ਮੈ ਕਿਹਾ ਵੀਰ ਜੀ ਤੁਸੀ ਕਦੀ ਗੁਰਬਾਣੀ ਪੜ੍ਹੀ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਪਤਾ
ਹੋਵੇ ਗੁਰਬਾਣੀ ਦਾ ਸਿਧਾਂਤ ਕੀ ਹੈ ਤੁਹਾਨੂੰ ਤਾਂ ਬੱਸ ਆਪਣਿਆਂ ਬਾਬਿਆਂ ਦੇ ਗੱੜਵੇ ਅਤੇ ਤੌਲੀਏ
ਬਾਰੇ ਪਤਾ ਹੈ ਕਾਸ਼ ਕਿਤੇ ਏਨਾ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਬਾਰੇ ਵੀ ਪਤਾ ਹੁੰਦਾ ਤਾਂ ਸਾਡੀ ਕੌਮ ਦੀ
ਜੋ ਅੱਜ ਹਾਲਤ ਹੈ ਸਾਇਦ ਨਾ ਹੁੰਦੀ ਇਸ ਕਰਕੇ ਦਾਸ ਦਾ ਇੱਕ ਸੁਝਾਅ ਹੈ ਬਾਬਿਆਂ ਦੇ ਚੇਲੇ ਨਾਂ ਬਣੋ
ਗੁਰੂ ਦੇ ਸਿੱਖ ਬਣੋ।
ਪਰ ਦੁਖ ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ ਕਿ ਜਦੋਂ ਤੱਤ ਗੁਰਮਤਿ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰਣ ਦਾ ਦਾਵ੍ਹਾ ਕਰਨ
ਵਾਲੇ ਪ੍ਰਚਾਰਕ, ਰਾਗੀ, ਢਾਢੀ, ਕਵੀਸ਼ਰ, ਅੱਜ ਦੇ ਜਥੇਦਾਰ ੲ੍ਹਿਹਨਾਂ ਅਖੌਤੀ ਸੰਤਾਂ ਦਿਆਂ ਡੇਰਿਆਂ
ਵਿੱਚ ਜਾਕੇ ਚਾਰ ਛਿੱਲੜਾਂ ਦੇ ਕਾਰਣ ਇਹਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਬ੍ਰਹਮਗਿਆਨੀਆਂ ਦੀਆਂ ਡਿਗਰੀਆਂ ਦੇ ਕਿ ਆਉਦੇ
ਹਨ ਇਹਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਗੁਰਮਤੀਏ ਹੋਣ ਦਾ ਪਾਜ ਉਘੜ ਜਾਦਾ ਹੈ। ਗੁਰਮਤਿ ਅਨੁਸਾਰ ਬਰਸੀਆਂ ਮਨਾਉਣੀਆਂ ਮਨਮਤ
ਹਨ ਪਰ ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਧਰਤੀ ਤੇ ਕੁਝਕੁ ਨੂੰ ਛੱਡਕੇ ਬਹੁਤਿਆਂ ਪ੍ਰਚਾਰਕਾਂ, ਰਾਗੀਆਂ, ਢਾਢੀਆਂ,
ਕਵੀਸਰਾਂ, ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਅਖੌਤੀ ਸੰਤਾਂ ਦੀਆਂ ਬਰਸੀਆਂ ਅਧੂਰੀਆ ਸਮਝੀਆਂ ਜਾਦੀਆਂ ਹਨ, ਕਿਉਕਿ ਬਾਬੇ
ਉਹਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਮਾਇਆ ਨਾਲ ਮੋਟੀ ਸੇਵਾ ਕਰਦੇ ਹਨ।
ਮੁੱਕਦੀ ਗੱਲ ਜਿਹ੍ਹੜਾ ਵੀ ਆਪਣੇ ਨਾਮ ਦੇ ਨਾਲ ਸੰਤ ਜਾਂ ਬ੍ਰਹਮਗਿਆਨੀ
ਲੁਵਾਉਦਾ ਹੈ ਸਮਝ ਲੈਣਾਂ ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਗੁਰੁ ਤੋਂ ਘੱਟ ਨਹੀ ਅਖਵਾਉਦਾ ਸਿਧੇ ਨਹੀ ਅਸਿਧੇ ਰੂਪ
ਵਿੱਚ ਗੁਰੂ ਹੀ ਅਖਵਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਆਪਣੀ ਸੰਗਤਾਂ ਅੰਦਰ ਏਨੀ ਤਾਂਘ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ
ਜੀ ਨੂੰ ਪੜਣ ਤੇ ਵਿਚਾਰਨ ਦੀ ਨਹੀ ਹੁੰਦੀ ਜਿੰਨੀ ਆਪਣੇ ਬਾਬੇ ਦੇ ਬਚਨ ਸੁਣਣ ਅਤੇ ਦਰਸ਼ਨ ਕਰਨ ਦੀ
ਹੁੰਦੀ ਹੈ।
ਜੇ ਕੋਈ ਪੰਥ ਦਰਦੀ ਰਾਗੀ, ਪ੍ਰਚਾਰਕ, ਇਹ ਸਚਾਈ ਸੰਗਤਾਂ ਦੇ ਸਾਹ੍ਹਮਣੇ
ਰੱਖਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਇਹ ਬਾਬਿਆਂ ਦੇ ਪੂਜਾਰੀ ਕਈ ਵਾਰੀ ਉਹ੍ਹਨਾਂ ਨੂੰ ਜਾਨੋਂ ਮਾਰਨ ਦੀਆਂ ਵੀ ਧਮਕੀਆਂ
ਦੇਂਦੇ ਹਨ।
ਪਰ ਹੁਣ ਸਮਾਂ ਹੈ ਜਾਗਣ ਦਾ ਹੈ ਇਸ ਲਈ ਆਪ ਗੁਰਬਾਣੀ ਵੀਚਾਰਨ ਦੀ ਆਦਤ
ਪਾਈਏ, ਅਤੇ ਪਖੰਡੀ ਬਾਬਿਆਂ ਦੇ ਚੁੱਗਲ ਵਿਚੋਂ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲੀਏ, ਤਾਂ ਕਿ ਸੋਹਣੇ ਸਮਾਜ ਦੀ ਸਿਰਜਣਾ
ਹੋ ਸਕੇ।
