ਹੈ? '' ਤਾਂ ਮੁਹੰਮਦ ਬਿਨ ਮਸਲਾਮਾ ਉੱਠਿਆ
ਅਤੇ ਕਿਹਾ, 'ਓ ਅੱਲ੍ਹਾ ਦੇ ਰਸੂਲ! ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਚਾਹੋਗੇ ਕਿ ਮੈਂ ਉਸਨੂੰ ਮਾਰ ਦੇਵਾਂ? '' ਨਬੀ ਨੇ
ਕਿਹਾ, 'ਹਾਂ।' 'ਫਿਰ ਮੁਹੰਮਦ ਬਿਨ ਮਸਲਾਮਾ ਕਾਬ ਕੋਲ ਗਿਆ ਅਤੇ ਕਿਹਾ,' ਉਹ ਆਦਮੀ (ਭਾਵ ਮੁਹੰਮਦ)
ਸਾਡੇ ਤੋਂ ਸਦਾਕਾ (ਭਾਵ ਜ਼ਕਾਤ [ਭਿਖਾਰੀ) ਦੀ ਮੰਗ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਸਾਨੂੰ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਕੀਤਾ
ਹੈ, ਅਤੇ ਮੈਂ ਤੁਹਾਡੇ ਤੋਂ ਕੁਝ ਉਧਾਰ ਲੈਣ ਆਇਆ ਹਾਂ। 'ਉਸ' ਤੇ, ਕਾਬ ਨੇ ਕਿਹਾ, 'ਅੱਲ੍ਹਾ ਦੀ
ਸਹੁੰ, ਤੁਸੀਂ ਉਸ ਤੋਂ ਥੱਕ ਜਾਓਗੇ!' ਬਿਨ ਮਸਲਾਮਾ ਨੇ ਕਿਹਾ, 'ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਅਸੀਂ ਉਸਦਾ ਪਾਲਣ ਕੀਤਾ
ਹੈ, ਅਸੀਂ ਉਸ ਨੂੰ ਉਦੋਂ ਤੱਕ ਨਹੀਂ ਛੱਡਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਅਸੀਂ ਇਹ ਨਾ ਵੇਖੀਏ ਕਿ ਉਸਦਾ
ਅੰਤ ਕਿਵੇਂ ਹੋਵੇਗਾ। । ਹੁਣ ਅਸੀਂ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਸਾਨੂੰ ਇੱਕ ਊਠ ਦਾ ਭਾਰ ਜਾਂ ਦੋ
ਭੋਜਨ ਉਧਾਰ ਦੇਵੋ। ’… ਮੁਹੰਮਦ ਬਿਨ ਮਸਲਾਮਾ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਸਾਥੀ ਨੇ ਕਾਬ ਨਾਲ ਵਾਅਦਾ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਹ
ਉਸ ਕੋਲ ਵਾਪਸ ਆਉਣਗੇ। ਉਹ ਕਾਬ ਦੇ ਪਾਲਕ ਭਰਾ, ਅਬੂ ਨਾਇਲਾ ਦੇ ਨਾਲ ਰਾਤ ਨੂੰ ਕਾਬ ਆਇਆ। ਕਾਬ ਨੇ
ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਕਿਲ੍ਹੇ ਵਿੱਚ ਆਉਣ ਦਾ ਸੱਦਾ ਦਿੱਤਾ, ਅਤੇ ਫਿਰ ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਕੋਲ ਚਲਾ ਗਿਆ।
ਉਸਦੀ ਪਤਨੀ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ, 'ਇਸ ਸਮੇਂ ਤੁਸੀਂ ਕਿੱਥੇ ਜਾ ਰਹੇ ਹੋ?' ਕਾਬ ਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ,
'ਮੁਹੰਮਦ ਬਿਨ ਮਸਲਾਮਾ ਅਤੇ ਮੇਰਾ (ਪਾਲਕ) ਭਰਾ ਅਬੂ ਨਾਇਲਾ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਹੋਰ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਆਇਆ।'
ਉਸਦੀ ਪਤਨੀ ਨੇ ਕਿਹਾ, 'ਮੈਂ ਇੱਕ ਅਵਾਜ਼ ਸੁਣ ਰਹੀ ਹਾਂ ਜੇ ਉਸ ਤੋਂ ਖੂਨ ਟਪਕ ਰਿਹਾ ਹੈ। ' ਇੱਕ
ਖੁੱਲ੍ਹੇ ਦਿਲ ਵਾਲੇ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਰਾਤ ਨੂੰ ਇੱਕ ਕਾਲ ਦਾ ਜਵਾਬ ਦੇਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਭਾਵੇਂ ਉਸ ਨੂੰ
ਮਾਰਨ ਦਾ ਸੱਦਾ ਦਿੱਤਾ ਜਾਵੇ। '' ... ਇਸ ਲਈ ਮੁਹੰਮਦ ਬਿਨ ਮਸਲਾਮਾ ਦੋ ਆਦਮੀਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਅੰਦਰ
ਗਿਆ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕਿਹਾ, 'ਜਦੋਂ ਕਾਬ ਆਵੇਗਾ, ਮੈਂ ਉਸਦੇ ਵਾਲਾਂ ਨੂੰ ਛੂਹਾਂਗਾ ਅਤੇ ਇਸ ਨੂੰ
ਸੁੰਘਾਂਗਾ। , ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਵੇਖਦੇ ਹੋ ਕਿ ਮੈਂ ਉਸਦੇ ਸਿਰ ਨੂੰ ਫੜ ਲਿਆ ਹੈ, ਉਸ ਨੂੰ ਮਾਰੋ।
ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਉਸਦੇ ਸਿਰ ਦੀ ਖੁਸ਼ਬੂ ਆਉਣ ਦੇਵਾਂਗਾ। ''
ਕਾਬ ਬਿਨ ਅਲ-ਅਸ਼ਰਫ ਆਪਣੇ ਕੱਪੜਿਆਂ ਵਿੱਚ ਲਪੇਟਿਆ, ਅਤੇ ਅਤਰ ਫੈਲਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਉਨ੍ਹਾਂ ਕੋਲ ਆਇਆ।
ਮੁਹੰਮਦ ਬਿਨ ਮਸਲਾਮਾ ਨੇ ਕਿਹਾ, 'ਮੈਂ ਇਸ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਖੁਸ਼ਬੂ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਸੁਣੀ।' ਕਾਬ ਨੇ ਜਵਾਬ
ਦਿੱਤਾ, 'ਮੈਨੂੰ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਅਰਬ ਔਰਤਾਂ ਮਿਲੀਆਂ ਹਨ ਜੋ ਉੱਚ ਪੱਧਰੀ ਅਤਰ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਨਾ
ਜਾਣਦੀਆਂ ਹਨ।' ਮੁਹੰਮਦ ਬਿਨ ਮਸਲਾਮਾ ਨੇ ਕਾਬ ਨੂੰ ਬੇਨਤੀ ਕੀਤੀ , 'ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਮੈਨੂੰ ਆਪਣਾ ਸਿਰ
ਸੁਗੰਧਿਤ ਕਰਨ ਦਿਓਗੇ?' ਕਾਬ ਨੇ ਕਿਹਾ, 'ਹਾਂ।' ਫਿਰ ਉਸਨੇ ਕਾਬ ਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਬੇਨਤੀ ਕੀਤੀ, 'ਕੀ
ਤੁਸੀਂ ਮੈਨੂੰ (ਆਪਣੇ ਸਿਰ ਦੀ ਬਦਬੂ) ਆਉਣ ਦਿਓਗੇ?' ਉਸ ਨੂੰ! 'ਇਸ ਲਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਮਾਰ
ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਨਬੀ ਦੇ ਕੋਲ ਗਏ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਸੂਚਿਤ ਕੀਤਾ।
ਨਾ ਸਿਰਫ ਮੁਹੰਮਦ ਨੇ ਹੱਤਿਆ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਤ ਕੀਤਾ, ਉਸਨੇ ਧੋਖੇ ਅਤੇ ਧੋਖੇਬਾਜ਼ੀ ਦੀ ਵੀ ਵਕਾਲਤ
ਕੀਤੀ। ਉਸਦੇ ਲਈ, ਅੰਤ ਨੇ ਸਾਧਨਾਂ ਨੂੰ ਜਾਇਜ਼ ਠਹਿਰਾਇਆ। ਇਸਲਾਮ ਦਹਿਸ਼ਤ ਦੇ ਨਾਲ ਅੱਗੇ ਵਧਿਆ
ਹੈ। ਮੁਸਲਮਾਨਾਂ ਨੂੰ ਯਕੀਨ ਹੈ ਕਿ ਦਹਿਸ਼ਤ ਅਤੇ ਧੋਖਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਜਿੱਤ ਦੇਵੇਗਾ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ
ਨਬੀ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਉਦਾਹਰਣ ਹੈ। ਉਸ ਦੀਆਂ ਸਫਲਤਾਵਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਪ੍ਰੇਰਣਾ ਹਨ।
ਇਸਲਾਮੀ ਸੰਸਾਰ ਬਿਮਾਰ ਹੈ। ਇਸ ਗੱਲ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰਨਾ ਦੂਰਦਰਸ਼ੀ
ਹੋਵੇਗਾ ਕਿ ਇਸ ਬਿਮਾਰੀ ਦਾ ਕਾਰਨ ਇਸਲਾਮ ਹੈ। ਮੁਸਲਮਾਨਾਂ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਲਗਭਗ ਹਰ ਅਪਰਾਧ, ਹਰ
ਦੁਰਵਿਹਾਰ ਅਤੇ ਅਣਮਨੁੱਖੀਤਾ ਮੁਹੰਮਦ ਦੁਆਰਾ ਨਿਰਧਾਰਤ ਉਦਾਹਰਣਾਂ ਤੋਂ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸਦੇ
ਸ਼ਬਦਾਂ ਅਤੇ ਕਰਮਾਂ ਦੁਆਰਾ ਜਾਇਜ਼ ਹੈ। ਇਹ ਅਸੁਵਿਧਾਜਨਕ ਸੱਚਾਈ ਹੈ ਜਿਸ ਬਾਰੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕ
ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਕਰਨਗੇ।
Assassination
Up to this day, most Muslims believe that
the only way to deal with the critics of Islam is to kill them. In 1989,
Khomeini issued a fatwa (religious decree) to assassinate Author Salman Rushdie,
because he had written a book, titled The Satanic Verses that some believed
insulted Islam. While some people condemned Khomeini for his fatwa, amazingly,
many Westerners blamed Rushdie instead, for being “insensitive” to Muslims’
sensitivity. On February 14, 2006, the Iranian state news agency reported that
the fatwa will remain in place permanently. Since its inception, the Islamic
regime of Iran has systematically eliminated its opponents by assassinating
them, whether in Iran or in exile. Hundreds of dissidents have been killed in
this way, including Dr. Shapoor Bakhtiar, a true democrat and the last Prime
Minister appointed by the Shah.
What most people don’t know is that
assassination was Muhammad’s way of dealing with his opponents. Muslim
terrorists such as Mohammed Bouyeri, who assassinated The Dutch filmmaker Theo
Van Gogh, are merely following their prophet’s example.
Only months after his arrival in Medina,
Muhammad ordered the assassination of a centenarian man who had criticized him.
Abu Afak, who was said to be 120 years old, had composed a poem, in which he
lamented that people had become followers of Muhammad and have turned against
each other. He wrote that Muhammad was a crazed man with arbitrarily rules about
what is prohibited and what is allowed, and who had caused his followers to
surrender their intelligence and to become hostile to their old friends and
allies. Ibn Sa’d reports this story as follows:
Then occurred the "sariyyah" [raid] of
Salim Ibn Umayr al-Amri against Abu Afak, the Jew, in [the month of] Shawwal in
the beginning of the twentieth month from the hijrah [immigration from Mecca to
Medina in AD 622], of the Apostle of Allah. Abu Afak, was from Banu Amr Ibn Awf,
and was an old man who had attained the age of one hundred and twenty years. He
was a Jew, and used to instigate the people against the Apostle of Allah, and
composed (satirical) verses [about Muhammad].
Salim Ibn Umayr who was one of the great
weepers and who had participated in Badr, said, ‘I take a vow that I shall
either kill Abu Afak or die before him.’ He waited for an opportunity until a
hot night came, and Abu Afak slept in an open place. Salim Ibn Umayr knew it, so
he placed the sword on his liver and pressed it till it reached his bed. The
enemy of Allah screamed and the people, who were his followers, rushed to him,
took him to his house and interred him.83
The only “crime” this aged man had
committed was to compose satirical verses critical of Muhammad.
When Asma bint Marwan, a Jewish mother of
five small children heard this, she was so outraged that she composed a poem
cursing the men of Medina for letting a stranger divide them and make them
assassinate a venerable old man. Again, Muhammad went to his pulpit and cried
out: “‘Who will rid me of Marwan's daughter?’ Umayr bin `Adiy al-Khatmi who was
with him heard him, and that very night he went to her house and killed her. In
the morning he came to the apostle and told him what he had done and he
[Muhammad] said, ‘You have helped Allah and His apostle, O `Umayr!’ When he
asked if he would have to bear any evil consequences, the apostle said, ‘Two
goats won't butt their heads about her.’”84
After receiving praise from Muhammad for
the assassination of Asma, the killer went to her children, bragged about
committing the murder, and taunted those little kids and their clan.
Ibn Sa’d notes:
Now there was a great commotion among Banu
Khatma that day about the affair of bint [daughter of] Marwan. She had five
sons, and when `Umayr went to them from the apostle he said, ‘I have killed bint
Marwan, O sons of Khatma. Withstand me if you can; don't keep me waiting.’ That
was the first day Islam became powerful among B. Khatma; before that those who
were Muslims concealed the fact. The first of them to accept Islam was `Umayr b.
`Adiy who was called the ‘Reader’ and `Abdullah b. Aus and Khuzayma b. Thabit.
The day after bint Marwan was killed the men of B. Khatma became Muslims because
they saw the power of Islam.85
After these assassinations, Muslims in
Medina became more boastful, arrogant and imperious, as they had cast terror in
the hearts of their opponents. Muhammad wanted to send the message that any
opposition or criticism of him would be dealt with mercilessly.86 That is the
message Muslims want to deliver today to us, where the threat often only needs
be implied. They follow the example set by their prophet, whom they regard as a
greatest strategist. They want to create a boundary of fear so they may
establish their supremacy through terror.
There is no doubt in the mind of Muslim
that this strategy works. To them, the Quranic injunction of “casting
terror in the heart of the unbelievers”87 is a sure way to victory.
It worked for Muhammad. He bragged, “I
have been made victorious with terror.”88 It worked in Spain, when
the terrorists bombed a commuter train and killed 200 people on March 11, 2004.
In response, the Spanish voters elected a socialist government who immediately
adopted the policy of appeasement vis-à-vis the Muslims. Many people in the west
and particularly in India are dreadful of Muslims. You won’t believe the email I
received today. An Indian man wrote, “The Bombay and recently the Kenyan attacks
by Muslims have been bothering me, as they separated the Muslims from
non-Muslims and asked them questions about Islam. If I am caught by in a similar
situation, how can I and my family pass off as Muslims? Can you tell me how
should I dress and what facts I need to know about Islam and Mohammed? Also can
you tell me how to perform the Muslim prayer and can you tell 2 or 3 verses in
Arabic which I can remember by heart? I would be grateful for your advice to
stay alive from the jihadis.”
What is the worth of the life lived with
so much cowardice? This is exactly what Muslims want. This is how Islam
expanded. A small group of Muslims terrorized a large number of people. The
cowards then pretended to be Muslims to save their sorry lives. And in one or
two generations their dependents became full-fledged Muslims, joined the jihad
and started oppressing others. This much cowardice is pathetic, but it proves
the point that terror works. As long as cowardice exists, there will be more
terrorism.
Ka’b bin Ashraf was another victim of
Muhammad. He was a handsome and a poet - a chief of the Banu Nadir. After
Muhammad banished the Banu Qainuqa’, Ka’b became concerned about his own people.
He visited Mecca to seek protection and composed poems praising the Meccans for
their bravery and honor. When Muhammad heard this, he went to the mosque and
after the prayer said, “‘Who is willing to kill Ka'b bin Al-Ashraf who has hurt
Allah and His Apostle?’ Thereupon Muhammad bin Maslama got up and said, ‘O
Allah's Apostle! Would you like that I kill him?’ The Prophet said, ‘Yes.’ bin
Maslama said, ‘then allow me to say a (false) thing (i.e. to deceive Ka’b).’ The
Prophet said, ‘You may say it.’ Then Muhammad bin Maslama went to Ka’b and said,
‘that man (i.e. Muhammad) demands Sadaqa (i.e. Zakat [alms]) from us, and he has
troubled us, and I have come to borrow something from you.’ On that, Kab said,
‘By Allah, you will get tired of him!’ bin Maslama said, ‘Now as we have
followed him, we do not want to leave him unless and until we see how his end is
going to be. Now we want you to lend us a camel load or two of food.’ …Muhammad
bin Maslama and his companion promised Ka’b that they would return to him. He
came to Ka’b at night along with Kab's foster brother, Abu Na'ila. Ka’b invited
them to come into his fort, and then he went down to them. His wife asked him,
‘Where are you going at this time?’ Ka’b replied, ‘None but Muhammad bin Maslama
and my (foster) brother Abu Na'ila have come.’ His wife said, ‘I hear a voice as
if blood is dripping from him.’ Ka’'b said, ‘They are none but my brother
Muhammad bin Maslama and my foster brother Abu Naila. A generous man should
respond to a call at night even if invited to be killed.’ …So Muhammad bin
Maslama went in together with two men, and said to them, ‘When Ka'b comes, I
will touch his hair and smell it, and when you see that I have got hold of his
head, strike him. I will let you smell his head.’
Ka’b bin Al-Ashraf came down to them
wrapped in his clothes, and diffusing perfume. Muhammad bin Maslama said, ‘I
have never smelt a better scent than this.’ Ka'b replied, ‘I have got the best
Arab women who know how to use the high class of perfume.’ Muhammad bin Maslama
requested of Ka’b, ‘Will you allow me to smell your head?’ Ka'b said, ‘Yes.’
Muhammad smelt it and made his companions smell it as well. Then he requested of
Ka'b again, ‘Will you let me (smell your head)?’ Ka'b said, ‘Yes.’ When Muhammad
got a strong hold of him, he said (to his companions), ‘Get at him!’ So they
killed him and went to the Prophet and informed him.89
Not only Muhammad encouraged
assassination, he advocated deception and treachery as well. For him, the end
justified the means. Islam has advanced with terror. Muslims are convinced that
terror and deception will make them victorious. They have an example in their
prophet. His successes are their inspiration.
The Islamic world is sick. It would be
shortsighted to deny that the cause of this sickness is Islam. Almost every
crime, every abuse and inhumanity perpetrated by Muslims is inspired by the
examples set by Muhammad and justified through his words and deeds. This is the
inconvenient truth that so many would rather not talk about.
